Niestety nasze zdrowie jest w coraz gorszym stanie, a zwłaszcza słuch. Wady słuchu nie są już rzadkością, nawet u dzieci.
Obecne czasy pokazują nam jak bardzo medycyna poszła naprzód, jak wiele jest w stanie zrobić dla nas i naszego zdrowia. Niestety nasze zdrowie jest w coraz gorszym stanie, a zwłaszcza słuch. Wady słuchu nie są już rzadkością, nawet u dzieci.
W 2008 roku na Podkarpaciu przeprowadzone zostały badania przesiewowe słuchu na grupie ponad 19 tysięcy dzieci w wieku 7 lat z terenów wiejskich i małych miast. Wyniki biją na alarm, u 21% dzieci wynik badania był nieprawidłowy i sugerował wady słuchu.
Wśród przyczyn nabytego ubytku słuchu podaje się między innymi:
- nieleczone infekcje ucha środkowego;
- nadmierny hałas;
- przerost migdałka gardłowego;
- alergie;
- stany zapalne nosa i zatok;
- wszelkiego rodzaju choroby, takie jak: świnka czy zapalenie opon mózgowych.
Do jednej z najczęstszych przyczyn wad słuchu zalicza się wszelkie następstwa infekcji górnych dróg oddechowych i zmiany, które powstają w uchu środkowym po przebytych przeziębieniach.
Rodzice powinni obserwować swoje dziecko, jak funkcjonuje w grupie rówieśników i w domu. Mniejsze niedosłuchy bardzo często powodują, że dziecko jest rozkojarzone, ma problemy z koncentracją, a jego mowa jest niewyraźna. U dzieci, które mają wady słuchu na etapie rozwoju mowy, obserwuje się opóźniony rozwój mowy.
Pamiętaj, że dziecko uczy się mówić słuchając otoczenia i naśladując je, dlatego jeśli dziecko ma ograniczony dopływ informacji, rozwój mowy może w ogóle się nie rozpocząć.
Co zrobić, jeśli u naszego dziecka zostanie stwierdzone zaburzenie słuchu?
Samo wykrycie wady słuchu i zaaparatowanie dziecka, jeśli jest taka potrzeba, nie jest wystarczające. Konieczna jest terapia pod okiem logopedy, a najlepiej surdologopedy. Współpraca ze specjalistą pozwala rozwijać sprawności językowe dzieci oraz korygować dźwięki, które są zniekształcane. W sytuacjach, gdy mamy dziecko z głęboką wadą słuchu, musimy uczyć je słyszenia i rozumienia mowy oraz musimy zachęcać do komunikowania się ze środowiskiem.
Ważne jest, aby placówka szkolna lub przedszkolna, do której uczęszcza nasze dziecko została poinformowana o tym problemie, a jej pracownicy przyjęli właściwą postawę wobec takiego ucznia. Każdy nauczyciel w takiej sytuacji powinien darzyć dziecko pełną akceptacją, w trakcie podawania poleceń powinien być zwrócony do ucznia twarzą oraz powinien pracować z uczniem indywidualnie, jeśli zachodzi taka potrzeba. Dobrze by było gdyby nauczyciel zwracał uwagę na stosunek innych dzieci to ucznia z wadą słuchu i oceniał czy są one poprawne. Dziecko powinno czuć się w pełni akceptowane przez rodzinę oraz kolegów i koleżanki z przedszkola czy szkoły, powinno również akceptować siebie i swoją chorobę. Dla tych z Państwa, których dzieci zostały wyposażone w aparat lub jeśli wkrótce to nastąpi polecam serdecznie książki: „Oliver dostaje aparaty słuchowe" oraz „Oliver dostaje system FM" grupy Phonak z Warszawy.