Umiejętności dziecka po 15 miesiącu życia
Istnieje kilka umiejętności, które prawidłowo rozwijające się dziecko powinno już mieć opanowane po pierwszym kwartale drugiego roku życia. Oto one:
- klaskanie w dłonie,
- wskazywanie swoich pragnień w sposób inny niż płacz (między innymi pokazywanie palcem),
- siadanie ze stania,
- podnoszenie się do pozycji stojącej,
- wkładanie kilku przedmiotów do pojemnika,
- robienie „papa”,
- mówienie „mama” i „tata” z rozumieniem, co oznaczają te słowa,
- spełnianie (albo chociaż rozumienie
) prostych poleceń, np. „daj mi to”, - chodzenie,
- schylanie się i podnoszenie przedmiotów.
Oczywiście może się zdarzyć, że twoja pociecha rozwija się świetnie, a mimo to nie opanowała jeszcze jednej czy kilku z wyżej wymienionych umiejętności i po prostu niedługo to nadrobi. Niemniej warto skontaktować się z pediatrą i zapytać, czy według niego wszystko jest w porządku.
„Mam już rok i zdobywam świat” – czego możesz się spodziewać?
Po pierwszym roku życia w rozwoju dziecka zachodzi wiele zmian. Oto, czego możesz się spodziewać:
hałasu
Twoja pociecha będzie uderzać, stukać, bębnić. Będą interesowały ją wszelakie dźwięki – jak na przykład huk ciągle zamykanych drzwiczek od szafki kuchennej. Dobrym pomysłem jest zakup zabawek wydających różne odgłosy, np. zwierząt z gospodarstwa.
trudności w zmianie pieluchy
Wraz z nabyciem umiejętności przemieszczania się, twoje dziecko straciło cierpliwość. Są oczywiście maluchy, które przy zmianie pieluszki spokojnie leżą, ale większość ucieka, wygina się i głośno protestuje.
braku apetytu i wybrzydzania
Jeśli do tej pory byłaś dumna, że twoja pociecha zajada się owocami, warzywami i właściwie jest idealnym testerem nowych smaków, to mamy dla ciebie kiepską informację – to może się wkrótce skończyć. W drugim roku życia często rozpoczyna się etap wybrzydzania. Dodatkowo dziecko zajęte odkrywaniem świata nie ma już czasu na jedzenie, więc na propozycję obiadku często usłyszysz „nie”!
Nasza rada – jak najpóźniej zacznij podawać smykowi słodycze i uparcie zachęcaj do jedzenia warzyw i owoców.
lęku separacyjnego
Zazwyczaj pojawia się on w okolicach 8/9 miesiąca życia, ale u wielu dzieci występuje w pierwszych miesiącach drugiego roku (często ma to związek z zakończeniem urlopu macierzyńskiego, powrotem mamy do pracy i adaptacją do żłobka lub przyzwyczajeniem do niani).
Nasza rada: Zawsze powtarzaj dziecku, że wrócisz, a sobie – że malec ma dobrą opiekę. To trudny czas, ale przetrwacie go i wkrótce dziecko będzie pogodnie robiło ci „papa!”
zmian w rytmie drzemek
Dziecko w wieku roku i np. dwóch miesięcy zazwyczaj potrzebuje dwóch drzemek. Stopniowo jednak ich długość będzie się skracać albo odkryjesz, że coraz trudniej będzie ci uśpić dziecko. Nie nalegaj, jedna drzemka w ciągu dnia też jest ok.
wiecznego „nie!” i braku reakcji na zakazy
Wynika to z pojawiającej się autonomii dziecka i ogromnej chęci „testowania” świata – można powiedzieć, że także testowania ciebie. Nie zdziw się zatem, gdy na twój głośny zakaz dziecko nie tylko nie zareaguje tak, jak trzeba, ale wręcz z podstępnym uśmiechem zrobi to, co zabronione.
opróżniania wszystkiego
Pudełka, pojemniki, szuflady, torby – one wszystkie niemal „krzyczą” do twojej pociechy: „opróżnij mnie!” 
. To naturalny etap i niewiele da się zrobić. Dla świętego spokoju zamontuj blokady w szufladach i przenieś mąki oraz makarony do górnych szafek.
bałaganu
Mamy dla ciebie złą wiadomość – jeśli wierzyć doświadczonym rodzicom, to bałagan będzie już zawsze waszym towarzyszem. Mobilne dziecko to bałaganiące dziecko… i tak będzie przez kilka lat.
Nasza rada: już teraz wciągnij malca w sprzątanie przebiegające w atmosferze zabawy. Przygotuj także dobrze oznaczone pudła do segregowania licznych zabawek.
bicia
Twoja pociecha może nagle zacząć bić ciebie albo rówieśników. Zawsze na to reaguj, tłumacząc, że nie wolno, a w razie potrzeby – odsuwaj malca od siebie lub zabawy.
Co może cię niepokoić?
Istnieje kilka typowych spraw, które mobilizują rodziców dziecku w tym wieku do odwiedzenia lekarza. Oto, co może cię martwić:
stawianie stóp do wewnątrz
Nie martw się, jeśli zauważysz, że twoje dziecko stawia stópki do wewnątrz. To naturalne! Z lekarzem omów problem, jeśli sytuacja nie zmieni się w ciągu kilku miesięcy.
słaba mowa
Spora część dzieci w tej fazie rozwoju nie mówi jeszcze więcej niż jedno lub dwa słówka (albo wcale). Na wszelki wypadek możesz zapytać o to lekarza podczas kontrolnej wizyty, ale zdecydowanie nie ma powodu do paniki.
płaskostopie
Zauważyłaś, że odbicie stopy twojego maluszka nie ma charakterystycznego „wcięcia”? Spokojnie – płaskostopie w tym wieku to norma. O problemie można mówić po 2 roku życia.
Pamiętaj o tym, aby:
kupić odpowiednie buciki
Pierwsze „prawdziwe” buty to niezwykle ważna sprawa. Muszą być dobrze dopasowane do stopy, lekkie, mieć sztywny zapiętek, idealny rozmiar (nie kupuj na zapas!) i miękkie podeszwy. Tylko takie zapewnią stopom prawidłowy rozwój.
zmienić butelkę na kubek
Jeśli jeszcze tego nie zrobiłaś, to teraz jest idealny moment. Butelka nie jest już twojemu malcowi do niczego potrzebna! Zamień ją na kubek niekapek i jak najszybciej ucz maluszka pić z tradycyjnego kubka. Będzie łatwiej, jeśli wybierzesz któryś z ciekawą dla dziecięcego oka grafiką.
W co się bawić z dzieckiem?
Twoje dziecko – jak zapewne sama już zauważyłaś, żyje zabawą. Dlatego będzie niezwykle szczęśliwe, jeśli wciągniesz je w:
budowanie tuneli
Na przykład z koca i krzeseł. Przechodzenie przez takie ciasne miejsca jest dla malca pokusą nie do odrzucenia!
układanie wież z klocków
Nie miej złudzeń – zabawa ta będzie polegała przede wszystkim na radosnym niszczeniu twojej twórczości
wodne eksperymenty
Pływające kaczuszki, przelewające wodę, ciekawe kształty, zmiany koloru wody w kąpieli – wszystkim tym zachwycisz dziecko w drugim roku życia
tablice sensoryczne
Kupione albo zrobione samodzielnie – w sieci znajdziesz mnóstwo pomysłów na ich wykonanie, podrzuconych przez doświadczone mamy. Dla ciebie taka zabawa dziecka to 15 minut spokoju .
Mamo, uważaj!
Po pierwszym roku życia dziecka powinnaś mieć oczy dookoła głowy. Malec nie zdaje sobie sprawy z wielu zagrożeń, jakie są w zasięgu jego ręki. Nigdy nie zostawiaj garnka z gotującą się zawartością na brzegu kuchenki (i nie zostawiaj dziecka samego w kuchni), noży na blacie czy włączonego robota kuchennego bez nadzoru. Dobrym pomysłem jest także montaż zabezpieczeń na kuchenkę, kontakty i ostre ranty.