Czy każde trzyletnie dziecko gotowe jest na przedszkole? Co powinien umieć taki maluch, a co jest kwestią względną?
Czy każde trzyletnie dziecko gotowe jest na przedszkole? Co powinien umieć taki maluch, a co jest kwestią względną? Największa wygoda związana z byciem rodzicem trzylatka to możliwość dobrej komunikacji. Maluch taki powinien już bowiem budować logiczne 5-6 wyrazowe zdania i łączyć je narracyjnie ze sobą. Zwykle potrafi trafnie określić swój stan fizyczny - co go boli, czy jest głodny, czy jest mu zimno a nierzadko zaczyna też mówić o uczuciach, np. smutku. Trzyletnie dziecko wie jak się nazywa, ile ma lat i potrafi odpowiednio dopasowywać zaimki „ja”, „ty”, „ona” oraz używać prawidłowo liczby mnogiej.
Rozwój intelektualno-behawioralny trzylatka
Intelekt trzyletniego człowieczka pozwala mu już na nauczenie się choć kilku literek i liczenie przynajmniej do pięciu. Nierzadko dzieci w tym wieku potrafią nauczyć się fragmentów wierszyków i piosenek, co generalnie warto z nimi ćwiczyć. Logika umożliwia im rozwinięcie dotychczasowych zabaw do bardziej kompleksowego odgrywania ról, np. w sklepie czy u doktora. Klasyfikowanie i segregowanie rzeczy jak również dopasowywanie do siebie prostych puzzli nie powinno być dla nich problemem.
Trzylatki potrafią zwykle też z zainteresowaniem wysłuchać prostej historii i z radością zadają pytania z gatunku „dlaczego?”, „kto?”, „gdzie?”…
Rozwój emocjonalny trzylatka
Zazwyczaj skończone 36 miesięcy pozwalają już czuć się pewniej na świecie i domagać się kontaktów rówieśniczych, jak również prawa do eksploracji nieznanego terenu. Emocje są jednak sprawą bardzo indywidualną i nie każdy maluch będzie się w tym wieku czuł pewnie bez towarzystwa mamy, taty czy innej bliskiej osoby. Stąd pójście do przedszkola może wiązać się atakami płaczu i małymi dramatami, i nie zawsze jest najlepszym wyjściem. Z drugiej strony, trzylatek umie już rozpoznawać uczucia innych i reaguje na prośby pomocy, zachętę do przytulenia czy gniew rodzica. Zwykle staje się nieco mniej egoistyczny i zaczyna uczyć się dzielenia się z innymi.
Rozwój fizyczny trzylatka
W tym wieku dzieci zwykle zaczynają wyzbywać się ociężałości i niezborności ruchowej typowej dla dwulatków. Potrafią koordynować pracę dużych partii mięśni wspinając się, jeżdżąc na rowerku trzykołowym czy samodzielnie się huśtając. Większość dzieci ukończywszy 3 latka potrafi stać na jednej nodze, chodzić na paluszkach i iść po prostej linii.
Nie sprawia im problemu złapanie piłki oburącz, zaś paluszki już bardzo wprawnie manipulują kredkami, nożyczkami czy plasteliną. Trzylatek potrafi zwykle sam nakreślić kształty przypominające koło, trójkąt, człowieka albo literę. Rozwój drobnej motoryki umożliwia mu także wykonywanie prostych czynności wokół siebie, np. naciąganie majtek na pupę, posługiwania się łyżką i widelcem, mycie i wycieranie rąk.