Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
16 km

W niedzielę staram się wykonać trening biegowy taki dla siebie. Poza planem. Podczas tego biegu robię interwały 1 km na 3 minuty odpoczynku. I biegnę tak długo, jak mi starczy sił. Jak mam dość to dzwonię po męża, aby mnie odebrał. Rok temu fajnie się to sprawdzało, bo dobiegałam do Den Helder i mąż wpadał w te gorące i słoneczne dni z izotonikiem po mnie. Tego lata dni bywają słoneczne, ale prawie nie ma ciepłych dni. Było trochę upałów, a tak to holenderskie lato – 21 stopni i wieje.

Wyszłam więc w niedzielę na taki bieg. Minęłam jedno skrzyżowanie do domu i uznałam, że „e tam, jeszcze nie”. Pobiegłam dalej. Potem kolejne i kolejne i kolejne. Mimo, że bolały mnie kolana w poprzednich dniach, tego dnia nie bolało mnie wcale. Nie podczas biegu. W końcu dobiegłam do miejscowości 5 km od naszej i stwierdziłam, że jestem zmęczona. Czas się zatrzymać. Dokończyłam jednak jeszcze jeden interwał tak dla pewności i stop. Wyszło mi 16 km. To mój 3 najdłuższy bieg odkąd biegam. W poprzednim tygodniu razem zrobiłam 9,75 km. Zaś najdłuższy zrobiłam 3 lata temu – 17,42 km.

Mam nadzieję w tym roku pobić ten rekord.