Temat: Pytanie do osób w stałych związkach

Nie jest  tak źle przynajmiej coś zrobi. Ja jestem ze swoim 7 lat ja pracuje, sprzątam gotuje a mój nawet za sobą talerza nie odniesie nawet jak jestem chora to nie mam co liczyć na śniadanie co prawda z samochodem zrobi czy w gospodarstwie przy zwierzakach ale cokolwiek co jest pracą domową jest na mojej głowie 

Powiedz mu, że owszem kobiety kiedyś zajmowały się wszystkimi obowiązkami w domu, ale nie pracowały zawodowo, ich pracą było prowadzenie domu i w takich okolicznościach było to jak najbardziej logiczne. Ale skoro jak piszesz, pracujesz, to wspólnie utrzymujecie dom, wspólnie też zatem powinniście o niego dbać. Bo wasz aktualny układ jest zwyczajnie niesprawiedliwy, czujesz się pokrzywdzona, a na tym się nie da budować dobrych relacji. Zaproponuj mu by znalazł lepiej płatną pracę, albo jakąś dorywczą i sam utrzymywał dom i rodzinę, to wtedy ty możesz przejąć wszystkie obowiązki, nie chodzi mi oczywiście o to by tak robić, ale żeby sobie uzmysłowił, że ten układ jest niesprawiedliwy, jesteś takim samym człowiekiem jak on, masz taką samą pozycję w związku, tak samo pracujesz, łożysz na utrzymanie, więc masz takie samo prawo do czasu wolnego i odpoczynku. To, że zajmujesz się większością obowiązków jest Twoją dobrą wolą i powinien okazać Ci wdzięczność, a nie uważać, że tak ma być, musisz mu to jak najszybciej uzmysłowić, bez tego będziesz miała ciężko. Faceta sobie trzeba w tych kwestiach niestety wychować, bo Panowie maja najczęściej przyzwyczajenie, że ich mamusia wszystko za nich robiła, więc partnerka też będzie. A my partnerki nie mamy co się skarżyć, bo same ich do tego przyzwyczajamy, na początku związku się staramy i tak dalej, wersja demonstracyjna, a oni się do tego przyzwyczajają, dla nich to staje się codziennością bo nie znają "innych" nas, więc później jest wielki szok i walka gdy zaczynamy wymagać.

Daj mu STANOWCZO do zrozumienia, ze ma sie za siebie wziac. ZWIAZEK TO 2 OSOBY, a to co jest miedzy wami nie ma nic wspolego ze zwiazkiem. Zyjecie razem, a de facto osobno. Pewnie jestes dobra osoba - ugodowa i pomocna, a on to chamsko wykorzystuje. Takimi ludzmi jak ty najlatwiej sie manipuluje, niestety.

Jestes gosposia, kochanka, pracujesz, opiekujesz sie dziecmi... Czyli jestes kims wiecej niz kura domowa, bo jestes aktywna zawodowo, pracujaca... A tymczasem on olewa Ciebie i dom.

Szanuj sie, kobieto!

Rozmawiac, rozmawiac i jeszcze raz rozmawiac? Powiedziec mu o swoich potrzebach, o swojej wizji Was, porownac Wasze wizje. Poczytaj sobie o "komunikacie Ja";)

Jesli on ma w glowie tradycyjny model to model ten generalnie uwzglednia kobiete niepracujaca. Ty pracujesz, wiec i do modelu powinny zostac wprowadzone zmiany, nie ma tutaj podzialu na osobe utrzymujaca rodzine i ta prowadzaca dom. Oboje utrzymujecie i oboje prowadzicie. Jesli rozmowy nic nie dadza to nie widze rozwiazania.

Warto się zastanowić, czy aby na pewno chodzi tylko o sprzątanie. Skoro do niedawna wspierał Cię w porządkach (albo nie wspierał, ale nie było to dla Ciebie problemem), to pewnie chodzi o coś więcej. Zwykle takie rzeczy są odbiciem innych spraw. Myślę, że powinnaś przede wszystkim sama się zastanowić, co w ostatnim czasie między Wami się zmieniło. I oczywiście porozmawiać z mężem/partnerem. 

I banał na koniec - w żadnym związku nie jest tak, że zawsze jest idealnie. Są momenty świetne i te mniej. Ale z tych mniej można wyjść i później znów jest super :) Także trzymam kciuki za rozwiązanie wszystkich supełków. Nos do góry :)

Jeśli od dłuższego czasu tyle jest na Twojej głowie, to musisz być mocno zmęczona. Powiedz o tym Iksowi i poproś, żeby pomógł Ci, abyś miała czas na odpoczynek mówiąc mu konkretnie co ma zrobić. Niech to będzie Wasz pierwszy krok w zmianie dotychczasowej sytuacji.

Potem zrób plan co jest do zrobienia i podzielcie to na dwoje w miarę możliwości czasowych każdego z Was. Jak się dobrze dogadujecie, powinno zadziałać. Facet musi mieć konkretne komunikaty, a nie ogólne postulaty.

Zostawiłam go. Musze iść dalej. To nie jest to,czego chce od życia. A jak sam mi powiedział,gdy płakałam ze jestem nieszczesliwa: To sobie cos zmień,ja pierdole,masz tak jak sobie ułożysz.

I wiecie co? Chociaż to jedyne było prawdziwe.

Pocierpie rok. Może dwa,uczuciowa jestem. I nie boje się zaufać znów,kiedyś. 

Szanujmy się laski. Nie ma co ciągnąc takich historii.

Mysle, ze dobrze zrobilas ;) bo wiesz, moze by sie nigdy nie zmienil i bys przez cale swoje zycie byla nieszczesliwa. To co to za zycie? A "co by bylo gdyby sie zmienil?" - gdyby mial sie zmienic to jeszcze sie zmieni i poprosi o przebaczenie, udowodni ze sie zmienil i poprosi o druga szanse. A wtedy juz ty zadecydujesz.

Cóż, ja mojego tak wychowuję, że po prostu nie sprzątam, i niektórze rzeczy odpuszczam. Jak jest brudno w kuchni, to sam widzi, i bierze się do sprzątania. Tylko trzeba przecierpieć syf jakiś czas ;-)

Zawsze możes zrobić taki wykres czasu, ile czasu po pracy kto z Was poświęca na pielęgnowanie ogniska domowego, a ile na siebie / czyli na nic pewnie w jego wypadku. Tak pospisywać miesiąc, zsumować, i mu pokazać.

Skoro on narzeka, że jest kosz pełen prania- powiedz mu, że bardzo dobrze, że to zauważył, skoro ma dwie ręce, to niech to pranie nastawi. Pewnie teraz przestawił się na takie myślenie, że już z jakiegoś powodu nie musi się starać, i bardzo podoba mu się to, że on pan chodzi palcem i wytyka, a Ty kura domowa po pracy robisz wszystko.