« Powrót do wyników wyszukiwania
Sól sodowa p-hydroksybenzoesanu etylu (E215)
| Grupa |
Funkcja |
Szkodliwość |
| Konserwant |
Substancja konserwująca |
Niekorzystny |
| Najczęstsze skutki stosowania lub przedawkowania |
| U osób wrażliwych może wywołać astmę, drętwienie jamy ustnej, pokrzywkę, podrażnienia żołądka Unikać go powinny osoby uczulone na aspirynę. |
| Zastosowanie |
| Żywność: żelowe powłoki przetworów mięsnych (parzonych, peklowanych lub suszonych); pasztety, produkty mięsne poddane obróbce cieplnej, sneksy zbożowe i ziemniaczane i orzechy w polewach, wyroby cukiernicze (z wyjątkiem czekoladowych) |
| Pochodzenie substancji |
| Związek syntetyczny |
| Kraje w których substancja jest zakazana |
| Australia, Japonia, Kanada, Usa |
| Metabolizm |
| Estry etylu, metylu i propylu oraz ich sole sodowe są dobrze wchłaniane w przewodzie pokarmowym. Połączenie esrowe łatwo ulega hydrolizie i wraz z moczem wydalany jest wolny kwas p-hydroksybenzoesowy, a także kwas p-hydroksyhipurowy i inne metabolity. |
| Dopuszczalna dzienna dawka |
| 10 mg/kg m.c. dziennie (ilość ta odnosi się wspólnie do spożycia E214, E215, E218 i E219) |
