Niestety czasami zdarza się, że dzieci wykazują zaburzenia w zakresie małej motoryki. Nie należy ich bagatelizować, ponieważ nie miną same, a będą się nawarstwiać.
Mała motoryka to wszelkie czynności wykonywane przez palce i dłonie. Doskonalenie małej motoryki odbywa się od najwcześniejszych lat życia dziecka, początkowo jest to tylko umiejętność chwytania zabawki, następnie układanie klocków, rysowanie, czynności samoobsługowe, aż w końcu bardziej precyzyjne czynności takie jak sznurowanie butów czy odpowiedni chwyt przyrządu pisarskiego i np. rysowanie szlaczków.
Niestety czasami mimo dogodnych i niejednokrotnie stymulujących warunków w życiu dziecka, zdarza się, że dzieci wykazują zaburzenia w zakresie małej motoryki.Nie należy ich bagatelizować, ponieważ nie miną same, a będą się nawarstwiać.
Do najczęstszych trudności, jakie występują u dzieci z opóźnioną motoryką małą zaliczamy:
- problemy w zakresie czynności samoobsługowych (ubieranie się, wiązanie butów, zapinanie guzików, przekładanie ubrań ze strony lewej na prawą),
- brak samodzielności w trakcie spożywania posiłków,
- wyraźna niechęć do czynności manualnych (rysowanie, malowanie, lepienie, nawlekanie, układanie),
- nieprawidłowe napięcie mięśniowe,
- zbyt wolne lub zbyt szybkie tempo w trakcie wykonywania zadań,
- niski poziom graficzny pisma, prac plastycznych,
- zaburzenia koordynacji wzrokowo-ruchowej,
- zaburzone planowanie motoryczne,
- niezręczność ruchowa,
- niechęć do dotykania nowych, nieznanych faktur i przedmiotów.
Dzieci z zaburzeniami w zakresie motoryki małej, powinny brać udział w zajęciach korekcyjno kompensacyjnych oraz w terapii ręki.
Zajęcia takie powinny być poprzedzone dokładną diagnozą, aby terapeuta wiedział, w czym tkwią największe trudności i aby mógł dopasować indywidualnie plan terapii do konkretnego przypadku.
Obowiązuje jedna zasada, zawsze zaczynamy pracę od czynności „prostych", aby w końcu skupiać się na zadaniach bardziej złożonych.
Przykładowo, dziecko mające trudności grafomotoryczne i mające nieprawidłowe napięcie mięśniowe, nie pozbędzie się problemu, jeśli będzie nawet systematycznie wykonywać czynności manualne. Pracę należy rozpocząć od wyrównania napięcia mięśniowego, aby dziecko było w stanie przyjąć właściwą pozycję przy stoliku i aby mogło chwycić prawidłowo przyrząd pisarski i w końcu, aby mogło wykonywać swobodne ruchy ręki.
Schemat zajęć z terapii ręki jest stały, ale zawsze ma wyznaczony cel i wszystkie części tych zajęć, pomagają go osiągnąć.