Pamiętnik odchudzania użytkownika:
Tetania

Witajcie!

Ciężka noc za mną. Przez wczorajszą drzemkę nie mogłam zasnąć. Ale rano czułam się całkiem dobrze, tylko po obiedzie mnie zaczęło ścinać. Więc poszłam na drzemkę. Co za błędne koło...

Wczoraj wieczorem dostałam hipotonii ortostatycznej. Jak wstawałam zrobiło mi się ciemno przed oczami. Z dobry rok tak nie miałam... 

A dziś podczas jedzenia mam zawroty głowy! Miałam już tak kiedyś. Ech. Czy to wszystko może być skutkiem odstawienia słodyczy i obcięcia kalorii? Nie drastycznego, przecież jem 2000 kcal. O co tu chodzi?

Orbitrek zaliczony. Późno wsiadłam, więc nie było szału. Tętno spacerowe.

A dzisiaj jadłam:

warzywa na patelnię na oliwie z jajkami,

bułkę z masłem orzechowym i jabłkiem,

ciecierzycę smażoną na oliwie z twarogiem i cebulą,

sałatkę z piersi kurczaka, fety, papryki, pomidorków koktajlowych, cebuli, oleju z dyni, potem prażynki krewetkowe, kakao.

Wyszło łącznie 2000. Było zaplanowane 2200, ale podczas jedzenia prażynek poczułam się już pełna. To odstawiłam. Dobry znak. Normalnie bym wyczyściła miskę na siłę.

Pozwoliłam sobie na kakao. Z tych niezdrowych, co więcej mają cukru w składzie niż kakao. Ale co takie 10 g cukru zaszkodzi.

Znowu wyszło mi dużo tłuszczu - jakieś 100 g. Węgli ledwo 150. A nie chcę być na low carb. Tylko co mam w takim razie jeść.

W ogóle jak to piszę zaczęła mi skakać powieka... 

A, zapomniałam, jeszcze zrobił mi się zajad. Ale w 1 dzień znikł. Kiedyś non stop miałam zajady. Pomyślałam, żeby kupić sobie jakieś tabletki z drożdżami, bo to od niedoboru witamin z grupy B się robi. A potem sobie przypomniałam, że jakiś czas temu zamówiłam sobie płatki drożdżowe i leżą nieotwarte w szafce. Posypałam sobie nimi sałatkę. Smaku za bardzo nie czułam, bo dałam tylko łyżkę. Będę jeść codziennie, żeby urozmaicić jakoś swoje odżywianie. 

Hej.

Pół godziny chodzenia na orbim zaliczone.

Jadłam dzisiaj:

jajecznicę z warzywami na patelnię - było to tak sycące, że ledwo wcisnęłam,

pół bułki żytniej z masłem orzechowym i jabłkiem,

pieczona pierś kurczaka z frytkami, surówką z marchewki i sosem czosnkowym,

olej z dyni, podsmażona na oliwie ciecierzyca z wędzoną papryką i solą, pomidorki, papryka, prażynki krewetkowe 50g, banan, skyr waniliowy.

Łącznie ok. 2100 kcal.

Tężyczka daje mi popalić :( myślałam, że mam ją już zaleczoną a tu skurcze mięśni w całym ciele i co gorsza duszności :( to jest najbardziej nieprzyjemny objaw, a jak się położę to mam wrażenie, że zapada mi się klatka i z trudem nabieram powietrze. Jak nie byłam na diecie i jadłam mało zdrowo, zero warzyw, dużo gotowców i słodyczy to nie odczuwałam takich objawów. O co tu chodzi??

Dietę będę z czasem korygować, bo jem chyba za dużo tłuszczu (wychodzi dziennie 80-100 g). Przeczytałam, że dieta wysokotłuszczowa upośledza wchłanianie magnezu. Jakoś wychodzi tak dużo z tego co jem. Ale jak nie byłam na diecie to pewnie jadłam tego tłuszczu jeszcze więcej i to niezdrowego. Bez sensu.

A jeszcze dodam że dzisiaj odczuwałam lekkie zakwasy, boli mnie brzuch i lekko głowa. 

Cześć.

Wczoraj wieczorem dopadł mnie okropny ból pleców w odcinku piersiowym... położyłam się i musiałam wstać wziąć ibuprom, bo bym nie zasnęła. Dziwny ból, zastanawiam się czy to czasem nie jakiś refluks bo poprzedniego dnia miałam zgagę. Co mi się nigdy wcześniej nie zdarzało.

Obudziłam się bardzo zmęczona i cały dzień byłam śpiąca. W pracy tylko myślałam o tym, by dotrwać do końca i pójść na drzemkę. Tak zrobiłam po obiedzie. Jak na złość przez godzinę nie mogłam zasnąć, więc dałam sobie jeszcze pół godziny i zasnęłam a potem już nie mogłam się dobudzić. Wleciało kolejne pół godziny, a potem jeszcze pół...

O 19 wsiadłam na orbitrek do Ukrytej Prawdy. Żeby nie naruszać pleców chodziłam bez używania rąk i na najmniejszym obciążeniu. 

A potem dopadł mnie atak hipoglikemii... Od obiadu minęło 5 godzin. Zaczęłam się strasznie pocić, było mi zimno, a łapy mi się trzęsły jakbym miała Parkinsona. Poleciałam zrobić kolację i zjadłam prażynkę krewetkową. Szybko przeszło. Powinnam chyba kupić jakieś biszkopty czy coś bo zjadłam wszystkie rzeczy podnoszące szybko cukier.

Mam takie rozkminy, że tylko zaczęłam jeść zdrowiej i już są problemy. Ból pleców, niedocukrzenia... A wcześniej wszystko było ok chociaż codziennie jadłam słodycze i chrupki lub chipsy. I czułam się lepiej niż teraz.

Ech. A przecież wszystko robię z głową, nie ucinam drastycznie kalorii. Dzisiejszy dzień wyglądał tak:

owsianka z truskawkami i orzechami włoskimi na mleku,

pół bułki żytniej z masłem orzechowym,

kasza gryczana z warzywami na patelnie na łyżce oliwy i ciecierzycą gotowaną ze słoika, do tego sos czosnkowy,

sałatka (papryka, pomidorki koktajlowe, feta, olej dyniowy), pół opakowania prażynek krewetkowych, banan.

Razem 2000 kcal. Obiad dzisiaj bardzo mi smakował. Stwierdziłam, że mogłabym nawet jeść tak codziennie.

Pieczywo żytnie chyba mi nie służy - czytałam że niewskazane przy refluksie. Kawa też - cały dzień drgał mi mięsień w ramieniu. Po owsiance szybko robię się głodna. 

Czołem.

Jestem już bardzo zmęczona. Dzisiaj zrobiłam 20-minutowy trening z gumami na pośladki, a potem 30 minut chodziłam na orbitreku. I już w szybszym tempie niż wczoraj, i zmieniałam obciążenie z 1 do 4.

W ogóle to popełniłam dzisiaj niezły błąd, bo coś mnie podkusiło, żeby się zważyć. No i waga szyderczo pokazała 80,1 kg... Nie wiem na co liczyłam po jednym dniu odchudzania, na jakiś magiczny spadek motywujący. No nie. Nie ma tak łatwo.

Dowiedziałam się również że:

• jestem lżejsza niż 6% użytkowników o tym samym wzroście i wieku (heh),
• jestem odwodniona,
• mam za mało białka,
• mam 56 lat metabolicznie.

Za to jakimś cudem mam 46 kg mięśni w ciele, czyli dobrze. Serio nie wiem jak, od paru miesięcy prawie się nie ruszam. Od paru dni dopiero staram się robić 10000 kroków z czego większość w domu bo pogoda i oblodzone chodniki nie zachęcają do wyjścia. Może samo dźwiganie tylu kg jest już niezłym treningiem.

Jadłam dzisiaj:

• jajecznicę z pieczarkami i cebulą na łyżce oliwy, do tego bułka żytnia (pół) z łyżką oleju z pestek dyni,
• pół bułki żytniej z masłem orzechowym,
• dokończyłam nieszczęsną pizzę z biedry, ale pół dałam mężowi,
• bułkę żytnią z olejem rydzowym i mozarellą light, skyr truskawkowy z pestkami dyni.

Wypiłam też słabą kawę z jednej łyżeczki, z łyżeczką cukru i mlekiem 2%. Normalnie nie piję kawy, ale rano nie mogłam wyjątkowo się dobudzić. No i przeczytałam że kawa zwiększa spalanie tłuszczu. Dotąd unikałam kawy, nie że nie lubię, ale mam tężyczkę utajoną (stąd mój pomysł na nick) więc mi raczej nie służy. Zobaczymy jak to będzie.

Podsumowując, wyszło 2000 kalorii. Czyli lepiej.

Wypiłam zdecydowanie więcej wody niż wczoraj. 2 razy w ciągu dnia poczułam głód. Miałam zachcianki na słodycze - to drugi dzień bez nich. Były zmiany nastroju w ciągu dnia.

To był udany dzień pod względem dietetycznym.

Witajcie!

No to startujemy. Z wagą 79,8 kg (dobrze, że jeszcze nie 80!) przy 172 cm. BMI 27. Mam 6 kg nadwagi. Czy dużo, czy mało - dla mnie dużo, bo to tylko o 2 kg mniej od mojej najwyższej wagi w życiu. 

Obudziłam się dziś z myślą, że nie dam rady, nie idę na żadną dietę. Świadomość, że znowu nadszedł czas żeby się głodzić przyprawiała mnie o wewnętrzne skurcze. Pomyślałam nawet, że może zacznę kiedy indziej, na przykład od jutra. 

I naszła mnie straszna ochota na pączka z nadzieniem pistacjowym z biedry. Albo te lody pistacjowe Zielonej Budki.

A potem przypomniała mi się dzisiejsza noc. Źle dziś spałam. Może to przez pełnię księżyca, a może przez to... że wczoraj wyżarłam ostatnie zapasy słodyczy. Bo czułam, że jak zostawię chociaż kosteczkę czekolady to już nie będzie to.

No i miałam za swoje... Najpierw nie mogłam zasnąć i wędrówki na siku co pół godziny. Pomiędzy nimi oczywiście picie wody, bo umierałam z pragnienia.

A gdy już zasnęłam, to obudziłam się jakoś przed piątą mokra i zlana zimnym potem. Trzęsąc się z zimna pod mokrą kołdrą próbowałam jeszcze trochę pospać, zanim zadzwoni budzik do pracy.

Ech. Pewnie jest to argument, żeby zacząć dietę. Tylko czemu tak mi się nie chce. W zeszłym roku miałam powera, zrobiłam sobie badanie krzywej cukrowej i wyszła mi nietolerancja glukozy. Od razu zaczęłam walczyć.

W tym roku mi się naprawdę nie chce. Zdrowy rozsądek podpowiada, że to ostatni moment by coś zmienić. Żeby nie zachorować na cukrzycę. A ja się czuję jakby mi było wszystko jedno.

Nawet nie mam obmyślonej diety. Nie chce mi się liczyć kalorii ani ograniczać czegokolwiek. 

Postanowiłam, że zacznę od ćwiczeń i zapisywania tego, co jem. Odkurzyłam orbitreka, który kupiłam parę lat temu i służył mi głównie za wieszak na ubrania. Postanowiłam, że od dziś będę ćwiczyć na nim codziennie przez 100 dni, i zobaczę czy to coś da.

Zmuszenie się do ćwiczeń było trochę katorgą. Ostatnio mam bardzo mało ruchu. Tzn. jakoś od listopada zalegam na kanapie. Prawie codziennie drzemka na minimum 2 h po obiedzie. Jakbym zapadła w sen zimowy. 

Dzisiaj to zmieniłam. Wypiłam ocet jabłkowy przed obiadem, żeby mnie po nim nie ścięło. I poćwiczyłam pół godziny na najmniejszym poziomie i tempem jakim dałam radę. Czyli bardziej chodząc niż biegając. 

A co dzisiaj jadłam? Nie głodziłam się, wjechało:

owsianka na mleku z mrożonymi brzoskwiniami i orzechami włoskimi,

bułka żytnia z masłem orzechowym i jabłkiem,

pizza donatello kurczak i pieczarki - połowa,

bułka żytnia z mozarellą light, olejem z dyni, do tego pomidorki koktajlowe, papryka, por, oliwa z oliwek.

Podsumowałam w fitatu, wyszło 2200 kcal. Dużo, ale na pewno mniej niż jadłam dotychczas.