Umiejętności dziecka po 21. miesiącu życia
Twoje dziecko zdobyło już na pewno całe mnóstwo przeróżnych umiejętności - w tym te, dzięki którym specjaliści oceniają, czy malec rozwija się prawidłowo. Oto tak zwane rozwojowe „minimum” dla dziecka po 21 miesiącu życia:
- rzucanie przedmiotami poprzez naśladownictwo czyjegoś ruchu
Chodzi tu o nic innego, jak np. rzucanie piłki do mamy tuż po tym, jak ona rzuciła ją do dziecka.
- posługiwanie się łyżką lub widelcem
Może być nieporadne, słodkie i połączone z wielkim bałaganem – ważne, że się pojawia.
- bieganie
- budowanie wieży z dwóch klocków
- pokazywanie części ciała
Czego możesz się spodziewać między 19. a 21. miesiącem życia dziecka?
Drugi rok życia malca może wydawać się dość płynny, ale w rzeczywistości dziecko ciągle uczy się czegoś nowego i zmienia się jego zachowanie. Oto, co najczęściej zaskakuje rodziców u „prawie dwulatka”:
nocne wędrówki
Do tej pory chętnie chwaliliście się, że wasza pociecha przesypia u siebie całe noce? Cóż, to może się zmienić 
. Większość dzieci – nawet te, które od początku spały oddzielnie, około drugiego roku życia rozpoczyna nocne wędrówki do łóżka rodziców. Możecie albo przytulić wędrowca i spać dalej już z nim (co wybiera 90% rodziców) albo odprowadzić dziecko do swojego pokoju.
nadpobudliwość
Wiele rodziców dzieci w tym wieku uważa, że ich pociechy są nadpobudliwe, niektórzy w żartach wspominają o ADHD. Cóż – tzw. „nadpobudliwość” u niespełna dwuletniego dziecka to tak naprawdę norma związana z wiekiem. Warto pomyśleć o tym, by jak najczęściej pozwolić smykowi wyszaleć się na świeżym powietrzu.
oddalanie się
Wy skręcacie w prawo, ono w lewo. Wy wołacie: „poczekaj”, ono pędzi przed siebie. Jeśli sądzicie, że wasze dziecko jest wyjątkowo nieposłuszne, to nie macie racji. Ono po prostu zdrowo się rozwija. To, co musicie zrobić, to wyznaczyć granicę. Przy ruchliwej ulicy powiedzcie: „albo przestaniesz uciekać albo idziesz za rękę z tatą” (i tu działajcie konsekwentnie), ale tam, gdzie malec może poszaleć – niech szaleje.
niechęć do obcinania paznokci
Dzieci tego nie lubią… i już. To, co zwykle pomaga, to liczenie przy każdym paluszku oraz wybór dany dziecku: „wolisz takie cążki czy te nożyczki?”
rysunki na ścianie
Twoje dziecko potrafi już obsługiwać kredki, więc dlaczego nie miałoby rysować… wszędzie? Pamiętaj - ono nie ma pojęcia, że robi coś złego. Dla takiego malucha ściana czy kartka to tylko pole do popisu. Twoim zadaniem jest pokazanie mu, że „tu nie wolno”, ale „tutaj możesz”.
ostrożność
Dokładnie tak. Być może zadziwi cię, że twoje – do tej pory niezwykle odważne dziecko, nagle zaczyna przejawiać ostrożność i bać się np. korzystania ze zjeżdżalni. To jednak naturalne, bo dzieci w tym wieku zaczynają zdawać sobie sprawę z możliwych zagrożeń. Nie przekonuj malca na siłę!
zainteresowanie płcią
Być może właśnie teraz twoje dziecko doda kolejne słowo do swojego słownika, np. „siusiak”. Podejdź do sprawy naturalnie i odpowiadaj na pojawiające się pytania. „Zosia siusiak?” – „Nie kochanie, Zosia nie ma siusiaka. Mama też nie. Tylko chłopcy mają siusiaki”.
W co się bawić?
Niezależnie od charakteru twojego malca jedno jest pewne – uwielbia się bawić. I na pewno zachwyci się, gdy ty:
kupisz układanki – kształty
Najprostsze, nieskomplikowane, a wciągające maluszka nawet na kilkanaście minut. Układanki te są bardzo tanie, więc warto mieć kilka ich kompletów.
wyjmiesz farby
A także kilka metrów folii do okrycia wszystkiego wokół dziecka . Bo bałagan będzie tak duży, jak radość dziecka.
zaprosisz go do gry w kręgle
Toczenie piłki plus możliwość zburzenia czegoś? Uwierz – to połączenie sprawi, że ta zabawa wskoczy na listę hitów.
Co może cię niepokoić?
Z którymi niepokojącymi kwestiami powinnaś zgłosić się do pediatry, a które rozwiązać samodzielnie?
przewlekły katar
Jeśli dziecko nie gorączkuje, nie ma kaszlu ani objawów infekcji, ale z jego noska wciąż sączy się bezbarwna, wodnista wydzielina, to porozmawiaj o tym z pediatrą. Taki katar ma zwykle charakter alergiczny i trzeba dowiedzieć się, co uczula malucha.
niewyraźna mowa/ubogie słownictwo
Dziecko w tym wieku ma prawo jeszcze mówić niewiele i niewyraźnie, a nawet wyróżniać się pod tym względem na tle rówieśników. Na pewno jednak nie zaszkodzi, jeśli przy najbliższej wizycie kontrolnej poprosisz lekarza o poradę.
agresja wobec rówieśników
Może przejawiać się w różny sposób – biciem, gryzieniem czy szarpaniem za włosy. Jeśli dziecko tak się zachowuje, to potrzebuje wyraźnego komunikatu z twojej strony. Wyjaśnij malcowi, że to boli i tak nie wolno. Jeśli to nie pomoże, odseparuj go od dzieci, tłumacząc powody swojej decyzji. Konsekwencja szybko przynosi rezultaty.
wkładanie przedmiotów do otworów ciała
Nie tylko do buzi, ale też do ucha i nosa, bo ciało to dla twojego dziecka ciekawy obiekt badań. Tutaj dowiesz się, co robić, gdy już doszło do takiej sytuacji.
Pamiętaj!
pozwól dziecku bawić się tym, czym chce
Oczekujemy, że mali chłopcy będą później super ojcami, ale nie pozwalamy bawić się im lalkami i wózkami. Z chęcią widzielibyśmy córkę na technicznej uczelni, ale mówimy „nie, no co ty”, gdy chce w prezencie samochodzik. Unikaj stereotypowego myślenia i pozwól dziecku bawić się tym, czym chce. Z drugiej strony – gdy dziewczynka pogardliwie patrzy na auta, nie bądź „zbyt” postępowa/-y i nie naciskaj .
„oko za oko” to żadna metoda wychowawcza
Uczenie dziecka, by przestało bić, uderzając je w odwecie („niech poczuje, że to boli”) to totalne nieporozumienie i hipokryzja. Jeżeli zależy ci na tym, aby twoje dziecko nie było agresywne, ty też taka nie bądź.