« Powrót do wyników wyszukiwania
| Grupa |
Funkcja |
Szkodliwość |
| Konserwant |
Substancja konserwująca |
Niekorzystny |
| Najczęstsze skutki stosowania lub przedawkowania |
| Może być przyczyną nasilenia objawów u astmatyków i alergików oraz podrażnienia przewodu pokarmowego. Powinny unikać go osoby uczulone na aspirynę. |
| Zastosowanie |
| Żywność: dżemy i galaretki niskocukrowe i niskokaloryczne, kandyzowane lub lukrowane owoce i warzywa, napoje gazowane, kiszonki, produkty do smarowania pieczywa, lukrowane wiśnie, produkty mięsne poddane obróbce cieplnej, oliwki i produkty na bazie oliwek, preparaty z wodorostów morskich, buraki ćwikłowe gotowane, suszone produkty mięsne, pasztety, ryby i owoce morza, surimi, płynna masa jajowa, zupy i buliony w płynie, sosy, tradycyjne szwedzkie i fińskie syropy cukrowe, piwo bezalkoholowe, napoje alkoholowe o zawartości alkoholu poniżej 15%. |
| Pochodzenie substancji |
| Związek syntetyczny. Otrzymywany poprzez reakcję kwasu benzoesowego z wodorotlenkiem lub węglanem potasu. |
| Poza żywnością stosowany również |
| Medycyna: składnik pomocniczych środków diagnostycznych przy badaniach wątroby, składnik leków o działaniu odkażającym i wykrztuśnym. Wykorzystywany do produkcji płynów chłodniczych. W pirotechnice wykorzystywany w mieszaninach świszczących. |
| Metabolizm |
| Szybko wchłaniany w przewodzie pokarmowym, metabolizowany w wątrobie, wydalany całkowicie z moczem, głównie w postaci kwasu hipurowego. Nie kumuluje się w organizmie. |
| Dopuszczalna dzienna dawka |
| 5 mg/kg m.c. dziennie (ilość ta odnosi się wspólnie do spożycia kwasu benzoesowego oraz jego soli - E211, 212 i E213, w przeliczeniu na kwas benzoesowy) |
| Ciekawostki |
| Naturalnie występuje w jagodach, w niewielkiej ilości także w żurawinie, cynamonie, goździkach, grzybach oraz fermentowanych przetworach mlecznych. W połączeniu z witaminą C może z niego powstawać rakotwórczy benzen (zwłaszcza w napojach gazowanych, gdzie występują oba te związki). |
