« Powrót do wyników wyszukiwania
Glin (E173)
Inne nazwy: Aluminium
Grupa |
Funkcja |
Szkodliwość |
Barwnik |
Barwi na kolor metaliczny |
Należy unikać |
Najczęstsze skutki stosowania lub przedawkowania |
Barwnik ten może mieć związek z występowaniem choroby Alzheimera oraz innych chorób neurodegeneracyjnych. Wysokie stężenie aluminium może nasilać choroby nerek, płuc, toksycznie oddziaływać na układ krwionośny, rozrodczy oraz nerwowy. |
Zastosowanie |
Żywność: polewy, zewnętrzne powłoki wyrobów cukierniczych do dekoracji ciast i pasztecików.
Kosmetyki: antyperspiranty. |
Pochodzenie substancji |
Barwnik naturalny nieorganiczny |
Kraje w których substancja jest zakazana |
Australia |
Poza żywnością stosowany również |
Produkcja garnków, patelni, papieru, opakowań do żywności, środków gaśniczych, wypełniaczy, tworzyw wodoodpornych; srebrne wykończenia pigułek i tabletek, uzdatnianie wody, rafinacja cukru, browarnictwo, produkcja wina. |
Metabolizm |
Z żywności tylko w niewielkim stopniu wchłaniane w przewodzie pokarmowym (ok. 0,1%), z wody ok. 0,3%. Biodostępność może być większa w zależności od formy chemicznej. Gromadzi się we wszystkich tkankach, szczególnie w kościach. Może się przedostawać do mózgu, a także do łożyska oraz płodu. |
Dopuszczalna dzienna dawka |
ADI tymczasowo nieustalone. Wyznaczono natomiast tymczasowe dopuszczalne tygodniowe pobranie, które wynosi 2 mg/ kg m.c./ tydzień. |
Ciekawostki |
Naturalnym źródłem aluminium w diecie są: pieczywo, wyroby cukiernicze, niektóre warzywa (szpinak, rzodkiew, sałata, boćwina, kukurydza), grzyby, lukrowane owoce, nabiał, kiełbaki, podroby, skorupiaki, większość produktów mącznych. Patelni, misek czy folii wytwarzanych z dodatkiem aluminium nie należy używać do żywności zawierającej kwasy i sole, ponieważ zwiększa to stężenie tego pierwistka w żywności (np. puree jabłkowe, pomidorowe, rabarbar, solone śledzie, pikle, ocet). |