Temat: slub w mlodym wieku

Nie ma czegoś takiego jak odpowiedni wiek. Wiek nie ma znaczenia. A każdy może się wypowiadać tylko za samego siebie. Ja? Mam 20 lat i nie wyobrażam sobie wychodzić za mąż w ciągu najbliższych, powiedzmy 5 lat. Z drugiej strony życie różnie się układa i tak naprawdę nie wiem co się zdarzy. Jednak prawdopodobieństwo ślubu w najbliższych latach jest u mnie niewielkie. Nie tylko dlatego, że nie mam partnera. Czuję się po prostu zwyczajnie niedojrzała, a nauczona doświadczeniami w mojej rodzinie wiem, że niedojrzałość + małżeństwo = zmarnowany czas, a nawet życie.

ja to bym mogla brac slub tak w wieku 25 lat ale ze raczej w tym wieku tyle pieniedzy miec n ie bede wiec  pewnie do 30 bede czekac

Ja mam 19 lat i nie miałabym nic do ślubu np. za pół roku :) 

Jak różni są ludzie tak i ich podejście do życia. Jedni są gotowi na ślub w wieku lat 20stu, innym się wydaje, że są gotowi, pozostali nie. W wieku lat 21 i 22 i 23 itd jest to samo, aż do śmierci (ludzie pobierają się w różnym wieku, znam kilka par, które brały ślub dopiero przed 50tką).
Najgorsze co inni mogą zrobić to generalizować i oceniać kogoś przez pryzmat innych. Statystyki, badania, doświadczenia z otoczenia, co to daje? Nic. Bo reguły są po to by je łamać. Istnieją wyjątki.
Ja uważam, że jeśli dwoje ludzi się kocha, są dorośli (utrzymują się sami, mogą mieszkać sami czy w domu rodzinnym, jeśli ich taka wola), czują, że chcą razem iść przez życie to czemu nie? Bo u sąsiadów to małżeństwo się po 5-9 latach rozpadło?
Gdybym myślała co pomyślą inni, gdybym się zastanawiała jakie szanse daje nam statystyka, to na pewno nie miałabym tyle szczęścia co teraz. Wyszłam za mąż w wieku 21 lat. Byłam pewna (ciężko słowami to określić, to się czuje), że to ten jedyny, a on był pewien mnie. Jesteśmy 7 lat po ślubie, mamy dwóje dzieci. Jestem szczęściarą. Życzę wszystkim tyle miłości. Obojętnie czy biorą ślub czy nie :) Spełniam się na wielu płaszczyznach i nie czuję, żebym coś poświeciła czy straciła jakiś czas. Warto sobie samemu zadać pytanie czego w życiu chcę, porozmawiać z partnerem, ustalić kolejność działania i tyle.
Jeśli chodzi o teksty, ślub to dzieci a ja nie chce utknąć w pieluchach... Mamy czasy, w których ślub to nie przymus posiadania dzieci. To małżonkowie decydują. Znam pary, które nie mają w ogóle dzieci, bo nie czują takiej potrzeby. Kiedyś mnie to dziwiło, ale teraz jestem mądrzejsza i wiem, że każdy jest sobą, nie odbiciem innych. Inna para, wzięła ślub ok 50 i zdecydowali się na dziecko. Teraz mają dwoje. Ludzie się dziwili, że dziadkowie mają dzieci ;) Jeśli decydujemy się na współżycie zawsze jest mniejsza czy większa szansa na dziecko. nie tylko po ślubie.
Osoby, które w młodym wieku zaliczyły tzw. wpadkę, wzięły ślub bo wypada, bo rodzina chciała itd, też nie zawsze się rozwodzą. Bywa różn ie. Jeśli była przed ślubem miłość, razem dojrzeją, mają szansę być razem do końca życia.

Nie mozna sie ani spieszyc ani tego przeciagac. Skoro dwoje ludzi jest razem bez slubu to po slubie przeciez nic nie musi sie zmienic. A w ciaze mozna zajsc zawsze skoro sie wspolzyje. A wyjatki czekaja z tum do slubu, wiec nie rozumiem po co mieszacie w temat dzieci ;)

moja kolezanka wziela jak miala ledwo co 18 xD

Mimo komentarzy, zdania nie zmienie. Teraz jako młode mamy cieszycie się macierzyństwem ale w wieku 30, 40 lat kobiety żałują bo dzieci dorastają, przestają was już tak potrzebować i w momencie kiedy kobieta mogłaby mieć dziecko, odpocząć od paru lat pracy, nacieszyć się tym, to ona ma już wszystko za sobą. Przeżywając ten cudowny okres w momencie kiedy mogły szaleć. Przecież w wieku 21 lat ledwo co wyszło się spod skrzydeł rodziców.

każdy powinien dążyć do spełniania swoich marzeń:P ja jakbym miała teraz (25 lat) brać ślub, rodzić dzieci to nie byłabym szczęśliwa - czułabym właśnie to ograniczenie, że muszę się non stop zajmować dzieckiem, że z moim facetem łączą mnie już jakieś papiery, formalności (które w tym momencie nie są nam do niczego potrzebne)..;p chcemy się nacieszyć tym etapem co jest teraz :) ale co kto lubi:P