Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Bezsenną noc.

Cześć Bidulko;) przepraszam że nie miałaś bo mnie wsparcia przez weekend ale zaległam po trzeciej dawce szczepienia;/ ale to moje szczepienie to w tym przypadku naprawdę najmniejszy problem;/Wiesz ja myślę że ty po prostu jeszcze nie jesteś pewna co powinnaś zrobić i zwyczajnie się boisz ale przemyśl to na zasadzie plusów i minusów całej tej sytuacji może wówczas łatwiej będzie Tobie podjąć decyzję. To że masz wsparcie w swojej rodzinie jest niewątpliwie najważniejsze na cenniejsze i na tym powinnaś budować swoją siłę... Czy walczyć w sądach to nie wiem bo czasami zwyczajnie nie warto i szkoda w tym naszych nerwów. Komuś z boku łatwo jest doradzać bo w tym nie siedzi. Ale z drugiej strony ty tam nie zostawiasz mebli czy doniczki z kwiatkami tylko jest tam dom ja nie miałam tak komfortowej sytuacji i wszystkie oszczędności musiałam wydać na mieszkanie... Ty przecież nie musisz A jeśli ten twój nazwijmy go już Jak dla mnie ex będzie twierdził że to jest dom którego dorobił się wysiłkiem swojej pracy to niech nie zapomina przy tym że kiedy on teoretycznie tak bardzo ciężko pracował na ten dom ty równie ciężko pracowałeś Ale w domu i on nigdy takiej kasy by nie zgromadził gdybyś Ty nie wychowywała także jego dzieci 😉 dzieci tobie nie odbierze tym się nie nie stresuj i o to się nie bój... To taki straszak byś nie czuła się silna. I niech nawet sobie tworzą teściową historię prawdziwe bądź też nieprawdziwe Nie wnikaj my już w to dotyczące tego jak okropna jesteś i jak sobie nie radzisz To to tak naprawdę są tylko jakieś pojedyncze słabości i żadna podstawa by odebrać tobie dzieci i zostawić je przy ojcu;) to kwestia niby najmniej ważna ale mimo wszystko dająca tobie jakiś zapas gotówki. Co do lokum. Nie zgadzam się z opinią co niektórych przedmówczyni że powinnaś zostać i mieszkać w tym domu być może możesz zostać póki sytuacja nie zostaje wyjaśniona i zabezpieczona poniekąd prawnie ale nie sądzę by docelowo był to dom w którym możesz być szczęśliwa bo zawsze będzie ciebie nękać czy to teściowa czy to ich ojciec i nie wiem czy unikniesz przeróżnych komentarzy z ich strony z ich strony. Poza tym jeśli jesteś w takim stanie w jakim ja byłam to pewnie zwyczajnie bo już się konfrontacji i chciałabyś w ich otoczeniu jak najmniej przebywać. U mnie oni wszyscy byli niby kulturalni natomiast wszyscy hurtem byli wściekli gdy okazali się że mój eks dorobił się niebieskiej kartę i na to już nie było ani paragrafów ani kwestii by je wytłumaczyć bo Niebieska Karta nie bierze się z kosmosu. Jakieś teksty o dogadywanie się z teściową czy podkulanie ogona tak ujmując rzecz delikatnie uważam za bezzasadne bo dlaczego niby miałabyś zapomnieć o swojej godności urazach tylko dla komfortu innej osoby? Gdzie przepraszam w tym wszystkim jest komfort Twój i Twój spokój psychiczny? A i przepraszam ten post będzie taki szarpany ale zbieram się do pracy.... No właśnie jeszcze w temacie lokum O ile oczywiście możesz walczyć o dom o tyle myślę że powinnaś zamieszkać gdzieś w okolicy swojej rodziny i swoich rodziców bo tak jak wspomniałaś 40 km to nie jest odległość gdzie można komuś łatwo i szybko pomóc nawet gdyby się chciało. Poza tym zauważyłam że ty przecież nigdy nie byłaś szczęśliwa na tej wsi zabitej dechami i dla Ciebie jednak mimo wszystko wygodniejsze będzie miasto. Ja jako samotna matka także nie wyobrażam sobie wyprowadzki na wieś gdzie wszędzie jest daleko brak dostępu do wszystkiego na wyciągnięcie ręki. To jest dobre dla kogoś kto ma sztab ludzi do pomocy. Natomiast co do kwestii twojego jeszcze męża to sądzę że one bardzo przypomina mojego ex więc raczej szansa by się zmienił jest raczej znikoma. Mój także po moim CC w piątek był zaskoczony że nie pójdę do pracy w sobotę bo też przecież teściową miałam dom obok więc gdyby trzeba było Martę wyciągnąć z łóżeczka to przecież mogę do niej zadzwonić takie durne tłumaczenie A dodam że chodził na nocki więc niby co miałam ją co 3 godziny budzić na karmienie z cycka? Naprawdę absurd! Poza tym ja nie wiem czy miłość można ratować w przypadku gdy między ludźmi nie ma szacunku. Cóż na pójście na terapię czy ratowanie małżeństwa jeżeli druga osoba nie rozumie potrzeb tej pierwszej? Pomyśl czy póki jesteś młoda chcesz tkwić w takim związku ?Co to Tobie daje? Mój ex nawet nie jest dobrym ojcem i może ferie są raz w roku to z nich zrezygnował bo wolał pojechać na wczasy ze swoją kobietą 🤦 ale jeżeli twój mąż tak bardzo kocha dzieci i tak uwielbia spędzać czas z nimi to jako twój były mąż ale wciąż ich ojciec nadal tym ojcem może być fantastycznym. Ja myślę nawet że wtedy dzieci o wiele bardziej skorzystają bo on będzie musiał wówczas dać z siebie nieco więcej niż teraz patrząc jak ty je wychowujesz a on jedynie jest tego obserwatorem :)

Ale bez przesady z tą Twoją wagą?! NIe jesteś jakąś olbrzymką! Niech mąż trochę hamuje! Powiedz mu, że sobie nie życzysz takich tekstów! Jak mu nie pasuje, to niech sobie zmieni, ale Ciebie nie dołuje! Ale do pracy w polu i opieki nad dziećmi to Twoja waga mu nie przeszkadza?

Z jednej strony doskonale Cie rozumiem, bo jestem od 9 lat w podobnej sytuacji. Z drugiej strony, tak jak ktoś wcześniej w komentarzu pisał, uważam, że jest między wami jeszcze odrobina uczucia. Jeżeli oboje się postaracie, to może uda się to wskrzesić? Wiem, że to ogromnie trudne, ale spróbuj się postawić na jego miejscu. Zostawił cie pod opieką teściowej po cc. No ale pomyśl, on uważa, że jego mama jest ok, może nie widział w tym nic złego? Przecież nie zostawił cie samej. Jego zdaniem byłaś pod dobrą opieką. Ty byś o swojej mamie pomyślała, że ktoś może jej nie lubić, albo, ze może się kimś źle opiekować? No pewnie nie. Ja to na prawdę rozumiem, że nie chciałaś zostać pod ich opieką, że chciałaś, żeby on się wami zaopiekował... pewnie jest wiele takich sytuacji. To co u mnie pomogło, to świadomość tego, że dla moich teściów ja nigdy nie będę wystarczająco dobrą, że zawsze będą do mnie mieli o coś pretensje. Po prostu pogodzilam się z tym. I może nie zawsze umiem się tym nieprzejmowac, ale jest dużo łatwiej. Po prostu robię swoje. Po drugie nie bombarduje męża wszystkimi pretensjami jakie mam i mialam. Jak mi cos nie odpowiada, spokojnie próbuje mu to przedstawić tak, żeby się poczul jakby był na moim miejscu. I też w czasie jednej z wielu bezsennych nocy pomyślałam, że nie pamiętam, kiedy ostatnio powiedziałam coś miłego do męża, pochwaliłam go za coś. Że on ode mnie dostaje same pretensje. Może warto schować dumę do kieszeni? Oczywiście dobra wola musi być z obu stron...

Po prostu uciekł od problemu, obowiązku w tę trasę. Bo to było łatwiejsze dla niego niż praca przy noworodku i ledwo żywej po cc żonie. Chłopiec. Piotruś Pan.

Tak naprawdę teraz najważniejsze jest dobro dzieci i moim zdaniem powinny żyć z daleka od takiej toksycznej atmosfery i przemocy czy to fizycznej, czy psychicznej. Już teraz kształtują się ich wzorce zachowań i to, co zobaczą, wchłoną jak gąbka.Na początku będzie ci pewnie bardzo ciężko, ale potem będzie już tylko lepiej. Nie wierze, ze twój mąż i jego rodzina się zmienią. Oni są święcie przekonani o swojej racji i nawzajem w tym utwierdzają. Zasługujesz na szacunek i zaufanie. Jeśli ktoś zachowuje się, jakby mu nie zależało, to mu nie zależy. Kropka. Ty jesteś ważna i zawalcz o siebie, a przede wszystkim zawalcz o dzieci, ich spokój i komfort psychiczny. On ci ich nie odbierze mimo, ze straszy. Masz w sobie siłę, o którą się nawet nie podejrzewasz - siłę Matki. Bardzo trzymam za Ciebie kciuki.

Bardzo mi przykro, że masz taką sytuację :( jeżeli to człowiek stosujący przemoc psychiczną i to od dłuższego czasu, to bardzo trudno będzie do niego dotrzeć, szczególnie, że zafiksował się na tym, że to Ty jesteś ta winna. Domyślam się, że terapia małżeńska, czy mediacje nie wchodzą w grę... Warto zadbać o siebie i o dzieci, chociaż wiem, że łatwo powiedzieć, a życie na codzień nie wygląda tak łatwo, bo to bardzo trudna decyzja

Połowa domu jest Twoja i tu nie ma tematu. No chyba, że macie rozdzielność majątkową. Mnie nasuwa się jednak inna myśl - masz teraz bardzo trudny czas że względu na zdrowie Twojego taty a Twój mąż Ci dowala. Prosty człowiek z niego, maminsynuś

Tak żebyś się pewniej poczuła finansowo czy wiesz że połowa domu jest Twoja, mimo że działka jest męża to powstał on za połowę wspólnego majątku w czasie trwania małżeństwa, ma on obowiązek zwrócić równowartość połowy domu w razie rozstania. Zarobki męża są również we wspólnocie majątkowej. Po ewentualnym rozstaniu należą się oczywiście alimenty na dzieci a jeśli z winy męża to i na Ciebie, jeśli podpadniesz w niedostatek to też bez winy meza. Najlepiej idź do radcy prawnego.

Masz duże wsparcie wielu osób, rodzice, siostra, przyjaciółki, pamiętaj o tym ❤ życzę Ci spokoju i podjęcia mądrej decyzji dla siebie i swoich dzieci, bo nic nie jest ważniejsze od nich ❤❤❤

Bardzo mi przykro, że znalazłaś się w takiej sytuacji. Ale, przeszłości nie zmienisz, możesz tylko kształtować przyszłość. Od tak dawna jesteś sama z dziećmi, że nie wydaje mi się, żebyś miała problem z ułożeniem sobie życia gdzie indziej, z dala od teściów, toksycznej relacji i miejsca, którego nie cierpisz. Im szybciej to zrobisz, tym lepiej. Poniedziałek zaczęłabym od poszukania prawnika od prawa rodzinnego w okolicy i poszła po poradę prawną. Bo Imho im szybciej zrozumiesz, co Ci zgodnie z prawem przysługuje, tym pewniejsza siebie będziesz. I szybciej i mądrzej zrobisz to, co nieuniknione.

Myślę, że wiesz co robić i podjęłaś decyzję, ale zbierasz jeszcze siły aby ruszyć przed siebie. Dasz radę, masz wsparcie rodziców i rodzeństwa, najważniejsze to zrobić pierwszy krok. Nie wiem czy kiedykolwiek przeczytałam coś pozytywnego na temat męża, teściów, odkąd Cię czytam odpisujesz kłótnie lub przykrości jakie Cię z ich strony spotkały. Ile jeszcze wytrzymasz w niezdrowym układzie? Szkoda życia, szkoda nerwów, zasługujesz na dużo więcej.

A słuchaj, wiele osób mówi - uciekaj. Ale sama piszesz że teściowa Ci pomagała. Może trzeba wyluzować, zrobić sobie kawę (i jej) i wypić, posłuchać co mówi, wpuścić jednym uchem, wypuścić drugim. I sama musisz sobie odpowiedzieć, czy rzeczywiście czujesz się przy nim w zagrożeniu czy tak naprawdę to nie. Nie wiem czemu, ale mam wrażenie jednak że się kochacie, dzwonicie do siebie, rozmawiacie, kłócicie (normalka), małżeństwa które nie rozmawiają się nie kochają, a u Was chyba jeszcze jest coś, co nie? Przypomnijcie to sobie. Idźcie razem do łóżka :) Zostawcie dzieci z teściami i powiedz im że kradniesz męża na randkę na piwo. Trzymaj się ❤️

Trzymaj się dziewczyno. Rób tak by nie wyprowadzili cie z równowagi. Nie daj się sprowokować do żadnych słownych ataków. Mogą chcieć to wykorzystać. I pamiętaj, nagrywaj rozmowy z mężem i z teściami. Lepiej to później usunąć niż żałować ze się tego nie zrobiło. Ja bym zadzwoniła do siostry by przyjechala ci pomóc. Jeśli ma kolegów czy męża by byli z nią. Bo oni na pewno będą robić problemy o dzieci. Tak po prostu po złości.

Nie uważam żeby to było złe rozwiązanie zebys z dziećmi wszędzie chodziła. Ja tak żyłam kilka lat. Raz w tygodniu wystarczy widzieć się z babcią. To byłaby forma samodzielności z Twojej strony. Niestety tak jest ze jak babcia pomaga to daje sobie prawo do komentowania, co często jest wtrącaniem.Pozatym przyda Ci się zdystansować i jej po prostu nie widzieć. Daj sobie czas na mądre decyzje. Jeśli Ty zmienisz zachowanie to inni też będą się inaczej zachowywać i Ciebie bardziej szanować.

Bardzo Ci współczuję i życzę dużo siły. Mam nadzieję, że znajdziesz jakieś wyjście z tej sytuacji.

Życzę Ci byś podjęła taka decyzję w której będziesz czuła się spokojna. Nie tylko Ty ale i Twoje dzieci. Spokój dopiero sprawi, że poczujesz co to szczęście. Całym sercem z Tobą. ❤️

Nie bylas niezalezna finansowo przy pierwszym dziecki i to samo przy drugim. Widzialam ze nie masz pieniedzy i dlatego pomiataja.

Nie bylas niezalezna finansowo przy pierwszym dziecki i to samo przy drugim. Widzialam ze nie masz pieniedzy i dlatego pomiataja.

ja bym jeszcze poczekała z tym odejsciem. Poszłabym na policje, opowiedziała o przemocy, załozyła niebieską karte. Do osrodka pomocy społecznej, tam jest psycholog. Poprowadzą, powiedzą jak działac, co dalej. Nie bedziesz z tym sama. Musisz miec twarde dowody, ze sie znęca, ze działa przeciwko Tobie. Nagrywaj rozmowy, te z tesciową też .Trzymaj się

Kochanie poradzisz sobie, czas być silna i podjąć ważne kroki. Co się stało to się stało, nie rozpamiętuje swoich błędów. On się nie zmieni. Zaplanuj razem z rodzicami przeprowadzkę, może na początku Ci pomaga przy dzieciach dopóki nie znajdziesz pracy i mieszkania. W mieście zawsze jest łatwiej. Jesteś młoda, poradzisz sobie! :)