Witamina C - znana głównie pod nazwą kwasu askorbinowego należy do grupy witamin rozpuszczalnych w wodzie. Głównym źródłem witaminy C są świeże oraz właściwie przetworzone owoce i warzywa.
Witamina C - znana głównie pod nazwą kwasu askorbinowego należy do grupy witamin rozpuszczalnych w wodzie. Głównym źródłem witaminy C są świeże oraz właściwie przetworzone owoce i warzywa.
Do czego jest potrzebna naszemu organizmowi
- wpływa na syntezę hormonów steroidowych kory nadnerczej i syntezę insuliny,
- jest nieodzowna w prawidłowym funkcjonowaniu tkanki łącznej, gdzie uczestniczy w syntezie kwasu hialuronowego niezbędnego do syntezy kolagenu oraz w procesach kostnienia,
- bierze także udział hematopoezie, w przyswajaniu żelaza i syntezie hemoglobiny,
- odgrywa ważną rolę w procesach odpornościowych,
- działa odtruwająco,
- wpływa też na wzrost i rozwój komórek organizmu,
- utrudnia przenikanie do nich wirusów,
- ma właściwości bakteriostatyczne, a nawet bakteriobójcze w stosunku do niektórych drobnoustrojów chorobotwórczych,
- przyspiesza procesy gojenia,
- uczestniczy w regeneracji witaminy E,
- neutralizowanie przez witaminę C szkodliwego wpływu wolnych rodników chroni organizm przed zmianami nowotworowymi,
- witamina ta ogranicza produkcję działających nowotworowo nitrozamin, czyli substancji powstałych z połączenia azotynów, które są dodawane do konserwowanych produktów żywnościowych, m.in. do mięsa, z substancjami znajdującymi się w żołądku,
- łagodzi ona nieprzyjemne objawy uboczne radioterapii stosowanej w leczeniu nowotworów.
Suszenie, solenie, promienie ultrafioletowe, stosowanie benzoesanu sodu czy kwasu salicylowego do konserwowania przetworów warzywnych i owocowych oraz niektóre leki np. sulfonamidy, pochodne barbiturowe niszczą witaminę C. Długotrwałe przyjmowanie aspiryny trzykrotnie zwiększa wydalanie witaminy C, dlatego też należy wtedy zwiększyć dawki tej witaminy.
Źródła Witaminy C
Głównym źródłem witaminy C są świeże oraz właściwie przetworzone owoce i warzywa. W świecie zwierzęcym znajduje się bardzo mało witaminy C.
|
|
|
Uwzględniając specyfikę naszej diety głównym źródłem witaminy C są ziemniaki 37%, następnie owoce 31% i warzywa około 28% ogólnej zawartości tej witaminy w racji pokarmowej. Najwięcej witaminy C stwierdzono w liściach pietruszki, tzw. natce i w czerwonej papryce. Bardzo ubogim źródłem tej witaminy jest między innymi marchew i cebula.
Należy pamiętać, że w czasie przechowywania w okresie zimy ziemniaki i warzywa tracą znaczną część witaminy C.
Kiedy jest jej za mało.
Zbyt mała jej ilość w diecie może objawiać się:
- osłabieniem, bólami mięśniowymi,
- apatią,
- brakiem apetytu,
- bladością skóry i błon śluzowych,
- pękaniem drobnych naczynek krwionośnych,
- bólem głowy,
- krwawieniem z dziąseł,
- dużą podatnością na choroby zakaźne,
- zwiększoną łamliwością kości,
- wolniejszym gojeniem się ran,
- wstępowaniem szkorbutu objawiającego się obrzękami i krwawieniem z dziąseł oraz wypadaniem zębów
Brak witaminy C w pożywieniu ciężarnej stwarza zagrożenie teratogenne dla płodu. Zbyt mała ilość witaminy C powoduje zwiększone wydalanie witaminy B6.
Kiedy jest jej za dużo
Stosowanie wysokich dawek powoduje zakwaszenie moczu, upośledzając w ten sposób wydalanie stałych kwasów i zasad. Kwaśny odczyn moczu może powodować wytrącanie się mocznów i cystynianów oraz tworzenie się kamieni w drogach moczowych.