Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Opisz swój idealny dzień

akieś śniadanie, najlepiej jak takie niezwykłe – coś, czego nie jem na co dzień, ale płatki czekoladowe też mogą być. I Inka z mlekiem do tego. Później trochę posiedzę z komputerem, zrobię wpis, jak ten, sprawdzę memy i newslettery, obejrzę może coś. Zjem lunch. Fajne są lunche, które robi mój mąż – jakieś tosty, kanapeczki, sałatki, krewetki. Wtedy fajnie się czuję psychicznie, jak zrobię coś poza domem. Pobiegam, pojadę gdzieś rowerem, a może pospaceruję po plaży. Cokolwiek. Byle złapać trochę wiatru, słońca, śpiewu ptaków. Powrót do domu z głodem, przebranie się w domowe, miękkie ubrania, obiad plus wino. Po posiłku siadamy sobie na kanapie z resztą wina i oglądamy jakiś film lub dwa. Z czasem przenosimy się do sypialni i spędzamy miło wieczór. Później prysznic, piżamka i spać. Wszystko przed 22, żeby dobrze się wyspać.

Niby takie nic, zero takich wow wrażeń, jak nie wiem… wycieczka do Paryża czy zakupy w butiku z biżuterią. Po prostu wolny, ale różnorodny dzień, najlepiej we dwoje, kończący się i zaczynającym wspólnym snem. Chyba jestem najnudniejszą osobą na świecie, ale lubię takie małe nic.

W ogrodzie od jakiegoś czasu mam wschody. W listopadzie pojawiły się frezje, które zmarzły, oraz krokusy, które jeszcze nie zakwitły. Pewnie na początku marca pojawią się nieśmiałe kwiatuszki. Obecnie widzę, gdzie będą narcyzy – choć te białe, na których mi zależało jeszcze nie wzeszły, pomimo, że jak je zakopywałam to miały już listki. Wydaje mi się, że tak bardzo chciałam je uchronić przed mrozem, że zakopałam je za głęboko. Są tam też tulipany, które dostałam w gratisie i nie wiem, czy się też nie zmarnowały….

Krokusy przetrwały przymrozki.

Pojawiły się też hiacynty, gotowe do kwitnienia – półtora miesiąca za wcześnie.

Dalia obecnie jest suchym patykiem. Zerknęłam na moje zamówienie z 3 daliami i dopiero teraz zobaczyłam, że jest informacja, że to jest preorder i dostawy i tak będą w marcu.

Floks wypuścił już nowe pędy. Muszę ściąć mu więc te badyle niepotrzebne.

Podobnie puszcza już liście łubin. Mam nadzieję, że w tym roku nie będzie go zżerać żadna gasienica. W minionym roku był on siedliskiem tych wstręciuchów.

W domu zaś mam nadal swoje hiacynty i – ku mojemu zaskoczeniu – puściły one nowe kłosy. Nie wiedziałam, że tak się może zadziać.

W piątek zaś trzymałam całodniowy post, a na wieczór poszłam poćwiczyć. Ostatnio wracam do regularności ćwiczeń także dzięki temu, że wtedy też robię pranie. A tego mi się nazbierało. Pogoda jest coraz lepsza, to zamiast maszyny do zbierania pary wodnej, uchylam już okno. Pranie wreszcie schnie porządnie i jak codziennie wstawię pralkę to zawsze mam jedną suszarkę do opróżnienia. Dobrze mieć osobne pomieszczenie na pralnię, bo pamiętam, jak mieliśmy wiecznie suszarki z praniem stojące na korytarzu wynajmowanego mieszkania. My ze współlokatorem robiliśmy wystawkę prania, a współlokatorka mogła zmieścić suszarkę u siebie, więc nie brała udziału w pokazie bielizny.

Przyszła zamówiona przez męża gra – Hogward’s legacy. Pograłam sobie trochę wczoraj. Byłam w trybie historia – bez misji – bo ja nie gram na konsoli wcale i nawet nie bardzo umiem pada obsłużyć. Więc gram sobie wolniutko, słucham wszystkich dialogów i próbuję uczyć się, jak można przejść dalej. Podoba mi się ta gra. nie wiem, czy będę w nią częściej grać, bo ogólnie konsola to nie moja rozrywka, ale podoba mi sie, jak bardzo ta gra jest podobna do filmów i książek. Chciałam wybrać sobie postać z blond dreadami, ale mimo wszystko wyszła mi afrykanka. Pomimo niebieskich oczu i piegów. Cóż… można w tej grze być trans, ale nie można zawłaszczać kultury. Oczywiście to jest żart.

Trochę wciąż mi żal, że doczepy dreadów na cała głowę tyle kosztują. umówiłabym się z Petrą, że by mi je porządnie wplotła, ale jak mam zrobić ogród, to nie mogę wydawać kasy na prawo i lewo. Zrobię jeszcze jeden trening i mam „wygrane” te dready w moim systemie nagród. Opisałam ten plan w tym wpisie. Przy okazji widzę, ze jak robię wpisy na telefonie, to robię strasznie dużo błędów – autokorektę mam wprowadzoną w 3 językach, więc czasem wychodzą głupoty totalne. Ciekawe ile wpisów mam tak źle napisanych…

Ważne, że dojrzałam teraz, że tam napisałam, że torebkę kupię jak zrobię ogród. kurdę, a już się napaliłam… No trudno, słowo droższe pieniądza. Choć gdybym się tego tak mocno trzymała… to mój Forerunner, z którym biegam, kupiłabym dopiero za 100 lat, bo miałam najpierw schudnąć do chyba 60 kilo… A mam 72 i zegarek.