Dzięki swoim walorom odżywczym i energetycznym oraz szerokim zastosowaniu gospodarczym, malina stała się szybko popularna nie tylko w staropolskiej kuchni, ale również w domowych apteczkach.
Malina jest jednym z popularniejszych owoców znanym na stołach najbardziej wybrednych smakoszy. Znana już w średniowieczu, (choć jako gatunek uprawny jest jednym z najmłodszych gatunków sadowniczych; jeszcze na początku XX wieku owoce malin zbierane były powszechnie z naturalnych stanowisk), dzięki swoim walorom odżywczym i energetycznym oraz szerokim zastosowaniu gospodarczym, malina stała się szybko popularna nie tylko w staropolskiej kuchni, ale również w domowych apteczkach, jako doskonałe panaceum na wszelkie przeziębienia i infekcję.Soczyste i aromatyczne owoce złożone z drobnych pestkowców dostarczają znacznych ilości witaminy C. Zawierają błonnik, prowitaminę A, witaminy B1, B2, B6, PP, cukry, pektyny, kwasy organiczne (jabłkowy, cytrynowy i salicylowy), sole wapnia, żelaza, fosforu i miedzi.
Liść krzaku owocowego, zawiera dużą ilość witaminy C (300 mg%), garbniki, kwasy organiczne oraz śluzy. Liście malin, zebrane w czasie ich kwitnienia i wysuszone w cieniu zawierają garbniki, kwasy organiczne i sole mineralne. Zawarte w liściach substancje maja właściwości przeciwzapalne, przeciwbakteryjne. Od dawna polecane w przypadkach biegunek, nieżytów przewodu pokarmowego, kolek jelitowych, przy bólach narządów rodnych. Medycyna tybetańska polecała liście maliny jako skuteczny środek w nerwicach, infekcjach przewodu pokarmowego i układu oddechowego.
Dzika malina ma słodkie, aromatyczne, delikatne owoce. Malina uprawiana ma dorodniejsze owoce o słabszym aromacie.
Maliny jada się na surowo, robi z nich soki, konfitury, galaretki. Sok lub herbata z owoców malin od dawna znane są ze swego działania napotnego i stosowane przy przeziębieniach, grypach i anginach.