Właśnie, czy macie już za sobą Studniówkę? Co myślicie o długich sukniach? Ja jeszcze nie mam jakieś upatrzonej sukni, ale wolałabym pójść w długiej niż krótkiej. Jestem tradycjonalistką i uważam, że na taki bal lepiej iść w długiej, choć wiem, że już nie ma takiej mody, jak kiedyś. Teraz dziewczyny chodzą w różnych sukienkach, rzadko w długich. Jak myślicie, nie będzie to wyglądało głupio, jak pójdę w długiej, a większość będzie w krótkich?
Następna sprawa - partner na Studniówkę. Nie mam pojęcia, z kim iść. Jakoś tak głupio pytać mi kolegę, z którym np. rzadko rozmawiam albo jestem na "cześć", bo jakoś nie mam jakiś bliskich kontaktów z chłopakami, no a w związku nie jestem. Serio, nikt nie przychodzi mi do głowy! Strasznie denerwują mnie te przygotowania do Studniówki...
Wiecie co? Chciałabym w końcu kogoś poznać, związać się z kimś. Mam 18 lat i jeszcze nie miałam chłopaka. Wpadł mi w oko pewien chłopak z mojej szkoły (pierwszoklasista). Powiem tak... jest bardzo w moim typie ;) Oczywiście, gdy przechodzę obok Niego, nie mogę oderwać od Niego wzroku, a On też się na mnie patrzy (nie wmawiam sobie niczego, ale może nie jest tak źle i chociaż trochę mu się podobam?). Doradźcie coś, jak mogę z Nim nawiązać jakiś kontakt? Wiem, jak się nazywa, ale nie chcę nawiązywać go przez portal społecznościowy. Nawet jeśli bym to zrobiła, to nie wiadomo co On by o mnie pomyślał... no i tak jakoś mi głupio, zdecydowanie wolałabym "normalnie" czyli realnie się z Nim zapoznać. Miałam nawet okazję z Nim porozmawiać o szkolnej wycieczkę, która niestety nie wypaliła. Jestem nieśmiała i nie umiem tak jak niektóre dziewczyny, podejść do kogoś i np. zapytać prosto z mostu, czy się ze mną umówi... a więc... co poradzicie? To dla mnie bardzo ważne, bardzo chciałabym Go zapoznać :)
Wiem, że muszę, żeby potem zobaczyć, czy będą jakiekolwiek efekty...
). Jestem w maturalnej klasie, więc podejrzewam, że nauki będzie sporo. Obawiam się, że po szkole będę miała lekcje, będę musiała się uczyć i już nie będę miała siły na ćwiczenia... Nie wiem, może w takim razie lepiej wstać godzinę wcześniej niż zwykle i ćwiczyć przed szkołą (choć przyznam, że za bardzo nie lubię ćwiczyć rano, wolę wieczorem)? Mam do Was pytanie, co bierzecie do szkoły/ pracy do jedzenia? Właśnie myślę nad tym, co mogę dobrego brać ze sobą :)
Jestem na siebie zła, bo boję się, że przez taką głupotę nic mi nie ubędzie, jeśli chodzi o kg i cm, ale tym razem, prędzej czy później, musi się udać. Muszę w końcu osiągnąć swój cel. Swoją drogą, i tak już dosyć długo (jak na mnie) wykonuję ćwiczenia i zdrowo jem 
Szkoda tylko, że nawaliłam w tamtym tygodniu, no ale cieszę się, że waga spada, a nie stoi w miejscu :) 
W czwartek miałam jakiś napad i zjadłam pół paczki płatków śniadaniowych i batona, w sobotę byłam na urodzinach kolegi i nie obyło się bez alkoholu (na szczęście nie podjadałam). Wszystko się podsumowało i waga praktycznie nie ruszyła z miejsca. Pocieszające mogą być tylko centymetry. Przez drugi tydzień zgubiłam aż 15 cm. Cieszę się, że w końcu coś ubyło z brzucha i ud, ale to nie zmienia faktu, że jestem strasznie niezadowolona z wagi.
, jednak jeśli chodzi o biodra, udo... sami widzicie. Z tymi partiami zawsze miałam największy problem. Co do brzucha, to też mało mi ubyło, a podczas każdego ćwiczenia, właśnie on pracuje najbardziej. Nie wiem, więc dlaczego 
