Pamiętnik odchudzania użytkownika:
Campanulla

Wczoraj wieczorem mąż umawiał się telefonicznie z synem. Rozmowa dotyczyła urodzinowej niespodzianki dla mnie. Mąż pary z ust nie chce puścić, chociaż stosuje różne sposoby na odkrycie tajemnicy. Cóż, poczekam, będę się cieszyć, chociaz nie lubię niespodzianek, szczególnie materialnych. Jeżeli dobrze mnie znają, a tak zakładam, powinno być dobrze. Pamiętam moje 30 urodziny, gdy mąż obdarował mnie złotym pierścionkiem. Owszem spodobał mi się, ale wolę biale złoto, a poza tym nie przepadam za biżuteria komercyjna. Coś efektownego, niespotykalnego, niepowtarzalnego to tak, ale złota biżuteria ma dla mnie oddźwięk lekko jarmarczny. Maj wypełnia mi się różnymi wydarzeniami. Już 5  maja mam kwalifikacje szpitalna do zabiegu, 8 maja wizyta u fryzjera, 9 maja podolog, od 12 do 16 maja pobyt w Krakowie, po powrocie szybkie przygotowania do wyjazdu męża do Jantara. Od 18 maja będę slomiana wdowa, planuje dopiero wówczas zająć się czymś dla mnie, tylko dla mnie. Teraz tkwie5 w wyczekiwaniu. Pogoda zrobiła się w Gdyni paskudna, mgła, zimno i wietrznie. Bulwar, kawa w Mindze, drobne zakupy w aptece i w Rossmannie. Wyszło 4,7 km i 7663 kroki. Na obiad reszta botwinki, wczorajsze mielone zrobiłam w sosie paprykowo-pomidorowym, surówka z młodej kapusty już była. Zimno się zrobiło w domu, znów kaloryfery odkręciłam. Niedługo majówka, gdy będzie ciepłej, pojedziemy w teren, do Chojnic, do Swornygaci, gdzie zielono . Na bulwarze ptaki jeszcze śpiewają, za moim oknem kuchennym synogarlica karmi młode ze swojego gardła. Niesamowity widok. 

Święta minęły spokojnie, ciepło i wygodnie. W Iławie pogoda dopisała, hotel wygodny, z oszalamiajacym widokiem na jezioro. Taras przy pokoju pozwolił chlonić te widoki od rana do wieczora. Gdy zapalały się swiatla wszystko wyglądało magicznie. Cisza, bardzo dobre jedzenie, spacery, rozmowy . To był czas wypoczynku i relaksu. Po powrocie od razu wpadliśmy w wir codziennych spraw. Pusta lodówka, należy ją uzupełnić. Opłaty tuż, tuż, muszę wykonać przelewy. Poza tym pranie x2, sprzątanie, itp czynności. Dziś Miedzynarodowy Dzień Książki , z tej okazji dokonałam zakupu dwóch pozycji. To nowa książka Macieja Siembiedy pt" Sobowtor" oraz Paula Austera pt. "Baumgartner." Spacer był wyszło 5,5 km I ponad 8000 kroków. Na obiad  botwinka, mielone, szparagi i surówka z młodej kapusty z jabłkiem. Bez ziemniaków, co wyjdzie na zdrowie. Pogoda jest kaprysna, aktualnie chłodno i deszczowo, a prognozowane jest pogorszenie. Dlatego wizytując dziś sklep mięsny nabyłam trochę, aby weekend spędzić beztrosko. Upieklam ciasto marchewkowe, smaczne wyszło, mąż zadowolony. 

Jutro jedziemy do Iławie, będzie nas 4 , bo Panicz ze swoją kobietą. Od lat spędzamy Wielkanoc poza domem, dzielimy się kosztami, my spanie oni jedzenie. Tak jest wygodnie, spokojnie I odpoczynkowo. Nie narzucamy się nawzajem, wieczorem pogaduchy, plaszowki, ploteczki, miło. Dziś w Gdyni rano była okrutna mgła, w nocy buczek p- mgielny sygnalizował głośno . w południe wypogodziło się, po obiedzie wyjdziemy na spacer. Na 4 dni pakowanie to pestka, zajmie chwilkę. Już poukładałam sobie w głowie co zabiorę, będzie szybciej. Nie bede pisać przez Wielkanoc, życzę więc wszystkim odwiedzającym dobrą samego, zdrowia, optymizmu i spokoju. Niech to wiosenne święto będzie nadzieją na lepsze jutro. pozdrawiam.

Biodro wczoraj dało się we znaki. Ponad pół roku bez tabletek p-bólowych , niestety wróciłam do nich. Przynajmniej na czas świąt , aby nie komplikować spotkania. Mimo bólu, który zaczął się w sobotę i przez noc nie przeszedł, pojechaliśmy wczoraj do Parku Oliwskiego. Miałam nadzieję, że rozchodzę. Nie udało się, droga powrotna była koszmarem, tak bolało. Na szczęście w SKM załapałam się na wiek, ustąpiono mi miejsca. W domu tabsa, zelzalo po 2 godzinach, dziś nadal leczę. Park cudny, mnóstwo ludzi, kwitną magnolie. Słońce grzało przyjemnie, opaliłam dekolt. Mnostwo zdjęć, chwila na ławce z książką , były lody, kawa w sympatycznej ksiegarnio-kawiarni, na koniec pizza, ale bez zachwytu. Gdy wychodziliśmy z domu było 12 stopni, w południe dochodziło już do 20, a wracaliśmy z zapowiedzią zmiany, bo mocno wiało. Spędziliśmy 5 godzin poza domem, powolnie, wdychając zapach czeremchy, patrząc na kaczki, słuchając oszlamiajacego śpiewu ptaków . Dziś w domu, aby nie nadwyrężyc, aktualnie pada deszcz, więc strata mała. Mąż rano myl okna, stąd te opady!😀.

Trochę źle się czułam, bo ciśnienie 100/ na 65, badania wykazały małopłytkowość. To pewnie po mamie, bo ona miała. Byłam u kardiologa, gdzie po raz kolejny usłyszałam, że w moim wieku(🫤?)tak to bywa, gdy na dodatek choruje się na choroby cywilizacyjne. Ach, postanowiłam żyć bez zamartwiania się, skoro jestem w takim wieku. Jak Matuzalem czy co? Z sukcesów zaliczam zakup nowych okularów przez męża. Dopiero po przyznał się, że źle widział od jakiegoś czasu. A poza tym spaceruje, dziś 5 km I 6500 kroków, rządzę w kuchni, dziś upieklam fajne bułeczki twarogowo-jablkowe, czytam i szykuję się do wyjazdu. Decyzja o spędzaniu świat poza domem pozwala mi od kilku lat oderwać się od szału przygotowań i zakupów.  Wolę być niż mieć, wolę czas spędzać wesoło, przyjemnie i bez spinki. Pogoda ostatnio dziwnie przysłowiowa. Mój szczypiorek rośnie powolutku, na noc wnoszę go do domu. A, nadal nie kupuje i nie jadam wędlin, żadnych. Ponownie zrobiłam pasztet, upieklam mięso do chleba, zrobiłam pastę rybna z wędzonej makreli. Piję sporo wody, także z elektrolitami. I czekam na spotkanie z synem.

Do Sopotu mamy kolejką SKM 12 minut, korzystamy zatem z tej formy podróży. Trasa w większości taka sama, czyli pieszo z Sopot Wyscigi do morza, wzdłuż plaży do Sopotu, molo, powrót SKM do domu. Ciepło było bardzo gdy szliśmy od kolejki, znów zdjęłam kurtkę. I co dalej? Ano to co zawsze, zachwyt nad secesyjna architekturą. Słońce pięknie oświetlało te perełki z ubiegłych wieków, a ja znów zostałam utwierdzona, że nowe budownictwo to bezduszne stawianie obiektów tak podobnych do siebie, że aż przykro. 11619 kroków, 8 km i 138 minut ruchu.Przy okazji chwilka na placu z solanka aby powdychać, kawiarnia z widokiem na molo i morze z wysoka, samo molo, które nagle wygoniło ludzi bardzo chłodnym wiatrem. Ludzi masa, od dworca szli z walizkami, bo to przecież początek weekendu. I tylko szkoda, że pogoda nie dopisze, co ten wiatr już sygnalizuje. Taka wycieczkę robimy 1 lub 2x w roku, zawsze poza sezonem. Już umówiliśmy się na górny Sopot następnym razem.Za oknem słońce coraz słabsze, niebo z błękitnego zmieniło się w mleczne. Na obiad to samo, co w zeszły piątek, czyli szparagi, jajko sądzone, ziemniaki z koperkiem i kefir. Oboje uwielbiamy. Na sobotę przewiduje zupę szparagowa z końcówek odłamanych, kotlety z fileta indyczego i mizeria. W niedzielę będzie schab pieczony, może kopytka i młodą kapusta duszona. Gdy zaplanuję sobie posiłki to łatwiej mi wykorzystać zrobione zakupy. Lubię seriale medyczne, ostatnio oglądam Chicago Med, nie jest to arcydzieło, ale odpoczywam oglądając.

Aż nie chce się wierzyć, że w weekend wróci zimno, może nawet śnieg. Dziś 18 stopni w cieniu, siedzieliśmy na ławce jedząc lody, zupełnie jak latem. Ciepło, zdjęłam lekka kurtkę, nadal ciepło, szczególnie w stopy. Muszę pomyśleć o lżejszych butach. Dystans wykonany, czyli 7000 kroków, 5 km I 87 minut ruchu. Było też wygrzewanie się na słońcu, bo jeszcze mogę, póki organizm wytrzymuje. W Yacht Clubie szykuje się rewolucja, będą burzone stare budynki, budowana kolejna marina, podobna do tej przy wieżach. Gdynia buduje się wykorzystując tereny dotąd leżące odłogiem, brzydkie i zagospodarowane byle jak przez sprzedawców wszelkiego badziewia. Turysta kupi, a potem przez 10 m-cy stoi taka szkarada zamknięta, z kupą śmieci wokół. Osobiście najbardziej cieszę się, że nie będzie różnych gier zręcznościowych, automatów dla myślących inaczej, które wydają z siebie bez przerwy odgłosy irytujące na maksa. Dzisiejszy ruch pokazuje, że sezon już blisko.Zj3dzie się pewnie dużo ludzi pragnących zobaczyć morze. I pomyśleć, że są w Polsce ludzie, którzy nad morzem nigdy nie byli. Z domowych spraw, to uzupełniłam zapasy mięsa w postaci wołowiny , drobiu na rosół , byłam w bibliotece. Ostatnio pożyczam książki przyglądając się ich zużyciu. Jeżeli pozycja "schodzona", znaczy że czytana. Na obiad krupnik zrobiony wczoraj wieczorem na resztce rosołu, z kaszą mazurska. Gotowane mięso z rosolu( kurczak, indyk, goleń wolowa) w sosie chrzanowym, tłuczone ziemniaki z koperkiem i surówka. Proste a smaczne. Dziennie wypijam dwie kawy po 250ml. Jedna po śniadaniu, druga po obiedzie, obie z zaparzacza. Szczypiorek na balkonie zaczal się pokazywać. Na dni zapowiadanego ochłodzenia będę musiała zabrać go do wewnątrz. Kupilam też kawałek schabu, upieke do chleba. Kolejny tydzień bez wędlin i niech tak zostanie.

I znów na bulwar, morze zobaczyć, powdychać trochę jodu, póki jest. Zawsze rozmawiamy idąc. Opowiadamy sobie sny, przypominamy wspólne podróże, porównujemy spostrzeżenia. To bardzo przyjemne,bo często wybuchamy śmiechem, przekomarzamy się słownie. Razem jesteśmy od pół wieku, w tym roku 48 rocznica ślubu. Kawał życia za nami. Pożegnaliśmy  sporo  osób , powitaliśmy nie mało. Kłócimy się o pierdółki, przy sprawach poważnych ustalamy priorytety. To wielka nagroda tak trafić, prawda? I dziś znów 5 km. 7000 kroków,  80 minut w ruchu. Na obiad zrobiłam kurczaka w sosie slodko-kwasnym, ryż i surówkę z pekińskiej. Od 2 tygodni nie jadam wędlin. Zrobiłam pasztet i to mnie/nas zadowala. Czytam "Orient"Macieja Siembiedy, bawię się doskonale.  Popoludnie przy herbacie lub kawie, wieczory przy muzyce i świecach . Możemy milczeć długo zajęci swoim światem. Wczoraj czytałam wywiad z Aneta Kreglicka, mówiła o pielęgnowaniu ciała , twarzy. Bliskie są mi jej zwyczaje, duża uwaga poświęcona twarzy, nawyki chodzenia spać o 22, wczesne wstawanie. To daje niesamowitą satysfakcję, gdy świat budzi się na twoich oczach. Gdy mieliśmy domek letni uwielbiałam latem patrzeć na wschód słońca , słuchać budzących się ptaków i ich coraz donośniejszych głosów. Nasz pies wychodził z domku o szarej godzinie, stawał na drodze i wąchał świat , z jednej strony, z drugiej strony, powoli i dogłębnie . Cudnie było go obserwować.

Już kwiecień. Szkoda, że trochę chłodny. Wprawdzie w południe jest znośnie, ale rano w Gdyni były 4 stopnie. Wyszliśmy na spacer o 10, było słonecznie, niestety chłodny wiatr. W Bałtyku woda czyściutka, przynajmniej u nas. Piasek widać, kamienie, szkoda, że woda zimna. Chociaż prawdę mówiąc nie kąpałam się w Bałtyku od lat, zawsze jakieś przeszkody zdrowotne. Coraz sprawniej pokonujemy nasza trasę, myślę tu oczywiście o mężu. Idzie nam szybciej, bez licznych przystanków. W drodze powrotnej jak zwykle zakupy, brakowało mi kilka produktów do obiadu. Dziś rosół tylko do picia a potem tagliatelle z fenkulem, papryczką chilli i pomidorkami koktajlowymi. Do tego sałata rzymska z ogórkiem zielonym marynowanym w occie ryżowym, z mandarynkami i sosem jogurtowo-musztardowym. Jak zawsze u mnie, pasta znika w całości, a dziś był makaron razowy. Jutro mąż jedzie zmienić opony na letnie a tu zapowiedzi zimowej pogody. W Warszawie wystawa prac Alfonsa Mucha, widziałam kilka jego prac w muzeum w Płocku. To czysta secesja, a biżuteria stanowi cacuszka unikatowe. Kocham te epokę , kocham art deco, modernizm. Uwielbiam oglądać zdjęcia mieszkań urządzonych w takich stylach. To właśnie w Płocku widzieliśmy najwięcej eksponatów, a zachwytów nie było końca . Chciałabym pojechać na te wystawę do Warszawy, ale mamy tak przeladowany kalendarz. A, i jeszcze na niedzielę kupiłam bilety do teatru. To ostatni moment, potem już nie da rady. Lubię to zamieszanie związane z różnymi imprezami, wyjazdami, itp. Nie ma wówczas czasu na nudę i marazm.

Zmiana czasu spowodowała, że ok 20 jestem jak dziecko do położenia  . Ziewam, nie mogę się skupić, oczy się zamykają. Nie walczyłam specjalnie i o21:30 już byłam w łóżku. Książka na dobranoc jeszcze bardziej mnie znużyła, zasnęłam jak dziecko. Śpimy znów przy otwartym oknie, więc wtulenie się w ciepła kołdrę to rozkosz. Rano jeszcze chłodno, chwilowy brak wody w kranach, bo jakaś awaria. To opóźniło wyjście, ale zrealizowaliśmy dzienny dystans 5km. W drodze powrotnej już ciepło, trzeba się rozpinać, bo duchota. Wczoraj syn K. Przysłał zdjęcie wybudowanej trasy zjazdowej, z zaznaczeniem świateł. Wujek - dziadek musiał koniecznie zobaczyć ten rezultat wspólnych działań. Przyglądanie się cierpliwości dziecku przy budowie, omawianie świergotem zamiarów, to była bajka. Moje zapotrzebowanie na wnuki wypełniło. Dziś na obiad rosół z makaronem, reszta golabkow, ziemniaki, ogórek kiszona, galaretka cytrynowa z jogurtem i nasionami chia. Jutro muszę wykorzystać kupiony fenkul. Pogoda podobno będzie cieplejszą, może jakaś wycieczką do lasu, aby posłuchać ptaki?