Codziennie teraz wstaję bardzo wcześnie. Koło 5 nawet. Uwielbiam obserwować jak słońce powoli wyłania się zza domów, jak oświetla mi ścianę ganku, a po chwili zalewa blaskiem pokój w którym siedzę. Nigdy bym nie przypuszczała, że to mi sprawi przyjemność. Zawsze byłam typową sową. Chodziłam spać o 2-3 i spałam do 11. Tego typu przeżycia to dla mnie coś nowego.
Człowiek uczy się przez całe życie, z tym, że ja się uczę w większości na własnych błędach. Ot choćby moje ostatnie przeżycia. Zawsze uważałam kobiety, które zdradzały za złe, występne, winne wszelkiego zła. Nawet nie chciałam dostrzec ich problemów ani słuchać argumentów. Ich wina kropka. Zawsze byłam wierna i wierność szanowałam. I co teraz. Sama znalazłam się w sytuacji gdy mam ochotę zdradzić pozornie niewinnego męża. Męża, który o mnie dba zwłaszcza finansowo, który się stara, nie bije i nie pije. A co z uczuciami i jego zaniedbaniem mnie w tym względzie. Co z seksem? Czy to się już nie liczy? Nie istnieją te dziedziny życia? Otóż istnieją i są ważne. Nie potrafię być szczęśliwa bez udanego seksu, bez słów miłości i poczucia, że jestem kochana, bez szacunku i emocjonalnego zaspokojenia. To dla mnie wegetacja, powolne usychanie i umieranie. Tak żyłam przez kilka lat i zmieniłam się w staruszkę. Kobiecość usnęła. Wyrzuciłam ją ze swego życia zbyt pochopnie i zbyt szybko. Teraz odżyłam i jestem wdzięczna Sebastianowi. Znowu żyję pełnią życia, czerpiąc z życia pełnymi garściami. Tego mi było potrzeba... On mi tyle daje z siebie.. Szczegółów z mojego życia z Krzyśkiem nie podam, bo to sprawy intymne, ale nie można osądzać innych, nie znając całej prawdy...Tego się właśnie nauczyłam...
Długa noc
dokładam emocje
wpisuję w duszę
jedna po drugiej
otulona miłością
jak ciepłym miękkim pledem
trwam ukołysana
oczekując świtu
to już kolejna noc
wypełniona po brzegi szczęściem
w przestrzeni
między słodyczą a rozkoszą
nie czuję się senna
spójrz
już niebo robi się różowe
chcę zagłębić się
w błogości jeszcze raz
czy ostatni
