To już ostatnie moje chwile z Panem gipsem.Tak tak, czas szybko ucieka.
W piątek 08.10 mam wizytę u ortopedy i mam nadzieję, że wrócę już do domu w pojedynkę.
Ale będzie wygodnie. Trochę się sobą nacieszyliśmy i nie mam już ochoty na jego towarzystwo.
Jeszcze czeka mnie rehabilitacja, ale taka kolej rzeczy.W tabelce data poprzedniego ważenia powinna być 24.09 ale myślę, że to szczegół. W poz. zrzuca była podana waga jaką zrzucamy z uwzględnieniem wagi poprzedniej zrzuconej lub dodana jeżeli przybyło. Myślę, że wszystko jasne? Ja jestem z siebie zadowolona. Małymi kroczkami posuwam się do przodu. Jem nieporównywalnie mniej.
Nie rzucam się bezmyślnie na słodkie.
Nie zrezygnowałam ze słodkiego zupełnie bo w moim przypadku byłoby to zupełnie bez sensu.
Jak mnie najdzie, że tak powiem ten apetycik staram się delektować każdym kęsem czyli nie pochłaniać bezmyślnie lecz czerpać z tego jakąś przyjemność i na pewno nie wątpliwą.
Jak same wielokrotnie stwierdziłyśmy problem siedzi w głowie jak każda głupota i tam muszę przesłać odpowiednie bodźce.
Praca nad tą słabością nie jest lekka.
Ale co przychodzi łatwo? Nic. Ja w każdym razie nie zrezygnuję ze słodkości zupełnie bo nie jestem masochistką.
Pracuję też nad tym co by nie pozwolić, żeby odreagowaniem stresu było pożeranie wszystkiego co pod ręka zjadliwego się znajdzie.
Żarcie nie będzie mną rządzić.
Nie pora narzekać na nadwagę, ale czas z tym coś zrobić.
Tym bardziej, że w chwili obecnej wiedza na ten temat w mojej głowie już jakaś jest.
Staram się liczyć kalorie i ćwiczyć. Kiedy będzie ręka sprawna wracam do koleżanki na zorganizowane zajęcia gimnastyczne dwa razy w tygodniu i do biegania. Teraz z innej beczki tej rozrywkowej. Wczoraj zabrałam ślubnego z okazji Dnia chłopaka do kina na film "Salt "i na lody. Chłopak troszkę wyrośnięty ale co tam. Muszę o niego dbać bo mógł mi się trafić gorszy egzemplarz, he, he, he. Było fajnie.
Piątek 09.10 będzie ostatnią stacją ważenia pasażerek pociągu przed 14.10 więc kobiety do dzieła.
No to do schudnięcia go, go, go
