Starożytni Grecy i Rzymianie uważali figi za wyjątkowo odżywcze i pokrzepiające. Młodych ludzi czynić miały silnymi i wytrzymałymi, a starszym pozwalały dłużej zachować młody wygląd i zdrowie.
Starożytni Grecy i Rzymianie uważali figi za wyjątkowo odżywcze i pokrzepiające. Młodych ludzi czynić miały silnymi i wytrzymałymi, a starszym pozwalały dłużej zachować młody wygląd i zdrowie. Z tego powodu stanowiły podstawę, jadłospisu atletów przygotowujących się do Igrzysk Olimpijskich oraz były pierwszym olimpijskim "medalem" dla zwycięzców.
Obecnie największymi producentami fig są: Turcja (70% produkcji światowej) i Grecja, następnie Stany Zjednoczone, Hiszpania i Portugalia.
Figa to owoc figowca pospolitego (Ficuscarica), zwanego również drzewem figowym. Był on znany i ceniony za właściwości lecznicze już w starożytnych społeczeństwach nad Morzem Śródziemnym i w Azji Mniejszej. Te znakomite owoce wywodzą się z Azji Środkowo-Wschodniej, skąd rozprzestrzeniły się na kraje basenu Morza Śródziemnego. Wędrówka fig do wschodnich rejonów Azji trwała nieco dłużej i zadomowiły się jedynie w Chinach i Indiach. Amerykańskie uprawy fig mają bardziej zawiły rodowód, bowiem na wschodnie wybrzeża Ameryki Północnej trafiły przez Kubę z hiszpańskimi i portugalskimi misjonarzami, natomiast na zachodnie wybrzeże dotarły z Indii.
Co ciekawe, owoce, które znamy, nie są tak naprawdę owocami. To owoc rzekomy, który powstał w wyniku rozrośnięcia osi kwiatostanu. Wewnątrz niego znajdują się prawdziwe owoce, które ze względu na swój niewielki rozmiar potocznie nazywa się nasionami. Owoc rzekomy, czyli nasza figa, ma kształt gruszki o zielonej, brązowej lub fioletowej barwie. Jest jadalna zarówno na surowo jak i po przetworzeniu.
Smaczne i zdrowe
Sposób uprawy drzew figowych oraz zbioru owoców, niezależnie od regionu świata, jest bardzo podobny. Dojrzałe figi pozostawia się do wysuszenia na drzewach, po czym sukcesywnie, w miarę osiągania odpowiedniego stopnia wysuszenia, zbiera się je ręcznie lub mechanicznie, zrywając z drzew lub podnosząc z ziemi te, które opadły.
Świeże figi zawierają od 12 do 25% glukozy i fruktozy, witaminy C i z grupy B oraz karoten. Są bardzo bogate w sole mineralne, zawierają m.in.: potas, wapń, magnez i fosfor.
Suszone figi powinny zawierać nie więcej niż 23% wody, to zapewnia im odpowiednią trwałość, nawet przez okres 2 lat.
Suszone figi dzięki zawartości glukozy i fruktozy dostarczają około 290kcal w 100g.
Figa jest najlepszym źródłem wapnia spośród wszystkich produktów roślinnych, gdyż 100g tego owocu dostarczą tyle wapnia, ile jedna szklanka mleka.
Figi należy traktować jako bardzo korzystne, ale jedynie uzupełniające źródło wapnia dla dzieci oraz kobiet w okresie menopauzy.
Figi charakteryzują się najwyższą wśród suszonych owoców zawartością błonnika pokarmowego, dzięki czemu mogą odgrywać ważną rolą w zapobieganiu nowotworom jelita grubego i piersi, a także przyczyniać się do obniżania poziomu cholesterolu we krwi.
Ze względu na zawartość enzymu rozkładającego białko, figi są pomocne przy niestrawnościach, natomiast dzięki ich zdolności do alkalizowania organizmu, mogą ułatwić "rzucenie palenia".
Figi występują w różnych odmianach. Ciemnofioletowe są spożywane na surowo, jasnozielone najczęściej się suszy. Nabierają wtedy charakterystycznej, bursztynowej barwy.
Owoce przetwarza się na konfitury, dżemy i konserwy.