Ostatnio dodane zdjęcia

Sylwetka

Poprzednia Początkowa sylwetka
Obecna Obecna sylwetka
Cel Mój cel

O mnie

chyba lepsze samopoczucie mnie sklonilo do odchudzania

Informacje o pamiętniku:

Odwiedzin: 1065782
Komentarzy: 36967
Założony: 17 kwietnia 2012
Ostatni wpis: 14 listopada 2024

Pamiętnik odchudzania użytkownika:
aska1277

kobieta, 41 lat, Toruń

153 cm, 65.80 kg więcej o mnie

Postępy w odchudzaniu

Najskuteczniejsze odchudzanie w Polsce.

Wpisy w pamiętniku

25 lutego 2016 , Komentarze (10)

Dziś wróciliśmy do domku...fajnie ale co z tego cała trójka chora... Dziewczynki i Pan M... Tylko ja jakoś się trzymam....jeszcze jakoś się trzymam...

Dziewczynki nadrabiają zaległości w szkole, Pan M śpi, wygrzewa gorączkę...a ja w kuchni siedzę z kompem, piszę i rozmyślam. 

Jeżeli chodzi o zachowanie młodej dnia dzisiejszego, jest ok. Nawet przy odrabianiu lekcji bardzo nie marudzi. Nie krzyczy,że ktoś ma za Nią zrobić...to już jakiś krok do przodu. Oby takich dni było coraz więcej. Ale nie chwalny dnia przed zachodem :) 

Tymczasem  spokojnego popołudnia :)

24 lutego 2016 , Komentarze (6)

Nie spodziewałam się takiego odzewu...  tylu porad, rad...przykrych jak i miłych słów...Tak przyznałam się do błędów wychowawczych, które chcę naprawić. Chcę i naprawiam...Dzisiejszy dzień upłynął Nam w miłej i spokojnej atmosferze. No może poza bolącym mnie strasznie zębem...coś mi się wydaje,że czeka mnie dentysta...Przeczytałam wszystkie rady i porady i wiele z nich stosuję lub stosowałam. Mianowicie odnośnie systemu kar i nagród, stosowałam i swego czasu przynosiło to efekty, jednak odeszłam od tej metody. Z czasem przestało działać,a i ja troszkę zaniedbałam systematyczność. Tablica cały czas wisi, kto wie,może i wrócę do tego systemu. Jeśli chodzi o ignorowanie krzyku, płaczu dziecka to... od jakiegoś czasu uczę się tego... Nie jest łatwe odwracać głowę gdy dziecko płacze, krzyczy. Nosi mnie jak diabli,wiadomo nie raz i mnie bardzo poniesie...ale coraz więcej jest takich dni, kiedy zaczynam panować nad tym. Dziś przez chwilę była taka sytuacja,że młoda coś chciała, a ja odp że nie... no i zaczęła krzyczeć, więc wyszłam z pokoju.... A Ona dalej krzyczała,aż w pewnej chwili cisza...i woła "mamusiu przepraszam". Podeszłam przytuliłam i zapytałam czy watro było krzyczeć? Odp mi,że nie bo teraz boli jeszcze bardziej Ją gardło...

To mądra dziewczynka i często Jej to mówię...A jaką frajdę sprawia Jej czesanie mnie... Jak tylko wychodzę z łazienki i widzi turban na głowie, pyta...mamusiu mogę Cię uczesać? Nie powiem, bo i mi sprawia to frajdę. I wiecie co? Chyba czas najwyższy, aby znowu pobawić się w domowe SPA.  Ile to dziewczynki miały radochy....a i ja sama się przyznam,że było miło. Malowały, masowały :) 

Wiecie co ...tak sobie właśnie teraz uświadamiam,że wszystko zaczęło się w chwili rozwodu. Tak sama tego chciałam,i nie żałuję. Wiem,że muszę nauczyć się z tym żyć...Nauczyć się żyć na nowo. to już 6 lat od rozwodu minie...i dopiero teraz widzę,że to już przeszłość,że mam obok siebie wspaniałych ludzi. Mam WSPANIAŁE DZIECKO ... A wiecie jaki list Moje dziecko napisało do Zajączka Wielkanocnego? " Kochany zajączku poproszę o dwie rzeczy 1. o lalkę bobas z akcesoriami. 2 . aby mama się tak mocno nie denerwowała :) 

takim akcentem kończę ten wpis, Dobrej nocki Wszystkim

23 lutego 2016 , Komentarze (12)

Czy jedynym sposobem aby Moje dziecko wróciło do równowagi jest zakończenie kontaktów z Moimi rodzicami, a dziadkami Mojej córki?! Może powinnam ograniczyć Im widzenia do minimum? Może to jest jakiś punkt zaczepienia... na te Moje problemy? Wiele osób mi napisało,żebym nie reagowała na krzyki dziecka...Tak... jak jestem u siebie w domu, to brzydko mówiąc zlewam te krzyki... Dziecko krzyczy w niebo głosy...a ja jestem nieugięta...ale inaczej jest gdy jesteśmy tu u Moich rodziców... głownie jesteśmy tu gdy Pan M jest w trasie,a Moje dziecko jest chore...i muszę drugą do szkoły zaprowadzać...dlatego wtedy żeby jedna się wykurowała to nocujemy u Nich...bo samej w domu Jej nie zostawię,żeby drugą zawieźć do szkoły 15 km....Czuję się zaplątana w sieci...której nie umiem rozplątać...Czuję, jakby nie było wyjścia z tej sytuacji...Może faktycznie zbiorę się w sobie i ograniczę młodej kontakty?

23 lutego 2016 , Komentarze (73)

Żałuję, teraz to wiem...A czego zapytacie żałuję? Tego,że pozwoliłam na rozpieszczenie Mojego dziecka...a i sama Je rozpieściłam do granic możliwości... Jak to możliwe!? Otóż możliwe, teraz to widzę..Po rozwodzie chciałam dziecku zapewnić wszystko, aby nie odczuło braku ojca...i co? No i doczekałam się...Pracowałam wręcz brałam nadgodziny aby związać koniec z końcem bo tatuś do dnia dzisiejszego nie płaci alimentów. I co? No i mam za swoje... Moje dziecko,rządzi wszystkimi jak tylko może...Tak...Dostaje wszystko,żeby tylko załagodzić krzyki...Przyjazdy do Moich rodziców kończą się zawsze tak samo... Gdy jesteśmy tylko na chwilkę to jest ok...ale gdy mamy zostać na noc, tak jak dziś...to masakra... Moje życie zamieniło się od pewnego czasu w koszmar. Tak w koszmar...Jestem od Maja na zwolnieniu poniekąd aby być z dzieckiem...bo tak mówiła Pani psycholog... wspólne przebywanie zwiąże Nasze więzi...mówiła...a tym czasem co? Z każdym dniem jest coraz gorzej... Nie liczy sie z tym co ja mówię...musi byc tak jak Ona chce. A ja już rozkładam ręce. Nie wiem , nie umiem wychować dziecka, nie da się cofnąć czasu...Mało tego, Jej chorobliwa zazdrość... To już przechodzi ludzkie pojęcie...Gdy przyjeżdża do moich rodziców Moja chrześniaczka to nawet nie pozwala się bawić swoimi zabawkami, jest zazdrosna ,że np kupiłam małej jogurt lub coś innego ( a kupuję zawsze wszystkim równo) uważa,że to nie jest moja rola żeby małej cos kupować. Do tego dochodzi zazdrość o córkę mojego partnera...Tu dopiero jest wesoło... :( jednego dnia wydziera się,że nie może dotykać Jej zabawek a na drugi dzień daje Jej te zabawki na zawsze... Rozmowy nic nie dają...wizyty u psychologa też widzę szału nie robią...Planuję zwolnić się z pracy...ale czy to coś da?! Często w tv pokazuję Jej że są dzieci na świecie,które nie mają nic... a o kawałek bułki by się dały pokroić :( a Moje dziecko ma wszystko.. Nie chodzi głodna, chodzi czystko i ładnie ubrana,urodziny imieniny święta ----dostaje prezenty na każdą okazję...i tak mam  za swoje...Gdy tylko jest chora biegam po lekarzach kupuję leki, chodzę w rozwalających się butach, aby dziecko miało...a Moje dziecko co? Nic sobie z tego nie robi...dziewięcioletnie dziecko Ci powie...Ty musisz mi kupic leki to Twój obowiązek...Zbieram efekty kilku lat wychowania...rozpieszczania...pozwalania na co dusza zapragnie, aby dziecko nie odczuło,że jest gorsze?! Do czego to doprowadziło? Do tego,że sobie z tym już nie radzę...Najchętniej bym ze sobą skończyła...Tak... Coraz częściej myślę o najgorszym. Smutne? Ale prawdziwe...Gotuje się we mnie tak,że głowa mała... Nikt tego nie zrozumie kto nie był w takiej sytuacjii...Nie, nie żałuję,że mam dziecko, bo dziecko to DAR od boga...ale żałuję błędów wychowawczych...których nie cofnę....

23 lutego 2016 , Komentarze (10)

Kolejny dzionek...wtorek...Tydzień rozpoczęty hmmm od wizyt u lekarzy... Jedna ma zapalenie oskrzeli, a druga... właśnie czekam na wyniki w kierunku ksztuśca  :(   Jednym słowem szpital w domu...Znowu musiałam przyjechać do rodziców, żeby nie jeździć z obiema a samych w domu Ich zostawić nie mogę. Dlatego nocujemy u rodziców. dziewczynki leżą w łóżeczkach...a ja...ja łapie Ich choroby... kaszel i mnie dopadł. Samopoczucie powiedzmy że jest ok. Wiadomo choroba nie była brana pod uwagę...no ale w taka paskudna pogoda i w szkole panuje ksztusiec i zapalenie oskrzeli...Dobrze,że mogę liczyć na rodziców, bo Pan M w trasie i jestem zdana na siebie... tzn. gdybym nie musiała jeździć do miasta na badania to bym była u siebie...ale jeżdżenie z chorymi dziećmi to niezbyt dobry pomysł.

Przez te choróbska nie jestem w stanie myśleć o przygotowaniach do komunii.... :( zupełnie wszystko mi wywietrzało z głowy..Ale za radą jednej z dziewczyn założę zeszyt i wszystko będę w nim notowała...i będę miała jasny obraz wszystkiego..

20 lutego 2016 , Komentarze (18)

O rany....właśnie sobie uświadomiłam,że za 3 m-ce Moje dziecko ma Komunię. Rozpoczęłam planowanie...jak tylko weszłam na neta i zobaczyłam co ludzie kupują i jak dekorują sale, mieszkania....to aż ciary mnie przeszły...baloniki, girlandy,plakaty....ile tego wszystkiego jest...tylko za kasę się trzymać. Ja rozumiem,że to bardzo ważny dzień...ale w obecnych czasach to chyba ludziom się coś poprzewracało w głowach, bo komunia nie wygląda jak komunia tylko jak wesele...Jak to się wszystko zmienia...

Wczoraj rozglądałam się za szatkami, butami...wybór przeogromny....i ceny też...Przeraża mnie to...Cała uroczystość odbędzie się u Moich rodziców...Myślałam na początku aby zrobić u Nas... Pan M jest jak najbardziej za...ale ja nie chcę aby moi byli teście wiedzieli gdzie obecnie mieszkam...zresztą na komunii pierwszy raz zobaczą Pana M...Mojego obecnego partnera...Obrobią Nam dupę, ale tym się nie przejmuję...No i Ich córcia, która jest matką chrzestną Mojej córki...Już widzę jak będą zdawali relacje mojemu byłemu mężowi...Jednak tego dnia mi nikt nie zepsuje...Ojciec wypiął się na córkę i mam nadzieję,że do kościoła nie przyjdzie...to byłby szczyt...tym bardziej,że dziecka nie widział jakieś 6 lat...i wcale nie dążył do kontaktów...

Chciałabym aby ten dzień był dopięty na ostatni guzik... dlatego już dziś zrobiłam całą rozpiskę, co kupić i kiedy...jest tego sporo...martwi mnie też trochę kwestia finansowa...ale myślę, że będzie dobrze...

Oczywiście jeśli macie jakieś rady i porady będę wdzięczna. Pewnie nie jedna z Was ma już za sobą i chętnie pomoże... 

Miłego popołudnia    :D:)

17 lutego 2016 , Komentarze (4)

Choroba nadal nie odpuszcza...tzn kaszel troszkę odpuścił...ale za to katar leci ciurkiem :( Czuję się fatalnie, samopoczucie równe O. Młoda też dalej kaszle...dziś się dowiedziałam,że panuje ksztusiec? Nie wiem czy to może być to, nie chcę wpadać w panikę...ale to już 4 tydzień jak młodą męczy kaszel...Jutro jak się uda pójdę z Nią do lekarza, niech coś poradzi...Bo ja już nie wiem co robić...Nigdy tak długo się u Niej nie utrzymywał kaszel...A tyle się też słyszy o tej świńskiej grypie...Aż włosy się jeżą na głowie...Mam nadzieję,że to nie jest nic poważnego...

16 lutego 2016 , Komentarze (10)

Dopadło i mnie choróbsko...Długo broniłam się ale niestety nie zawsze się da...Obecnie za oknem słonko świeci, pomimo wiatru jest ok... a ja? Ja siedzę opatulona pod kocem...u rodziców... Tak byłam zmuszona przyjechać do rodziców, bo nie miałby kto wozić dzieci do szkoły... A ja? Kaszle, prycham, kicham, do tego temperatura... nawet dzisiejszy przyjazd do miasta nie był za ciekawy... Widziałam podwójnie...miałam mroczki przed oczami i czułam jak pot się po mnie leje...ale przyjechałyśmy szczęśliwie... Mam nadzieję,że jakoś się wykuruję...Bo nie nadaję się do funkcjonowania na chwilę obecna. Mam tylko nadzieję,że Moje dziecię nie dostarczy dodatkowych emocji...i będzie w miarę grzeczna... Pan M w trasie...i nie wiem kiedy wróci, może w piątek,może w sobotę... nie wiem a dzieci do szkoły chodzić muszą.. To taki niemiły aspekt dnia dzisiejszego...

Kolejna sprawa...to dziennik elektroniczny, który został złożony  w szkole dziewczynek :) hahah teraz wiem wszystko. Wiem jakie mają oceny na bieżąco, wiem czy były w szkole danego dnia, jaki temat na danej lekcji przerabiały, kiedy jaki spr mają.... wszystko.... Teraz wszystko podane na tacy...hmmm z jednej strony super, fajnie, ale z drugiej dużo rodziców teraz pewnie nie będzie chodziło na zebrania...Stwierdzą,że i po co... skoro tu mają wszystko. W każdym razie zobaczymy jak się ten system sprawdzi...

Posiłkowo hmm szału nie ma bo nie mam apetytu... 

 MIMO WSZYSTKO MIŁEGO DNIA ŻYCZĘ

13 lutego 2016 , Komentarze (6)

Jednak faktycznie muzyka zmiękcza wszystko....tzn... sprawia,że człowiek zapomina o smutkach...problemach,żalach... szkoda tylko,że to działa w momencie gdy muzyka gra...Łzy po polikach spływają...Czy mam smutki? Tak mam...Smutno mi bo nie spędzę jutrzejszego święta z moim facetem tak jakbym chciała...I po co cokolwiek planować? A niech to szlag trafi...Czy mam problemy? Tak jak każdy, ma jakieś problemy...Czy mam żal? Tak mam...Mam żal sama do siebie,że moja choroba, mój ból wpływa na życie Naszej czwórki... Mam żal sama do siebie o to,że ostatnio nie panuję nad sobą, w złość wpadam w najmniej oczekiwanym momencie... Złoszczę się o byle co...Wpływ na to ma też to co dzieje się w moim życiu...Porażki mnie zdołowały, zniechęciły... Rozwód też na mnie kiepsko wpłynął, mimo,że ja sama wniosłam pozew...To już będzie 6 lat.. a gdzieś to tam we mnie siedzi...Jak to mówią "było a nie jest, nie pisze się w rejestr"...Ale czy to takie proste?

Tak mnie coś naszło na smutki,żale...a tu ludzie snują plany na jutrzejsze święto...echhh

11 lutego 2016 , Komentarze (4)

No i co?! Tak ciąg dalszy fatum... otóż zabrałam dziewczynki ze szkoły... i chciałam jechać do domu, a tu niespodzianka... Samochód odmówił posłuszeństwa...No i co muszę zostać u rodziców, co nie bardzo mi się podoba...bo moje dziecko ma takie foszki,że głowa mała...Ale nie mam innego wyjścia, bo gdybym kogoś poprosiła o zawiezienia Nas do domu to jutro dziewczynki by nie poszły do szkoły, bo za taksówkę od Nas do miasta bym musiała 70 zł zapłacić...a  w obie strony to 140 zł lekko.... a za te pieniądze mam gaz i benzynę na tydzień ... Mam nadzieję,że Pan M w miarę szybko wróci do domu...To tyle z kiepskich stron dnia dzisiejszego...

Ale są i dobre strony dnia dzisiejszego...Była u mnie moja chrześniaczka...ubawiłyśmy się że hohohoho. Wypiłam po kieliszku likieru kawowego z mamą, tak dla lepszego humorku...No i najważniejsze, sprawdziłam status na necie i jutro mogę odebrac dowód :) Jupiiiii....

A Wam jak mija dzionek ????

© Fitatu 2005-24. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Serwis stosuje zalecenia i normy Instytutu Żywności i Żywienia.