Jestem w trakcie czytania książki Ewy Woydyłło  ?Buty szczęścia? i na okładce czytam:

- Dodaj sobie TYLKO kwadrans dziennie pełnego światła słonecznego, a poprawisz metabolizm wapnia oraz poziom witaminy D, co zapobiegnie osteoporozie i obumieraniu komórek.

- Pozbądź się TYLKO 5% wagi ciała, ograniczając tłuszcze i rezygnując ze słodyczy przez 3 dni w tygodniu

- Skróć TYLKO o godzinę dziennie czas wpatrywania się w ekran komputera i telewizora (ulgę odczują twoje oczy, twój umysł i twoja dusza).

- Wydłuż TYLKO o 2 minuty poranne i wieczorne czyszczenie zębów oraz masowanie dziąseł

- Jedz na śniadanie TYLKO płatki owsiane dla obniżenia poziomu cholesterolu

- Wydłuż TYLKO o 10 minut przeżuwanie pokarmów i w ogóle jedz wolniej

Niby TYLKO, a tak wiele można zyskać.

W rozdz. ?SPOSÓB NA MŁODOŚĆ ? E. Woydyłło pisze ?Młodość to nie tylko zgrabna figura i piękna twarz. To coś jeszcze. To stosunek do życia, w tym także do siebie, oparty na pozytywnym sposobie myślenia, a od sposobu myślenia zależy nasze dobre samopoczucie. Każdą sytuację, która nam nie służy łatwiej zmienić, gdy myślimy ufnie i pozytywnie.

Ludzie pozytywnie nastawieni tym różnią się od malkontentów i czarnowidzów, że natrafiając na problem, zajmują się rozwiązaniem, a nie problemem.

Ludziom pozytywnie nastawionym chce się chcieć.

Otyłość i ociężałość fizyczna przyczyniają się do niewydolności układu krążenia i uszkodzeń stawów z powodu nadmiernego obciążenia. Ponosimy za to odpowiedzialność.

W każdym wieku możemy zmienić nasze przyzwyczajenia. Każdy może rzucić papierosy, alkohol, przestać jeść tłuste mięsiwa, cukier, smalec i zawiesiste sosy.

Każdy może wyłączyć telewizor, wstać z kanapy i wyjść na świeże powietrze.

Każdy może przeczytać książkę i zacząć rozmawiać o niej  zamiast o zmartwieniach, strzykaniu w kościach lub o tym, jaka okropna jest dzisiejsza młodzież.

Dlatego ja teraz czytam i dzielę się z Wami tym co mnie w tej książce urzeka. Jest tam też rozdział podobny w treści do mojego poprzedniego wpisu pt. "PRZECIW CHOMIKOWANIU?

Dlatego teraz odejdę od komputera, zostawię książkę i będę miała chwilę dla siebie. Poleżę sobie i pomarzę, a może uda mi się przysnąć bo o 16 wychodzimy na kabareton. Ślubny zaprosił mnie na kawkę przed występem. Może wpadną lody? To się nazywa przyjemnie spędzić niedzielę.

Waga dzisiejsza 66, 30 .

"Namawiam do pomyślenia o sobie jak o kimś, kto zasługuje na pogodne i ciekawe życie"

Ewa Woydyłło

Buziaczki i pamiętajcie....zasługujecie na więcej

 

Robiąc porządki w moich szpargałach trafiłam dzisiaj na artykuł, który już znałam, a dopiero dzisiaj zainspirował mnie do działania. Zaczęłam porządkować 4 pomieszczenia na raz. Wyrzucałam z szaf i półek wszystko co się da i na tym nie koniec. W następne dni zabieram się do uporządkowania zdjęć ( długo na to czekały) Za rada Emilki nagrałam sobie na mp3 j. angielski  i osłuchuję się z nim tak jak radziła czyli pokonuję pierwsze opory. Książki poukładałam w kolejności jakiej będę czytać( przerażała mnie ilość nieprzeczytanych i nie wiedziałam od której zacząć) przytłaczało mnie to psychicznie. Ustawiam sobie priorytety kolejności następnych zadań do realizacji.. Następna do uporządkowania w kolejce czeka szafa z ciuchami do odchudzenia.  NIE SCHUDNIE MIECIA DOPÓKI NIE ODCHUDZI SWOICH EMOCJI.
I o tym mówi poniższy artykuł, który mnie tak zachęcił. Kto chce niech przeczyta, a kto nie chce niech nie czyta.  Macie wybór, ja też miałam przeczytałam i skorzystałam.  Czuję w sobie przypływ pozytywnej energii więc póki co muszę ja wykorzystać.Moja przeszkodą w realizacji różnych zamierzeń a w tym i chudnięcia był otaczający mnie chaos. Czas na uporządkowanie.

Na dzisiaj kończę bo wybieramy się do przyjaciół na brydża.  Na niedzielę kupiłam w Necie bilety  w 1/2 ceny czyli za dwa zapłaciłam 40 zł na Kabareton Poznański( Neo-nówka, Kasper Ruciński, Smile, Łowcy.B) gdzie zamierzam się dobrze bawić, bo śmiech to samo zdrowie.

Antyodchudzanie I
Jeśli masz nadwagę lub jesteś otyły stań teraz przed lustrem i spójrz na siebie.
Co widzisz ?
Zbyt dużo tu i ówdzie?
Zbyt dużo ciebie?
Tak, właśnie jest.
Nadmiar. Nadwaga jest nadmiarem.
Każdy nadmiar wynika z przesady, a przesada?
Przesada jest tylko odzwierciedleniem programu lub programów lękowych jakie nosisz w sobie.
Nadmierna, przesadna chęć gromadzenia.
Nagromadzone, skumulowane w pewnych rejonach ciała toksyczne odpady fizyczne (pozostałości po nadmiarowym spożywaniu toksycznej żywności), emocjonalne (pozostałości po nadmiarowym spożywaniu toksycznych emocji), myślowe (pozostałości po nadmiarowym spożywaniu toksycznych myśli), duchowe (pozostałości po nadmiarowym spożywaniu toksycznych praktyk duchowych). Często są to skrzętnie przechowywane i regularnie odkurzane urazy, pretensje, żale, traumy, złości itd.
Osoby z nadwagą, otyłe to niejako kolekcjonerzy owych stanów.

Odchudzanie bardziej przyjaźnie nazywane redukcją nadwagi to jak sama nazwa wskazuje pozbywanie się, zmniejszanie, odejmowanie.
Czego ?
Na najgłębszym poziomie właśnie owych programów lękowych, pozbywanie się wszelkich nadmiarów.

W procesie odchudzania ważne jest pozwolić na to, aby stopniowo, w odpowiednim dla ciebie tempie odeszło to, co niepotrzebne, ciążące. Ważna jest także nasza świadoma decyzja o porzuceniu roli kolekcjonera.
Kolekcjonera czego ?
Różnego rodzaju starych, zużytych lub bezużytecznych opakowań ? programików.

Powoli, ale systematycznie zmniejszamy.
Redukujemy ilość na rzecz jakości.
Odejmowanie odbywa się na wielu poziomach.
Na poziomie fizycznym redukujemy np. ilość spożywanego pokarmu, jego wartość kaloryczną oraz inne nadmiary fizyczne takie jak odzież, sprzęty.

Na poziomie emocjonalnym redukujemy nadmierną ilość nagromadzonych stanów emocjonalnych, automatycznych reakcji emocjonalnych, które powodują nadwagę psychiczną, zmniejszamy je na rzecz uczuć wyższych.

Na poziomie mentalnym następuje odejmowanie stereotypowych wzorców myślowych - powodujących tycie umysłu.

Na poziomie duchowym zmniejszamy ilość różnego rodzaju przywiązań, przesądów, dogmatów, uprzedzeń i praktyk dotyczących sfery ducha.

Jeśli jesteś "tłusty" to nie tylko twoje ciało jest otłuszczone " ciało to tylko widoczna manifestacja "tłustych" emocji, 'tłustych" myśli, 'tłustej sfery duchowej'. Odchudzamy wszystkie poziomy naszej egzystencji, a kiedy rzeczywiście tak się dzieje realnym odzwierciedleniem jest ciało ? chudnie ono.

Jest to proces upraszczania tego co skomplikowane.
Jak się za to zabrać ?

Poziom fizyczności, materii - odchudź swoją szafę, odchudź swoje pamiątki, bibeloty, szuflady pełne starych dokumentów, niepotrzebnych rachunków, odchudź skrzynkę mailową, pozbądź się nieprzydatnych, zdezolowanych sprzętów.
Wszystko czego nie włożyłeś na siebie przez ostatnie pół roku wyjmij z szafy i rozdaj potrzebującym, wyrzuć lub spal, to samo zrób z innymi nieużywanymi przedmiotami.

Poziom emocji odchudzaj wyrzucając codziennie jakiś stan emocjonalny, automatyczną reakcję, do których jesteś szczególnie przywiązany. Może to być reakcja, na określoną sytuację, reakcja którą powielasz latami. Może być to redukcja w "zasobach ludzkich", np. zmniejszenie grona znajomych, zmniejszenie udziału w tzw. "wydarzeniach kulturalnych" wątpliwej jakości, redukcja korzystania z różnego rodzaju mediów takich jak TV czy radio.

Poziom mentalny odchudzaj poprzez redukcję myśli dawno przebrzmiałych, sztywnych poglądów, wszelkiego rodzaju uprzedzeń. Wyrzuć dawno zasłyszane opinie, nie swoje światopoglądy.

Poziom duchowy " redukuj poprzez zmniejszenie ilości stosowanych technik tzw. "rozwoju duchowego" także na rzecz jakości. Jakość poznasz po owocach. Możesz także śmiało zredukować "zawrotne tempo" owego rozwoju. Pozbądź się lektur, do których nie wracasz.

Odejmuj, odejmuj, odejmuj " pozwalaj odchodzić wszystkiemu i wszystkim, co przyczynia się do twojej nadwagi. Pamiętaj - jest to przede wszystkim proces wewnętrzny.

Nie licz na żadne diety cud, gimnastyki cud, cudowne odsysania itd., nie licz na cud z zewnątrz. Wszystko czego naprawdę potrzebujesz jest w tobie, stąd zacznij czerpać.

Pierwszy krok to odważne uświadomienie sobie swoich nadmiarów, w różnych dziedzinach.
Drugi krok to świadoma decyzja o odejmowaniu, o redukcji owych ?przesadnych tłustości?
Trzeci to konkretne działanie czyli wprowadzanie w czyn podjętych decyzji.

Wszystko inne jest większą lub mniejszą stratą czasu tzw. "ściemą"

Antyodchudzanie II
Jak już wcześniej powiedzieliśmy każdy nadmiar, każde kompulsywne zachowanie może przyczyniać się do twojej nadwagi lub otyłości.
Wszelkie wzorce związane z przesadą mogą prowadzić do "przybywania" na wadze.
Najlepszym momentem do rozpoczęcia redukcji "nadwagi" jest czas od pełni do nowiu, kiedy ubywa księżyca - jest to naturalny okres zmniejszania.. czyli od jutra.

Możesz rozpocząć od jakiejkolwiek dziedziny życia.

Jeśli zbyt dużo pracujesz - zmniejsz ilość godzin poświęcanych pracy.
Jeśli zbyt pobłażasz sobie - zmniejsz ilość ?nic nie robienia?
Jeśli twoim udziałem jest zbytnie zamartwianie się - odejmij jeden powód.
Jeśli jesteś nadopiekuńczy zredukuj ją o jeden stopień w dół, ustąp pola także innym opiekunom.

Odejmuj, odejmuj, odejmuj - odejmowanie oczyszcza i daje poczucie lekkości. Kiedy odejmujesz - prostujesz się wewnętrznie, a kiedy prostujesz się wewnętrznie energia zaczyna krążyć swobodniej.

Na tym etapie nie zapełniaj pustki powstałej po redukcji. Odchudzaj, zmniejszaj nie tylko wymiar fizyczny, ale również inne obszary w sobie.

Dźwiganie ciężarów powoduje trudności w swobodnym poruszaniu się - twój krok staje się wolniejszy, szybko się męczysz.

Dużo łatwiej jest podróżować z jedną, niedużą walizką niż z kilkoma kuframi.
Dużo przyjemniej podróżować kiedy jedynym bagażem jest karta płatnicza.

Kiedy napakujesz siebie po brzegi, a często i więcej wszelkimi nadmiarami - nie pozostaje miejsca na nowe. Na poznawanie, delektowanie się życiem.
Kiedy naładujesz się po brzegi programami lękowymi - ciężar jest tak duży, że przygniatasz nim cenne dary, w które zostałeś wyposażony na drogę, te dary to: intuicja, inwencja, kreatywność, zabawa.

Proces odchudzania jest procesem odciążania, redukowania ciężarów, tak aby podroż zwana życiem była przyjemną, ciekawą przygodą.

Ewa Kalita Załuska

To tyle na dzisiaj . Jeżeli ja nie zmienię swojego samopoczucia to nikt za mnie tego nie zrobi.

Trzeba się nauczyć ponosić porażki. Nie można stworzyć nic nowego, jeżeli nie potrafi się akceptować pomyłek. Charles Knight

Ludzie, którzy tracą czas czekając, aż zaistnieją najbardziej sprzyjające warunki, nigdy nic nie zdziałają. Najlepszy czas na działanie jest teraz! Mark Fisher

No to go, go, go

Buziaczki i do usłyszenia.

a co i nie ma co się wychylać.Bajka mnie wyprostowała, że ja tu o mądrościach a poznanianka powinna myśleć o rogalach. Więc grzecznie melduję Basiu, że 1 już zaliczyłam. Popiłam kawą z imbirem i mleczkiem i jest super. Sempe napisała, że rogal ma ok. 1000 kalorii w Necie podają ok. 600 więc biorę średnią. Nie żałuję nic a nic bo były smaczne. Ankarka one są takie dobre jak piszą, ale zależy jeszcze z jakiej cukierni.
Rano waga pokazała 65.50. Zobaczymy jak jutro odniesie się do rogala. Ponieważ ostatnio mój wpis krążył wokół d**y  zobaczymy, czy rogal tam osiądzie, hi, hi.
Dzisiaj gimnastyka zorganizowana. W czwartki ćwiczymy z ciężarkami. Ja mam 2 kg. Mam nadzieję, że rogale wytrzepię z tyłka.
Powyżej smaczny winowajca zbędnych, ale smacznych kalorii.
Pozostaje wszystkim, które bedą kosztowały rogali życzyć smacznego.
Buziaczki

Dzielę się z Wami fajnym artykułem. Może coś z tego wyciągniecie? Ja uważam, że jest super, ale trzeba uważnie przeczytać.
Buziaki

Cztery kroki do wolności

1.

Pierwszą rzeczą, jaką powinieneś zrobić, to ujawnienie negatywnych uczuć, których istnienia nawet sobie nie uświadamiasz. Wielu ludzi żywi takie nie uświadamiane negatywne uczucia. Wielu jest przygnębionych, nie zdając sobie sprawy z własnego przygnębienia. Dopiero, kiedy zetkną się z radością, uzmysławiają sobie, jak bardzo byli przygnębieni. Nie można walczyć z nowotworem, jeśli nie został wykryty. Nie wytropisz szkodnika na farmie, jeśli nie będziesz wiedział o jego istnieniu. Po pierwsze zatem, musisz uświadomić sobie samo istnienie owych negatywnych uczuć. Pytasz, jakie to są uczucia? Na przykład jesteś posępny. Posępny i w złym nastroju. Nienawidzisz siebie lub masz poczucie winy. Uważasz, że życie jest bez sensu, czujesz się urażony, nerwowy, spięty. Wejdź najpierw w kontakt z tymi uczuciami.

2.

Po drugie, musisz zaakceptować fakt, że uczucia te istnieją w tobie, a nie na zewnątrz ciebie. Wydaje się to czymś banalnie oczywistym. Ale czy jest tak na pewno? Wierzcie mi, że nie. Ludzie mają doktoraty z filozofii, są rektorami uniwersytetów, ale często nie są w stanie tego pojąć. W szkołach nie uczono ich, jak żyć; uczono wszystkiego innego, ale nie tego.
Negatywne uczucia istnieją w tobie, nie w otaczającej cię rzeczywistości. Nie trudź się, by ją zmieniać. To przecież szaleństwo! Nie próbuj zmieniać innych. Marnujesz czas i energię. Nie próbuj zmieniać współmałżonka, szefa, przyjaciela, wroga i wszystkich pozostałych. Nie musisz zmieniać niczego. Negatywne uczucia są w tobie. Nikt na świecie nie jest w stanie cię uszczęśliwić. Nic na świecie nie jest w stanie zranić cię lub skaleczyć. Nie ma takiego zdarzenia, takich warunków, sytuacji czy osoby. Nikt ci tego nie powiedział? Mówili wręcz coś odwrotnego. Teraz wiesz, dlaczego tkwisz w tym chaosie. Teraz możesz zrozumieć, dlaczego pogrążony jesteś we śnie. Nigdy ci tego nie powiedziano. Ale jest to przecież samo przez się zrozumiałe.

Przypuśćmy, że deszcz przerwał ci miłą wycieczkę. Kto fakt ten przeżywa negatywnie? Deszcz czy ty? Co jest przyczyną tego negatywnego uczucia? Deszcz czy twoje nastawienia?
Kiedy uderzasz się kolanem w stół, stół ma się dobrze. Zajęty jest realizowaniem tego, do czego został powołany – do bycia stołem. Ból jest w twoim kolanie, nie w stole. Mistycy wciąż próbują nam przekazywać, że rzeczywistość, która nas otacza, jest najzupełniej w porządku. Problemy tkwią nie w tej rzeczywistości, znajdują się one wyłącznie w ludzkich umysłach. Sama rzeczywistość jest pozbawiona problemów. W czym miałby znajdować się problem? Nie ma żadnego problemu. Ty jesteś tym problemem. To ty stworzyłeś problemy. Utożsamiłeś „ja” z „mnie” i to właśnie jest ten problem. Uczucie to jest w tobie, nie w rzeczywistości.

3.

Po trzecie, nie identyfikuj się z tym uczuciem.
Nie ma ono nic wspólnego z „ja”. Nie określaj istoty swego „ja” w kategoriach tego uczucia. Nie mów: „Jestem przygnębiony”. Jeśli byś powiedział: „To jest przygnębienie”, byłbyś bliższy prawdy.
Gdy powiesz: „Depresja jest we mnie”, to postępujesz właściwie tak, jak gdy stwierdzasz: „Posępność jest we mnie”.
Ale niemądrze czynisz, gdy powiadasz: „Jestem posępny”, gdyż definiujesz siebie w kategoriach uczucia. Jest to twoje złudzenie, błąd. Jest w tobie – akurat teraz – przygnębienie, rozgoryczenie, ale zostaw je w spokoju, niech sobie będą. Na pewno miną. Wszystko mija, wszystko. Twoje depresje i wzloty nie mają nic wspólnego z twoim szczęściem. Są punktami na drodze zataczanej przez wahadło twego losu. Jeśli szukasz silnych wrażeń i dreszczu emocji, przygotuj się na depresję. Czy pragniesz zażyć swego narkotyku? Przygotuj się więc, że po jego zażyciu będziesz miał kaca. Ruch wahadła w jedną stronę nieuchronnie pociąga za sobą ruch w przeciwną.
Zjawisko to nie ma nic wspólnego z „ja”, nie ma nic wspólnego ze szczęściem. Odnosi się to do „mnie”.
Psychologowie mówią nam, jak ważne jest poczucie przynależności. Gadanie! Dlaczego miałbyś chcieć przynależeć do kogokolwiek? To już nie ma teraz znaczenia.

Jeden z moich przyjaciół opowiadał mi, że istnieje taki afrykański szczep, w którym kara śmierci polega na ostracyzmie społecznym. Jeśli wyrzucą cię z Nowego Jorku lub z jakiegokolwiek miejsca twego zamieszkania, nie umrzesz. Jak to się dzieje, że ci Afrykanie umierają? Ponieważ uczestniczą w zbiorowej głupocie ludzkości. Sądzą, że nie należąc nigdzie, nie będą w stanie żyć. Podobnie mniema większość ludzi. Są przekonani, że muszą gdzieś należeć. Ale ty nie musisz przynależeć do nikogo ani do niczego, do żadnej grupy. Nie musisz być nawet zakochany. Kto ci wmówił, że musisz być zakochany?

To, czego potrzebujesz, to wolność. To, czego potrzebujesz, to kochać. I taka jest twa natura. A z tego, co mi mówisz, wynika, że chcesz być pożądany. Chcesz być oklaskiwany, atrakcyjny, chcesz, by stadko małych małpek za tobą się uganiało. Marnujesz swoje życie. Obudź się. Nie potrzebujesz tego. Możesz trwać w błogim szczęściu i bez tych atrakcji.

Społeczeństwo nie będzie uszczęśliwione tym, co mówię, ponieważ – jeśli to zrozumiesz i otworzysz oczy – staniesz się dla niego zagrożeniem. Jak to możliwe, by kontrolować osobę taką, jak ty? Nikogo nie potrzebuje, nie boi się krytyki, nie dba o to, co o niej myślą i co o niej mówią. Przecięła te wszystkie sznureczki, za pomocą których nią sterowano. Nie jest już kukiełką. To niesie zagrożenie. Takiej osoby najlepiej się pozbyć. Mówi prawdę. Stała się nieustraszona. Przestała być ludzka. – Właśnie ludzka! Proszę, cóż za paradoks: w końcu przecież stała się istotą ludzką! Wydarła się ze swego zniewolenia, wydobyła się z wiezienia.

Nic nie usprawiedliwia negatywnych uczuć. Nie ma na świecie takiej sytuacji, która usprawiedliwiałaby ich podtrzymywanie. Wszyscy mistycy zdarli sobie gardła, by to nam powiedzieć. Ale nikt ich nie słucha. Uczucia negatywne są w tobie. W Bhagawad-Gicie, świętej księdze hinduizmu, Pan Kriszna mówi do Arjuny: „Rzuć się w wir bitwy, ale serce twe niech trwa wśród kwiecia lotosu, u stóp Pana”. Cudowna sentencja. Aby osiągnąć szczęście, nie musisz robić nic. Mistrz Eckhart powiedział bardzo pięknie: „Boga nie osiąga się w procesie dodawania duszy czegokolwiek, ale przez odejmowanie”. Aby być wolnym niczego nie rób, ale coś odrzucaj. Wówczas będziesz wolny.

4.

Po czwarte: Jak zmieniać wszystko? Jak zmieniać siebie?
Musisz wiele rzeczy zrozumieć, a właściwie jedną rzecz, którą można wyrazić na wiele sposobów.

Wyobraźcie sobie pacjenta, który idzie do lekarza i mówi mu, na co cierpi. Doktor odpowiada:

- Rozumiem pańskie symptomy. Wie pan, co zrobię? Zapiszę lekarstwo dla pana sąsiada.

Pacjent odpowiada:

- Dziękuje, bardzo dziękuje. To bardzo poprawi moje samopoczucie.

Idiotyczne to, prawda? Ale właśnie tak czynimy. Osoba pogrążona we śnie sądzi, że poczuje się lepiej, jeśli zmieni się ktoś inny. Cierpisz, bo śpisz, ale myślisz sobie: „Jakże piękne byłoby życie, gdyby ktoś inny się zmienił. Jakże piękne byłoby życie, gdyby zmienił się mój sąsiad, żona, szef”.

Zawsze chcemy, by dla naszego dobrego samopoczucia zmienił się ktoś inny. Ale czy nigdy nie pomyśleliście, co by się stało, gdyby rzeczywiście twój mąż, twoja żona się zmienili? Byłbyś równie bezradny jak przedtem, równie nie przebudzony jak dotąd. Ty jesteś tym, który ma się zmieniać, który musi zażyć lekarstwa. Twierdzisz: „Czuję się dobrze, bo świat jest w porządku.” Błąd! Świat jest w porządku, ponieważ ja czuję się dobrze. Tak twierdzą wszyscy mistycy.

—————————————————————-
Przećwicz to tysiąckrotnie:

a) zidentyfikuj swe negatywne uczucia;

b) zaakceptuj, że są one w tobie, a nie na zewnątrz, w świecie;

c) nie traktuj ich jako integralnej części „ja”, są one bowiem czymś przejściowym;

d) zrozum, że kiedy ty się zmienisz, zmieni się wszystko.

A. de Mello „Przebudzenie”

Baaardzo dziękuję wszystkim koleżankom za życzenia urodzinowe. Jesteście kochane i dzięki Wam jeszcze się staram nie rozlecieć. Dlaczego?
Bo ostatnio czuję się do d**y.
1. Dieta do d**y
2. Samopoczucie do d**y.
3. Na ćwiczenia zorganizowane chodzę, ale dlatego, że od razu płacę za cały miesiąc i wtedy żal mi d**ę ściska więc ją zbieram i idę poćwiczyć.
4. O medytacji pogłębiam wiedzę, może tutaj znajdę rozwiązanie mojego dupiastego samopoczucia
5. Na angielski zostaje bardzo mało czasu więc wychodzi, że znowu d**a
6. Wszystko no prawie wszystko mnie wnerwia

Jessu, ale się dupnie zrobiło. Pogrzebałam w starej diecie , którą kiedyś wykupiłam na Vitalii i może d**a przekręci się na drugą stronę i zrobi się pozytywnie? Już sam fakt, że Wam napisałam, że czuję się dupiasto polepszył moje dupiaste samopoczucie. W końcu jestem starsza i nie mogę robić sobie obciachu. D**a lepiej niech się zajmie seksem, a nie zamienia mojego życia w życie do d**y. Idę lepiej poszukać ślubnego i poznęcam się troszkę nad nim.
Wiadomość z ostatniej chwili....kurde nie da się bo ślubny ćwiczy. No mówiłam, że wszystko do d**y?!? Muszę zająć się czymś innym. No dobra, poczytam....może. E tam, muszę pokombinować bo nie zawsze wkoło d**y świat się kręci.
 Idę szukać mojego dobrego samopoczucia.
Buziaczki
Buziaczki

Miałam nie pisać, ale co mi tam pochwalę się. Muszę to przecież  powiedzieć mojemu pamiętnikowi, który mi towarzyszy od pewnego czasu gdyby chciał o tym zapomnieć, hi, hi.
I znów o 1 rok starsza. Dzisiaj dogoniłam Bajkę i jesteśmy znowu rówieśniczki. Ale wagowo Bajka przegoniła Miecię. Gratuluję.  A co do wagi Mieci .No cóż urodziny uzależniona od ciasteczek Miecia zaczęła już wczoraj. Dzisiaj padnie następna moja rolada. W końcu urodziny ma się jeden raz w roku i trzeba jakoś uczcić.
Rok temu napisałam w pamiętniku "A co do wagi: moja waga się buja, Wasza waga się buja a więc bujamy się razem na karuzeli życia. Czyli nic się nie zmieniło poza tym, że jestem o rok starsza, i ....... ważę 1 kg więcej niż w zeszłym roku. No i to daje mi do myślenia.
Co do moich 4 punktów o których pisałam i ich realizacji.  Spotkanie z córeczką było. Pogadałyśmy sobie. Naukę j. angielskiego rozpoczęłam (uczę się sama w domu) czeka mnie jeszcze spotkanie z babcią Ulą. A punkt 4???? ...realizuję. Pisałam Wam kiedyś, że interesuję się medytacją i chciałabym się nią zająć. Rozpoczęłam. Kolega z wo Wojtek dał mi namiary na Poznański Ośrodek Buddyjski i byłam już na pierwszym spotkaniu dla początkujących. Podobało mi się. Szukam wyciszenia i uporządkowania moich rozbieganych myśli. Szukam spokoju i konsekwencji swoich poczynań i taką nadzieję pokładam w medytacji. Temat rzeka. Nie pytajcie mnie o nic na ten temat bo sama zaczynam naukę i myślę że będzie ok. Czy spełni moje oczekiwania? Nie wiem, ale się nie dowiem jeżeli nie spróbuję.
I za mimi69 powtarzam "najlepszy plan to brak planu" bo jakaś cholera podsłuchuje i obraca plany w niwecz. I dlatego dzisiaj z pełną premedytacją zjem duuży kawałek własnoręcznie wykonanej rolady, a co będzie jutro zobaczę. Na pewno będę o rok starsza i to już wiem, ale czy mądrzejsza?

Trzymajcie się chudo i zdrowo Wasza starsza koleżanka Miecia
Ja tylko rocznikowo jestem starsza, ale duchem czuję się młoda hi, hi.
I tego będę się trzymać dopóki dam radę.
Pewnie znacie powiedzenie" w starym piecu diabeł pali "he, he.
I od dzisiaj żadnych planów. Czas na czyny.
No co pomarzyć nie można
Buziaczki

Miecia napisała jojo11, w komentarzu, że nie ma słowa może, a ja schudnę, a jest schudnę i już. A sama na tę okoliczność swojego chudnięcia pochłonęła parę przepysznych ciasteczek tortowych (niebo w gębie) w szalonym tempie jakby się bała, że ktoś ją uprzedzi i jej zje,he,he. I z czego się śmiejesz głupoto?!?.
No Miecia, po tych ciachach tobie takie wcięcie w talii nie grozi.
A tak dobrze dzień zaczęłam od owsianki. Ale wiecie co?? Wcale nie żałuję. Może ciasteczka zmiksują się z owsianką i wyjdzie musli owocowe, hi,hi.
No co pomarzyć Mieci nie można?
Jutro nowy dzień i nowe szczęście, a ciacha były super smaczne. Ha, ha, ha..jeszcze są.
Jesssu, ale mnie zemdliło.
Buziaczki i go, go, go...he,he,he

,,Co cię nie zabije, to cię wzmocni!”



Czyli bierzemy z niej przykład i pędzimy po chudsze, a na pewno sprawniejsze jutro.
Ona może to my też.
Moja waga na dzisiaj 65,20 a było już 66 z małym hakiem. Od pewnego czasu drepczę w miejscu, ale może teraz idzie ku lepszemu???
Ps. Dziękuje bardzo za wszystkie komentarze. Dają mi wiele radości i refleksji. Nie zawsze daję radę odpowiedzieć na wszystkie, ale czytam Was i podziwiam Wasze codzienne zmagania.Tym bardziej, że niektóre z Was nie mają lekko.Trzymam kciuki za sukcesy nawet te drobne bo to one decydują o wielkości.

Go, go, go.
Buziaczki            

Znalazłam tą bajkę w czasopiśmie psychologicznym, "Charaktery",które lubię czytać od pewnego czasu. Listopadowy numer jest poświęcony smutkowi i depresji i , że nie każdy smutek to depresja. Przeczytajcie tą bajkę uważnie. Zmieniła moje nastawienie do smutku. Czasami warto pobyć sam na sam ze smutkiem, poobcować z tym specyficznym stanem ducha, który może nam przynieść dużo dobrego.

Depresję trzeba leczyć, ale czy warto walczyć ze smutkiem?

Smutek można łatwo złagodzić. Dobrze nam zrobi np. wysiłek fizyczny, spotkanie z przyjaciółmi. A czasami wystarczy filiżanka dobrej herbaty

Bajka o zasmuconym smutku


Po piaszczystej drodze szła niziutka staruszka.
Chociaż była już bardzo stara, to jednak szła tanecznym krokiem,
a uśmiech na jej twarzy był tak promienny, jak uśmiech młodej,
szczęśliwej dziewczyny. Nagle dostrzegła przed sobą jakąś postać.
Na drodze ktoś siedział, ale był tak skulony, że prawie zlewał się z piaskiem.
Staruszka zatrzymała się, nachyliła nad niemal bezcielesną istotą i zapytała:
"Kim jesteś?" Ciężkie powieki z trudem odsłoniły zmęczone oczy,
a blade wargi wyszeptały: "Ja? ... Nazywają mnie smutkiem"
"Ach! Smutek!", zawołała staruszka z taką radością, jakby spotkała dobrego znajomego.
"Znasz mnie?", zapytał smutek niedowierzająco.
"Oczywiście, przecież nie jeden raz towarzyszyłeś mi w mojej wędrówce.
"Tak sądzisz ..., zdziwił się smutek, "to dlaczego nie uciekasz przede mną.
Nie boisz się?" "A dlaczego miałabym przed Tobą uciekać, mój miły?
Przecież dobrze wiesz, że potrafisz dogonić każdego, kto przed Tobą ucieka.
Ale powiedz mi, proszę, dlaczego jesteś taki markotny?" "Ja ... jestem smutny."
odpowiedział smutek łamiącym się głosem.
Staruszka usiadła obok niego. "Smutny jesteś ...",
powiedziała i ze zrozumieniem pokiwała głową. "A co Cię tak bardzo zasmuciło?"
Smutek westchnął głęboko.
Czy rzeczywiście spotkał kogoś, kto będzie chciał go wysłuchać?
Ileż razy już o tym marzył. "Ach, ... wiesz ...", zaczął powoli i z namysłem,
"najgorsze jest to, że nikt mnie nie lubi.
Jestem stworzony po to, by spotykać się z ludźmi
i towarzyszyć im przez pewien czas.
Ale gdy tylko do nich przyjdę, oni wzdrygają się z obrzydzeniem.
Boją się mnie jak morowej zarazy." I znowu westchnął.
"Wiesz ..., ludzie wynaleźli tyle sposobów, żeby mnie odpędzić.
Mówią: tralalala, życie jest wesołe, trzeba się śmiać.
A ich fałszywy śmiech jest przyczyną wrzodów żołądka i duszności.
Mówią: co nie zabije, to wzmocni. I dostają zawału.
Mówią: trzeba tylko umieć się rozerwać.
I rozrywają to, co nigdy nie powinno być rozerwane.
Mówią: tylko słabi płaczą. I zalewają się potokami łez.
Albo odurzają się alkoholem i narkotykami, byle by tylko nie czuć mojej obecności."
"Masz rację,", potwierdziła staruszka, "ja też często widuję takich ludzi."
Smutek jeszcze bardziej się skurczył. "Przecież ja tylko chcę pomóc każdemu człowiekowi.
Wtedy gdy jestem przy nim, może spotkać się sam ze sobą.
Ja jedynie pomagam zbudować gniazdko, w którym może leczyć swoje rany.
Smutny człowiek jest tak bardzo wrażliwy.
Niejedno jego cierpienie podobne jest do źle zagojonej rany,
która co pewien czas się otwiera. A jak to boli!
Przecież wiesz, że dopiero wtedy, gdy człowiek pogodzi się ze smutkiem
i wypłacze wszystkie wstrzymywane łzy, może naprawdę wyleczyć swoje rany.
Ale ludzie nie chcą, żebym im pomagał.
Wolą zasłaniać swoje blizny fałszywym uśmiechem.
Albo zakładać gruby pancerz zgorzknienia." Smutek zamilkł.
Po jego smutnej twarzy popłynęły łzy: najpierw pojedyncze,
potem zaczęło ich przybywać, aż wreszcie zaniósł się nieutulonym płaczem.
Staruszka serdecznie go objęła i przytuliła do siebie.
"Płacz, płacz smutku.", wyszeptała czule.
"Musisz teraz odpocząć, żeby potem znowu nabrać sił.
Ale nie powinieneś już dalej wędrować sam.
Będę Ci zawsze towarzyszyć, a w moim towarzystwie zniechęcenie już nigdy Cię nie pokona."
Smutek nagle przestał płakać.
Wyprostował się i ze zdumieniem spojrzał na swoją nową towarzyszkę:
"Ale ... ale kim Ty właściwie jesteś?"
"Ja?", zapytała figlarnie staruszka uśmiechając się przy tym tak beztrosko, jak małe dziecko. ……."JA JESTEM NADZIEJA!"

Nie wiem czy Wam pomogłam, ale od kiedy zaprzyjaźniłam się ze swoim smutkiem czuję się teraz o niebo lepiej. Wiem, że mam prawo być czasem smutna, że to nic złego. Przychodzi do nas by powiedzieć nam o czymś ważnym. Każe nam się zatrzymać, uważnie przyjrzeć temu, co się dzieje w naszym życiu. Chroni przed kolejnym błędem.

"Gdy jest bardzo smutno to kocha się zachody słońca"

Buziaczki 

znajomych w pamiętniku, czyli usunęłam znajomych :
--- Nieaktywnych od dłuższego czasu;
--- Nieczytających pamiętnika ( nigdy nie zostawili i nie zostawiają śladu,a mają setki 
     znajomych czyli nie czytają..przynajmniej tak mi się wydaje)jeżeli się mylę to sorry;
--- Mających pamiętnik zamknięty tylko dla właściciela ponieważ mogą czytać co u mnie, a ja
     nie mam tej możliwości;
Przepraszam jeżeli usunęłam omyłkowo bliskich mi znajomych przez przypadek bo nie miałam złych intencji.
Musiałam zrobić mały porządek bo w tej dużej ilości umykały mi ulubione pamiętniki osób z którymi mam cały czas kontakt.
Od poniedziałku zamykam okresowo pamiętnik tylko dla znajomych.
Poza tym, ponieważ wkurzyłam się na siebie baaardzo mocno za brak konsekwencji w odchudzaniu znikam na pewien czas z Vitalii dopóki nie będę miała się czym pochwalić. Mam dosyć przelewania pustego w próżne. Nie satysfakcjonuje mnie to nie dotrzymywanie dawanych sobie obietnic. Do tego zmobilizowały mnie zbliżające się moje urodziny (za ok. 2 tygodnie), które kurde blade przybliżają mnie nieuchronnie czy tego chcę czy nie do 60. Życie nie pyta..życie leci. Tym bardziej nie wypada mi dalej nie dotrzymywać dawanych sobie obietnic, które są dla mnie istotne.
Kiedy będę miała się czym pochwalić pojawię się na forum.
 
Ps. Nie martwcie się o mnie bo czuję się super.
Energia pozytywna mnie rozpiera stąd moje refleksje dopingujące mnie pozytywnego działania.
60 lat (Jesssu)siedzi Mieci na plecach i dyszy więc czas na zdecydowane kroki coby w przyszłości Miecia nie dyszała. Mam mnóstwo dobrych i pozytywnych przemyśleń na tę okoliczność, między innymi
1. umówię się z moją córką na pogaduchy bo brakuje mi z nią bliższego kontaktu. Pisząc do Was zrobiłam w tym kierunku pierwszy krok, zadzwoniłam do niej zaproponowałam umówienie się na kawę tylko we dwie i wyraziła zgodę ( była mega zadowolona)
2. Umówię się z babcią Ula (drugą żoną zmarłego teścia ) bo też straciliśmy z nią kontakt. Dzisiaj do niej zadzwoniłam z życzeniami imieninowymi i wspomniałam o spotkaniu.
3. A trzeci zamysł ..nauka języka angielskiego odkładana w nieskończoność z braku czasu bo sterczę na Vitalii (będę tym razem ćwiczyć zardzewiały umysł), he, he
4.........coś się znajdzie
Buziaczki i do usłyszenia