Temat: Mama a zaręczyny.

Robić swoje, a jak mama będzie stroić fochy, to ograniczać kontakt. Mama prawdopodobnie zorientuje się, że jej zachowanie przynosi odwrotny skutek i przez nie jeszcze bardziej oddalacie się od siebie. 

Ogólnie przemyślałabym na Twoim miejscu relacje z mamą. Jeśli planujesz wspólną przyszłość z chłopakiem i założenie własnej rodziny, pora odciąć pępowinę również na poziomie psychicznym i przestać starać się zadowolić mamę za wszelką cenę. Dorosłych ludzi trudno zmienić i dla własnego dobra lepiej się zdystansować niż walczyć z wiatrakami.

Podkrecasz mame niepotrzebnie.  Możesz powiedziec co jakiś czas,  cos w stylu - jak sie zarecze to zrobie to i to,  to wypijemy razem jakiegos szampana , albo chyba oszaleje ze szczescia...  Przygotowujesz matke jak na smierc. 

robic swoje i sie nie przejmować. Mama Cie kocha, pewnie jeszcze lubi kiedy wszystko jest tak jak chce, wiec denerwuje sie i przezywa. Przejdzie jej. Popros o uszanowanie Twoich planów, ale nie wdawaj sie w zadne dyskusje, bo to nic nie da. Rozumiem Twoja sytuacje, bo moja mama jest podobna. Najlepiej jest robic swoje i pozwalac mamie ingerowac w swoje życie.

Matka - niedojrzała, (przepraszam!) głupia (znów przepraszam!!!) manipulantka!!! (i jeszcze raz przepraszam) aferzystka!! Jedyne co możesz -> to rób swoje, jej się nie tłumacz, nie uspokajaj i nie reaguj. Przestań się tłumaczyć. Inaczej nic się nie zmieni. Zaręcz się z chłopakiem, a jej pokaż pierścionek na palcu. Czasy proszenia o rękę u mamusi i oczekiwania na jej aprobatę minęły pół wieku temu. Teraz niech mamusia szanowna żyje swoim życiem, cieszy się z wolności, którą niedługo zyska i pracuje na przyszłą emeryturę. A małolaty - niech żyją jak chcą.

Ja - matka 21-letniego syna.

skoro wiesz, jaka jest mama i wiesz, ze teraz nie będziesz się cieszyła z potencjalnych zaręczyn to po co w ogóle cokolwiek na ten temat wspominałaś? jesteś dorosła i ze swoich czynów mamusi się nie tłumacz. 

Jak się zaręczysz to nic nie mów tylko zaproście rodziców na kolację zaręczynową na której chłopak da mamie kwiatki i poprosi rodziców o twoją rękę. Wilk syty i owca cała

Mama się po prostu boi, że Cię straci.

Moja rada jest podobna do Awesome- ciche zaręczyny tylko dla Was i oficjalne oświadczyny nieco później. 

Zaręczyny w Twoim przypadku to zły pomysł, bo z wpisu wynika, że emocjonalnie jesteś na poziomie gimnazjum.

Masz rację, niestety.

Ja mam tylko Mamę i mimo, że moje własne 100% samodzielne życie oznacza wyprowadzkę (co po odejściu Taty oznacza dla niej mieszkanie samemu, choć na szczęście mieszkanie kupujemy 10 min drogi od mojego domu więc na pewno będą częste odwiedziny) bardzo ucieszyła się z zaręczyn, bo wiedziała, że ich chcę. Od razu do niej zadzwoniłam z wyspy na której byłam akurat na wakacjach i słychać wręcz było, że się cieszy.

Pytanie o rękę to dość dawny zwyczaj, no i jak już mamy być tradycjonalistami - pyta się ojca, nie matkę. 

A to, że masz nie interesować się facetami na studiach to tak na serio? Mi Mama doradzała w sprawach sercowych już od gimbazy, więc nie wyobrażam sobie takiego tekstu. To kiedy masz się zacząć interesować, jak już zrobisz karierę i stuknie 30? Bo ktoś tak każe?

W takim razie jedyna opcja do zabranie Mamy do psychologa, bo na taką skalę to nie jest normalne. Jeszcze w sytuacji gdy ma męża w domu i córka ani nie wyjeżdża za granicę ani nic. To toksyczne zachowanie, niszczące córce piękne chwile.

Na pewno nie ma sensu tańczyć jak jej Mama zagra co do zaręczyn. To jest ich chwila, nie ma to żadnego związku z rodzicami.