Pamiętnik odchudzania użytkownika:
Campanulla

chociaż pogoda diametralnie inna od wczorajszej. Na działce sucho, dużo spadło suchych gałęzi modrzewia, będzie na rozpałkę. Bo palić w kominku będziemy, tak się ochłodziło. Trawa wypalona, surfinia wygląda marnie, na szczęście pelargonie lubią suszę. Od dawna nie nosiłam cieplejszych ubrań, dziś trzeba. Wpadł sąsiad na kawę, jego syna też zalała sąsiadka, to jakaś plaga? Ludzie, zakręcajcie wodę przed wyjściem z domu!!!!!. Wczoraj po meczu czytałam z niesmakiem wypowiedzi Nawałki o daniu z siebie wszystkiego, o znakomitej grze. Czy napewno to był ten sam mecz?   Na działce mąż postawił pergole przy wiciokrzewie, aby mógł sie wić doskonale.Ja zgrabiłam gałęzie, przycięłam kwiaty, podlałam rośliny, uporządkowałam  w domku co trzeba. Z sąsiadem przyszły dal psy, jeden z nich zapałał miłością do gotowanego bobu i do moich kolan. Dawno nie maiła takiej przyjemności, chyba od czasu, gdy mój pies odszedł do Krainy Wiecznych Łowów. Myszy nie ma i nie czuje się ich zapachu. Planuję wreszcie wyprawe na łąki, do lasu, na rowery, itd. A wieczorami kominek, książka, a obok mąż oglądający mecze. Cudo!

Uwielbiam  lato, gdy jest ciepło od rana. Przed 8 szłam oddać krew na badania, na ulicach pusto, słonecznie, mało samochodów. Przyjemnie się szło, byłam pierwsza i jedyna, szybko poszło, a w domu czekało na mnie śniadanie. Na męża zawsze mogę liczyć. Po śniadaniu wyjście w teren, najpierw do fundacji, po bilety. Wczoraj przeczytałam na ich stronie, że mają bilety na występ Piotra Beczały, 05 sierpnia, w Operze Leśnej. Bilety w cenie 35zł/osoba, czyli śmieszna cena. I tu znów byliśmy pionierami przy zakupie, a Beczała to doskonały tenor, rozchwytywany na świecie. W zeszłym roku  była Aleksandra Kurzak, też na  się udało zobaczyć. Opera Leśna ma specyficzny klimat, świetną akustykę, a orkiestra Wojciecha Rajskiego  to klasa. Cieszę się. Potem spacer na bulwar, sporo już ludzi, młodzież grająca w siatkówkę, kąpiący się mimo wczesnej pory. Taki klimacik kurortu. Zjedliśmy po gałce ( to była porcja!) lodów, przeszliśmy znaną trasę, w drodze powrotnej zakupy. Na obiad dziś pierś kurza z grilla, szparagi, zupa pomidorowa. Dzwoniłam do brata, opowiedziałam wczorajszy klimat u rodziców. Rozmawialismy kilkanaście minut, pewnie znów musimy coś postanowić.  A jutro jadę nad jezioro i już.

widze je, bo po prostu przyjedzie syn. Z pewnością podniesie nas na duchu swoją osobowością. Spojrzy z dystansu i  może to wystarczy. Chcę pojechać nad jezioro w piątek, wszystko oczywiście zależy od pogody. Na 100 % pojadę w środę, zabiorę ze sobą męża i syna i zostaniemy do soboty. Jadąc do rodziców , wstąpiliśmy do galerii, aby zobaczyć, czy wyprzedaże nas rusza. No i nie proszę państwa, obojętność całkowita, szmaty mnie nie interesują, książek nie kupuję z rozsądku, bo potem rozdaje. Dałam się skusić na nietypowego rozmiaru dwie poszewki na poduszki i fajny ręcznik. Poszewki jeszcze przeszły, ale ręcznik nie znalazł uznania w oczach męża, który przywołał trzy duże półki  ręczników w domu i dwie szuflady na działce. No co, taka miałam ochotę  coś kupić! Potem wizyta u rodziców, która zakończyła sie standardowo, czyli kłótnią.  Mama odebrała swoja emeryturę przyniesiona przez listonosza, nie pamiętała o tym , jak i o tym, gdzie pieniądze położyła. Ojciec opowiadał o tym z lubością, a na propozycję przekazywania emerytury na konto  stwierdził, że się mądrzę, ze jestem zarozumiała, że nic im nie pomagam. Mam przestać przywozić jedzenie, nie zabierać  prania do prasowania, nie prać, nie sprzątać . Duży w tym niekonsekwencji , ale cóż, kolejny raz zostałam uznana za  córkę, która nic nie robi dla rodziców. Tym razem tylko chwilkę mnie to uraziło, ma naprawdę ważniejsze aktualnie sprawy niż pretensje nieuzasadnione. Dziś zawiozłam obiad , który mama zjadła z apetytem, a ojciec miał do niej pretensje, że przy nim udaje, że jej nie smakuje to, co on poda. Zawiozłam też płyn do prania i do płukania, bo mój rodziciel, jako były wojskowy, ani rączką , ani nóżką w domu  i nawet takiej prozy nie potrafi kupić. Jakie ja mam szczęście w moim lubym! Chłop potrafi wszystko i robi bez przypominania. Może dlatego, że stracił ojca w wieku 7 lat?

Jest cieplej, słonecznie, można liczyć na naturalne wysychanie zalania.  Osuszacze ( uff, jakie trudne słowo dla cudzoziemca!) pracują i w nocy. Czuję się jak w samolocie, bo taki szum lekko usypia. Aby zająć skołatane myśli, zaczęłam planować przestawienie mebli w pokoju dziennym( przez niektórych zwanym salonem), Narazie tylko  teoretycznie to robię i w myślach, aby nie wystraszyć męża. Dziś pojechaliśmy szukać nowego spania do pokoju syna. Nie udało się, producenci w salonach meblowych wystawiają tylko olbrzymie  kanapy narożne, albo  sofy z funkcja spania, rozkładane do przodu, czyli  na chorobę kręgosłupa. Ubezpieczyciel przyznał już odszkodowanie, szału nie ma, ale i tak bedę przedstawiać faktury  dodatkowe, jeżeli  wydam poza ich limit.  Po dzisiejszej wędrówce sklepowej stanęło na ramie łóżka , dobrym  materacu i tak będzie najlepiej. I nam będzie wygodnie, gdy któreś z nas poczuje się gorzej ( uchowaj Boże). Na obiad dziś zrobiłam pierwszą w tym roku pomidorową ze świeżych pomidorów. Zabiorę jutro do rodziców razem z gulaszem wieprzowym. A my dziś zjedliśmy rosół, kaszę gryczaną z warzywami i pieczarkami oraz sałatę mix z kozim serem i truskawkami. Ależ to było dobre! Skończyłam czytać ostatnią część serii Katarzyny Bondy. Namęczyłam się  naprawdę , a na dodatek bez satysfakcji. jest lato, wracam do książek "przeczytaj i zapomnij"  

No bo jak mam się przyzwyczaić do ohydy? Jestem może trochę spokojniejsza, trudno , to już się stało, za jakiś czas będzie zmiana. Ale nie przyzwyczaję się i już. Pogoda dziś zapowiadana, czyli ponuro, deszczowo i chłodniej. Wyszliśmy po zakupy z zamiarem ich wykonani po spacerze, ale nie dało rady. Deszcz nas przeorientował. W domu mam cieplej, ale wcale mnie to nie cieszy, bo to z osuszaczy. Przenosimy je co jakiś czas w inne miejsca, sufity zaczynają powoli wysychać. Zaszłam do Rossmanna, kupiłam kilka produktów polecanych, m.in. maseczkę, mleczko do demakijażu i szampon. Szampony zawsze wącham, jestem zapachowcem i lubię  , aby otaczały mnie zapachy przyjemne dla mojego nosa. Dziś na obiad ryba, dokładnie pstrąg pieczony, do tego mix sałat i owoce na deser. Posiłek lekki i przyjemny. Dzwonił syn, zapowiedział swój przyjazd za tydzień. Cieszę się, zaczęłam się zastanawiać nad nową kanapą dla niego. Stara jest pełnoletnia, już zatem czas. Nie chcę doprowadzić do stanu , jaki jest u rodziców, gdzie meble pamiętają moje dzieciństwo, a ich stan wskazuje na te lata.  Może takie plany pozwolą na lepszy humor?

Pogoda na szczęście znośna i można skorzystać ze spaceru. Siedzenie w domu w wilgotnych pomieszczeniach jest bezsensu. Dopadła  mnie bezradność i niechciej. Nie wiem jak  potoczą się dalej sprawy, a zatem nic mi się nie chce. Należę do tych planujących i teraz mój świat się zachwiał.  W nocy wstawałam kilka razy , bo bolała mnie noga, przy okazji wylewałam nagromadzona wodę w osuszaczu. Naprzemian grzejemy maszynami i wietrzymy mieszkanie. Współczucie rodziny i znajomych miłe, ale tylko uzmysławia nam, co się stało.Nie mam apetytu, ani chęci do gotowania, co jest gorsze. Dziś na obiad potrawa z wczoraj curry z polędwicy indyczej + fasola zielona + zupa krem z cukinii.  Czytam sporo , bo mam na to czas, rozmyślam, wyszukuję różne opinie na temat takich sytuacji i czekam, czekam, aż wyschnie. Dziś imieniny męża, dzwonią telefony, a my w czarnej dupie. Jak wczoraj powiedział brat, za 2 miesiące będę miała wyremontowane mieszkanie i będę się cieszyć końcem tego zdarzenia. Zasnąć, zakopać sie i przeczekac ten czas.

Nie chciałam wyjść z domu  wczoraj wieczorem, bo teraz najchętniej zakopałabym się w liściach do jesieni. Poszłam dla męża, na szczęście, bo było cudownie. Wieczór z Jackiem Cyganem w Centrum Filmowym w Gdyni, wstęp wolny, największa sala pełna. Co za cudowny gawędziarz, jaki sybaryta, jaki dżentelmen! Półtorej godziny z piosenkami  i anegdotami minęło  błyskawicznie. A potem dostałam dedykację  w książce Ambulanza, z wierszami Cygana, gdzie Modlitwa Rzymska zachwyciła mnie przed laty. Na koniec zdjęcie z mistrzem i wracaliśmy do domu z uśmiechem na ustach. Tam tez dowiedziałam sie o fajnej imprezie, która odbędzie sie pod koniec sierpnia. To otwarcie Konsulatu Kultury, instytucji kultury, tuz obok mnie, będzie można posłuchać Normana Daviesa, Szewacha Weissa, ks. Michała Hellera, Jerzego Radziwiłowicza, Jerzego Trele, Andrzeja Seweryna.Już się ciesze,  bo dodatkowo młody Młynarski zagra.  Dziś wizyta u rodziców. bo Dzień Ojca. Cała rodzina była, czyli było nas 10 osób dorosłych i  6 dzieci. Hałas i rejwach jak we włoskiej rodzinie, męczyło mnie to trochę. My przyjechaliśmy 1,5 godziny wcześniej, krzyki matki, którą namawiałam na przebranie się i nałożenie pieluchy, przygotowanie stołu, itd. Po imprezie mycie, układanie, ścielenie łóżka matce.  Na szczęście ciasta smakowały i wymieniliśmy kilka informacji rodzinnych.  Teraz chcę odpoczynku, spokoju i  SUCHEGO MIESZKANIA! 

Dziękuję wszystkim współczującym, słowa otuchy sie przydadzą. To wszystko wina wężyka pod umywalką i nieobecność sąsiadów w domu. Dziś stoją u nas 3 nagrzewnice i wysysają wodę ze ścian. Był pan likwidator, co z tego będzie, zobaczymy w ciągu 30 dni. Pan remontowy zamówiony, był, popatrzył , pomierzył i obiecał  pracować, gdy tylko stan na to pozwoli. Tak to wygląda, czekają na duże koszty, ogrom cierpliwości i mnóstwo pracy. Wakacje mam do dupy i to na całego. Urok, czy co? Prawdopodobnie dopiero pod koniec sierpnia wszystko jakoś się wyprostuje. To tyle w temacie.  I tym razem wcale nie ciesze się na remont, bo takie zamieszanie co rok to trochę za dużo.  Jutro wizyta u ojca, z okazji świeta i z okazji imienin. Mam kupić torty, soki, wodę, dla ojca storczyka, i przyjśc wcześniej, aby przygotować, oraz zostac dłuyżej, aby postrzątać. Mam dosyć. 

Zlało się do nas 4.000 litrów wody! Tak wskazuje licznik sprawcy.   Dziś kolejne "odsłony " sufitowe, spadł kawał tynku w kuchni. Woda nadal "pracuje" i pokazuje się  w coraz to  nowych miejscach.  Wczoraj poszłam do łóżka ok. 20, wzięłam melatoninę, wyciszyłam telefon i spałam jak zabita do 6 rano. Emocje trochę opadły, spadł poziom stresu , do tego zmęczenie pracą przy sprzątaniu.  A tak wczesna pobudka, bo wizyta u rodziców. Nomen omen umówieni byliśmy na ... sprzątanie. Ojciec miał umówioną wizytę u lekarza na 9:15. Przyjechaliśmy o czasie, stukamy, dzwonimy, nikt nie otwiera, już zaczęłam sie martwić, otworzyła mama, jeszcze w koszuli nocnej. Okazało się, że pomylili dni, myśląc, że dziś jest środa. Przyspieszenie zatem , śniadanie przygotować, podać, wyprawić ojca i męża. Mamę zabrałam pod prysznic, umyłam ja łącznie z głową, wypielęgnowałam kremami, przebrałam, nałożyłam pieluchę. Zmiana pościeli u niej, nastawienie prania i zabraliśmy się do sprzątania. Trudno jest ogarnąć dom, który leży odłogiem długi czas. Przez 6 godzin zrobiliśmy sporo, ale to i tak nie wszystko konieczne. Zjedliśmy razem przywieziony obiad ( faszerowana papryka, ziemniaki z koperkiem, mizeria) i lody na deser. Rodzice zaopatrzeni fizycznie i higienicznie. Wróciliśmy do domu tuż przed deszczem, aby zdjąć nasze pranie z balkonu i pochować suszące się, a zalane papiery. Jutro spotkanie z likwidatorem, ale nie będzie to ostatnia wizyta, bo szkody będą się pojawiać. Chwilka rozmowy z sąsiadem zalewaczem, sprzątanie w kuchni po nowej odsłonie, teraz mąż ogląda mecz, ja wyprasowałam kilka rzeczy rodzicom . Dziś pewnie też szybko wyląduję w łóżku. Wole poczytać , a poza tym nie chcę oglądać zniszczeń. Nie jest to dobry czas dla mnie. 

Spać poszliśmy po 24, mąż wstawał kilka razy, aby zebrać wodę kapiącą z sufitu. Wstaliśmy po 4, spać się nie dało. W pokoju syna tynk odpadł z całego sufitu, nadal kapie, leci po ścianach. W pokoju dziennym zbiera się  przepiękny bąbel, wszędzie woda na folii. ściany mokre, z sufitu kapie. W sypialni to samo, w łazience zaczyna "pachnieć" stęchlizną, w kuchni wypływa spod szafek.  Zgłosiłam do mojego ubezpieczyciela i do ich , odszkodowanie i tak dostane z jednego. Czekam na likwidatora, mam nadzieję, że będzie szybko. I tak przez 30 dni nic nie będę mogła robić, ma schnąc i tyle. Siedzę w przeciągu , jestem po rozmowie z administratorka wspólnoty. Na jej słowa " biedna ta pani z góry, tak płakała, aż mnie rzuciło. Gdy zacznę płakać, to tez będą mnie żałować? Na górze wymiana podłóg w dwóch pomieszczeniach, u mnie remont całości, ale ona biedna.  Wiem, wiem, nie było to celowe, ale jak się pogodzić z takim stanem rzeczy? Mam poszukać dobrej strony zdarzenia, czyli: dobrze, że latem, dobrze, że byliśmy w pobliżu, dobrze, że jesteśmy ubezpieczeni. Tak można bez końca, to jednak niewiele zmieni.  Zakopałam się w kuchni, zrobiłam już zupę krem z cukinii, papryki faszerowane  mięsem w sosie pomidorowym, obrałam 1/2 kg fasoli szparagowej, będzie dziś na obiad . Była dziś u mojego lekarza, zapisał mi leki na dalsze dni i to właściwie wszystko.  Reszta czasu dzis to staranie sie, aby nie było dalszych zniszczeń.