Witamina K

Mianem witaminy K określamy grupę związków nierozpuszczalnych w wodzie, ale rozpuszczalnych w tłuszczach. Do grupy tej należą: witamina K1 (fitomenadion), witamina K2 (menachinon-6), witamina K3 (menadion).

Mianem witaminy K określamy grupę związków nierozpuszczalnych w wodzie, ale rozpuszczalnych w tłuszczach. Do grupy tej należą: witamina K1 (fitomenadion), witamina K2 (menachinon-6), witamina K3 (menadion).


Do czego jest potrzebna naszemu organizmowi

Witaminę K1 pozyskuje się z pożywienia, K2 jest produkowana przez bakterie jelitowe, natomiast witamina K3 jest syntetyzowana, tzn. produkowana sztucznie.
 

  • witamina K jest koenzymem syntezy protombiny w wątrobie czyli białka osocza krwi, które bierze udział w procesie krzepnięcia krwi.
  • uszczelnia sródbłonki naczyń krwionośnych, zapobiega krwawieniom wewnętrznym oraz krwotokom, jest czynnikiem zmniejszającym nadmierne, obfite krwawienia miesiączkowe.
  • uczestniczy w formowaniu tkanki kostnej, wpływa na przemiany metaboliczne kwasów nukleinowych.
  • posiada właściwości przeciwbakteryjne oraz przeciwgrzybicze,
  • wykazuje również działanie przeciwzapalne i przeciwbólowe.


Źródła Witaminy K

  • brokuły,
  • marchew,
  • ziemniaki,
  • rzepa,
  • szpinak,
  • sałata,
  • kapusta,
  • kalarepa,
  • kalafior,
  • pomidory,
  • truskawki,
  • wątróbka.
  • awokado,
  • brzoskwinie,
  • orzechy włoskie,
  • jaja,
  • ser


Źródłem tej witaminy są także żyjące w przewodzie pokarmowym człowieka bakterie.

Jogurt i kefir to idealne potrawy między posiłkami, pobudzające wytwarzanie witaminy K.

Dieta bogata w warzywa (np. sałatę) , jaja, mleko zawsze pokrywa zapotrzebowanie na witaminę K. Należy podkreślić, że zjełczałe tłuszcze, nadużywanie leków (środki przeciwbólowe, salicylany lub antybiotyki), zanieczyszczone powietrze oraz środki konserwujące w puszkach i gotowych produktach spożywczych niszczą witaminę K, utrudniają jej wchłanianie lub prowadzą do przedwczesnego jej wydalania z organizmu.

Kiedy jest jej za mało.

Z niedoborem witaminy K spotykamy się rzadko, gdyż organizm może ją wytwarzać sam za pomocą mikroorganizmów, które znajdują się w jelicie cienkim.

Brak witaminy K mogą odczuwać ci, którzy jedzą za mało zielonolistnych warzyw. Poza tym niedobór tej cennej substancji występuje podczas kuracji antybiotykowej oraz nadużywa leków przeciwbólowych, osłabia to bowiem bakterie przewodu pokarmowego produkujące tę witaminę. Awitaminozę mogą spowodować też zaburzenia we wchłanianiu pokarmów ograniczające trawienie tłuszczów, jak również uszkodzenia wątroby.

U osób z niedoborem witaminy K stwierdza się:

  • obniżony poziom protrombiny we krwi
  • krwotoki z nosa, układu pokarmowego i moczowego


Niedobór witaminy K występuje czasem u niemowląt, gdyż ich organizm nie może od razu wytworzyć w przewodzie pokarmowym odpowiedniej ilości bakterii potrzebnych do jej powstania. Aby zapobiec takiej sytuacji, kobietom ciężarnym podaje się uzupełniające dawki witaminy K lub wstrzykuje się ją dziecku po porodzie.

Kiedy jest jej za dużo

Witamina K nie jest toksyczna, ale nadmierne dawki:

  • powodują wzrost krzepliwości krwi
  • wpłynąć niekorzystnie na pracę wątroby wywołując żółtaczkę i uszkodzenia tkanki mózgowej u niemowląt
  • mogą powodować poty oraz uczucie gorąca.