Pamiętnik odchudzania użytkownika:
Wiola19.05

Dobra, teraz to już na poważnie. Pilnuję okna żywieniowego. Do ślubu chcę zobaczyć na wadze 69 kg. 

Zrobię wszystko co trzeba, żeby to zrealizować. 

Mam 7 pełnych miesięcy, a do zrzucenia 13 kg. To daje niecałe 2kg na miesiąc. Jest to do zrobienia. :)

Nie będzie lepszego czasu, a ja nie potrafię go wykorzystać. 😥

Niestety znów się poddałam. Nagła zmiana planów i zawód z tym związany sprawiło, że odreagowałam jedzieniem. Chcę coś zmienić ale jutro znów przyjeżdżają goście i wiem że nie dam rady jest wg diety. ;( 

Wytrzymałam całe 15 minut, ale jestem dumna z tego pierwszego kroku. Przypomniało mi się jak w liceum nie cierpiałam zajęć z aerobicu bo mam problem z koordynacją. Jednak taniec Cardio to nie moja Bajka. Ale fajnie było się poruszać;) 

Póki co z wyjścia na siłownię nici. Mój narzeczony jest przeziębiony i niestety nie będzie na razie towarzyszyć. Zbieram się żeby zacząć ćwiczenia w domu. Małymi krokami. 

dobra... lets do it! 

Pojechałam dziś do Wrocławia, który po raz kolejny mnie urzekł. Ostrów Tumski, oświetlenie Katedry i Kościoła św. Jana Chrzciciela, radość z dłuższego marszu. 

Te dwa dłuższe spacery uświadomiły mi, że jest to czynność, która serio sprawia mi radość. Chodzenie takim dość szybkim tempem pobudza mnie i kojarzę to z bardzo przyjemnymi odczuciami. 

Kurcze.. warto wrócić do dłuższych spacerów. :)

Gdy wracam do domu po ciężkim dniu zazwyczaj mam okazję coś przegryźć. Jak będzie dzisiaj? W sumie dietę rozpoczynam oficjalnie jutro. ;) więc nie ma co się tak bardzo martwić. 

We wtorek idziemy z moim narzeczonym razem na siłownię. Ja po raz pierwszy a on po długiej przerwie. Cieszę się że mnie wspiera. 🌹

Moje powody:

• piękny wygląd
• pewność siebie
• wejście w suknię na ślubie
• sylwetka z której będę mogła być dumna

Często zastanawiam się nad blokadą, która jest w mojej głowie. Sabotuję swoje działania. Dobrze wiem, że utrata wagi czy uzyskanie pięknej sylwetki to nie jest kwestia kilku dni.. a konsekwentnej pracy nad sobą. Czasami bziukuje i mam ochotę pójść drogą na skróty, ale wiem, że nie tędy droga... 

Teoretycznie zaczynam jutro, ale moja walka trwa już od dłuższego czasu. Mam nadzieję,że gdy przyjdzie lato i pokusa na lody to wysiłki wcześniejszych miesięcy nie pójdzie w las. Podoba mi się moją figura, ale apetyt na sylwetkę rośnie. 

To może wydawać się być komiczne ale mam paniczny lęk przed pójściem na siłownię. 

Kupiłam sobie nawet rowerek stacjonarny ale ma słaby opór i nie da się zrobić zbyt długiego dystansu... ale zawsze coś:) 

Zakochałam się w spacerach. To zdjęcie z pierwszego dnia marca kiedy wyszłam o świcie obejrzeć wschód słońca. Było baaardzo rześko.