Roślina jednoroczna z rodziny dyniowatych pochodząca z południowo-wschodniej części Ameryki Północnej. Obecnie szeroko rozpowszechniona w krajach zachodniej Europy.
Roślina jednoroczna z rodziny dyniowatych pochodząca z południowo-wschodniej części Ameryki Północnej. Obecnie szeroko rozpowszechniona w krajach zachodniej Europy. Blisko spokrewniona z kabaczkiem. Jadalny jest ciemnozielony wydłużony owoc, delikatniejszy w smaku od kabaczka, najsmaczniejszy zerwany niezupełnie dojrzały.
Samo zdrowie.
Cukinia zawiera mnóstwo witaminy A oraz witaminy B1, B2, PP,C i soli mineralnych min.: wapń, fosfor, żelazo, magnez. Jest niskokaloryczna 100 g to tylko 15 kcal. Zawarte w niej związki zasadowe działają odkwaszająco i wpływają korzystnie na proces trawienia. A to jeszcze nie wszystkie zalety tego warzywa - warto wiedzieć, że w jego owocach nie odkładają się metale ciężkie.
Cukinia najsmaczniejsza jest młoda, długości 15-25 cm, z cienką, delikatną skórką i miąższem z ledwo widocznymi niewykształconymi jeszcze gniazdami nasiennymi. Takie warzywo można dodawać do potraw ze skórką. Wyrośnięte, starsze lepiej obrać. Cukinie można gotować, smażyć i dusić.
Cukinię bardzo łatwo pomylić z kabaczkiem. Warzywa te są do siebie bardzo podobne, a sprzedawcy często trzymają je w jednej skrzynce. Kabaczek jest większy, bardziej pękaty i jasno zielony. Cukinia natomiast najczęściej jest ciemnozielona z białymi cętkami, chociaż są też inne odmiany.
Niezależnie od wielkości, kupowany owoc cukini musi być twardy, skórka napięta, a kolor intensywny: zielony, jasnozielony, żółty, srebrzysty, pomarańczowy, pasiasty - w zależności od odmiany. Cukinia żółta jest bardziej chrupka od odmian zielonych. Świeże warzywo możemy bez problemu kupić o każdej porze roku. Na rynku można też spotkać cukinię kiszoną oraz marynowaną.
Owoce cukini należy przygotowywać najpóźniej trzy dni po kupieniu i przechowywać w lodówce. Po tym czasie cukinia traci swoje walory smakowe.