Czy wiesz jak reagować w sytuacji zagrożenia życia lub zdrowia pociechy? Przypominamy podstawowe zasady udzielania pierwszej pomocy najmłodszym, w najczęściej występujących wypadkach z udziałem dzieci: zadławieniu, poparzeniu i utracie przytomności .
Pierwsza pomoc przy zadławieniu
Moneta, kulka, zabawka albo po prostu odrobina jedzenia – chwila, w której coś wyraźnie utknęło w drogach oddechowych dziecka jest przerażająca, ponieważ liczy się tutaj każda sekunda. Przypominamy zatem:
Zadławienie u niemowląt
Układamy dziecko brzuszkiem na swoim przedramieniu, głowa musi być niżej niż nóżki (przedramię układamy na kolanie). Dłoń układamy na kształt „łódki” i pięć razy, stanowczym ruchem, uderzamy dziecko między łopatkami. Jeżeli to działanie nie pomaga, szybko układamy dziecko na drugie przedramię, brzuszkiem do góry. Szukamy miejsca, gdzie łączą się żebra i centymetr wyżej uciskamy mostek, również pięć razy. Jeśli i to nie pomoże, znowu odwracamy dziecko i powtarzamy procedurę z poklepywaniem między łopatkami. W przypadku poważnych zadławień malec może stracić przytomność, wtedy podejmuje się sztuczne oddychanie.
Zadławienie u starszych dzieci
W przypadków starszych dzieci postępujemy analogicznie – przekładamy malca przez swoją nogę i energicznie uderzamy między łopatki, 5 razy dłonią złożoną w łódkę. Gdy to nie pomaga, stajemy za dzieckiem, obejmujemy je na wysokości mostka, jedną dłoń ściskamy w pięść, druga dłoń ją obejmuje. Potem wykonujemy nagły ruch – do siebie i jednocześnie w górę. Powtarzamy pięć razy, jeśli to nie pomaga – powracamy do czynności pierwszej.
Uwaga! Nigdy nie klepiemy dziecka na stojąco – powoduje to tylko przesuwanie się ciała obcego w dół dróg oddechowych. Nie należy także trzymać dziecka do góry nogami celem „wytrząśnięcia” z niego ciała obcego.
Pierwsza pomoc – resuscytacja u dziecka
W każdym przypadku, w którym dziecko traci przytomność (niezależnie od przyczyn), należy upewnić się czy oddycha, czy może jednak potrzebuje resuscytacji.
Resuscytacja niemowlęcia
Kładziemy dziecko na podłożu, pod głowę układamy swoją dłoń i zbliżamy policzek do ust dziecka. Staramy się wyczuć oddech na skórze, obserwujemy, czy unosi się klatka piersiowa smyka, czy wydaje jakieś dźwięki. Jeśli uda nam się policzyć 5 oddechów w ciągu 10 sekund, układamy dziecko na boku. Jeśli nie – zaczynamy resuscytację.
Z dłonią pod główką dziecka rozpoczynamy resuscytację pięcioma wdechami – musimy objąć ustami nos i buzię niemowlęcia, a następnie pięć razy wtłoczyć powietrze. Uwaga! Powietrza musi być tylko tyle, by klatka piersiowa dziecka lekko się uniosła. Sprawdzamy oddech. Jeśli się nie pojawił, odsłaniamy klatkę piersiową maluszka, w okolicy mostka (centymetr nad połączeń żeber) układamy dwa palce, naciskamy 15 razy, po czym dwukrotnie wykonujemy dwa wdechy. Ten cykl: 15 uciśnięć, 2 wdechy wykonujemy do przyjazdu pogotowia.
Resuscytacja dziecka w wieku przedszkolnym
W przypadku starszych dzieci postępujemy podobnie: najpierw udrażniamy drogi oddechowe, potem robimy 5 wdechów, sprawdzamy, czy dziecko oddycha, jeśli nie – wykonujemy 30 uciśnięć. Co ważne – używamy w tym celu tylko jednej ręki. Po uciśnięciach czas na 2 wdechy, potem znowu 30 uciśnięć – w ten sposób działamy do przyjazdu pogotowia.
Uwaga! Karetkę pogotowia należy wezwać już w momencie, w którym doszło do zadławienia u dziecka lub utraty przytomności (z innych powodów). Jeśli w pomieszczeniu jest drugi rodzic, to on powinien to zrobić. Jeżeli jednak jesteśmy sami z dzieckiem, wybierzmy numer pogotowia, włączmy tryb głośnomówiący i nie przerywając czynności ratunkowych, wezwijmy karetkę.
Pierwsza pomoc przy oparzeniu
Przede wszystkim należy podkreślić, że skóra dziecka (zwłaszcza niemowlęcia) jest znacznie cieńsza niż skóra dorosłego. To oznacza, że dzieci są o wiele bardziej podatne na poważne oparzenia – nie należy więc lekceważyć żadnego takiego przypadku.
Gdy dziecko ulegnie poparzeniu:
- Rączki/nóżki zanurz w zimnej wodzie, taka kąpiel musi trwać minimum 20 minut (10, gdy skóra jest tylko zaczerwieniona, bez obrzęków).
- Jeśli do poparzenia doszło w okolicy twarzy – nałóż na skórę zimny kompres.
- Jeżeli ubranko dziecka nie przykleiło się do skóry – zdejmij je.
Gdy oparzenia są poważne – na skórze pojawiają się bąble, uszkodzeniu uległa skóra twarzy lub krocza, ubranko wtopiło się w skórę – natychmiast wezwij pogotowie!
Czego nie wolno robić w przypadku poparzenia
- Nie smaruj poparzonej skóry żadnymi tłuszczami (np. margaryną, kefirem) ani kremami. To, czego możesz użyć, to pianki i żele przeznaczone do oparzeń.
- Nie odrywaj ubrania dziecka na siłę – w ten sposób możesz doprowadzić do powstania poważnych ran.
- Nie rezygnuj z chłodzenia skóry zimną wodą z powodu płaczu dziecka, ale zachowaj umiar – woda powinna mieć około 20 stopni (nie może być lodowata), najlepiej polewać oparzone części ciała słuchawką prysznicową, dzięki czemu możemy zmieniać siłę strumienia wody.