Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
2 sypialnie

W środę nie zebrałam się również na bieganie ani trening. Nadal bolą mnie nogi i chęci brak. Są opóźnienia w realizacji planu. 

Odebrałam z punktu pocztowego - księgarni - namiot. Przyznam, że takiego klamota nie widziałam jeszcze. Ciężki, tak jak się spodziewaliśmy. Dobrze, że mam sakwy na rowerze, bo na samym bagażniku by się nie utrzymał. Zajmuje powierzchnię niespełna 10mkw - bywały momenty w moim życiu, kiedy wynajmowałam pokoje mniejsze niż ten namiot. Pamiętam, jak w jednym mieściło się tylko łóżko i kaloryfer. Żeby zejść z łóżka trzeba było się dokulać w jego nogi. 

Namiot jest też wysoki. Za namiotem stoi mój mą który ma 1,83cm wzrostu. Bez wpięcia śledzi, nie da się tego namiotu rozciągnąć - jest tyle co z jednej strony przywiązany do okna, a z drugiej trzyma go Ukochany. Jak weszłam do środka to szok - niesamowicie przestronny. 

Mój poprzedni namiot też jest spory - 3 osobowy, ale brak przedsionka jest koszmarem w słoneczne dni. No i jest za duży po złożeniu, by wozić go rowerem.

Mam też stare siodełko do jazdy w spódniczce. Jak przyjaciółka przyjedzie to zdecyduje czy bierzemy je ze sobą w trasę na wypadek, gdyby znów ją tyłek bolał. Na tym siodełku przysiada się bardziej pośladkami niż kością łonową i wtedy robi się sobie siniaki w innej części tyłka :)

W czwartek miałam już siły na ruch, więc tej środy mi tak nie żal.