Temat: 10 kg mniej do pazdziernika

W tych kolacjach białkowych, to chodzi o to, że spożywa się jedynie białka, tak?

Tak, same białko czyli np. jajecznica lub jajka na twardo, ser biały, jogurt naturalny ( mieso lub ryba to tez bialko ale nie praktykowalam na kolacje ich wiec nie znam efektow)
Czytalam nawet dzis o tym, ze jak je sie na kolacje weglowodany to rano sie jest takim lekko wzdetym, a jak zjesz bialko na kolacje, to na drugi dzien masz taki plaski brzuch - ja sie z tym zgadzam jak najbardziej, zastosowalam kilka dni i widac efekty.

Białko na kolację podkręca metabolizm :) Często jem coś białkowego :)
A jogurt naturalny to chyba bardziej do węgli jest zaliczany? Białka ma znacznie mniej w porównaniu z serkiem wiejskim i twarogiem, czy białkiem jajek.

W porządku, w takim razie również i ja włączę te kolacje białkowe do swojego 1000 kcal menu (: dzięki za radę!

Załamałam się. Wszelka motywacja wyparowała.

Co się stało kasanov?

Ostatnie tłumione emocje odezwały się w końcu. Wiele zmian zaszło u mnie w życiu, mnóstwo zwrotów. Mam wrażenie, że niczego nie mogę być pewna. To w co wierzyłam zawsze najmocniej, dzisiaj wydaje mi się być głupotą. Wiem, że to takie enigmatyczne mówienie, ale nie chciałabym wgłębiać się w szczegóły, bo musiałabym zbyt dużo opowiadać.

Jestem okropnym krytykiem dla siebie i swojego ciała. Ostatnio poświęcam zbyt dużo uwagi na przypatrywanie się wszelkim niedoskonałościom i dochodzą kolejne "rzeczy" do poprawki. Chciałabym mieć perfekcyjne ciało, perfekcyjnie czystą i gładką cerę. Chciałabym być nieskazitelna. I jak widzę ile jeszcze mi zostało pracy nad tymi hektarami obleśnego ciała, to mam taki humor jak teraz- podły.

We wszystkim, czego się podejmuję, chciałabym być perfekcyjna. Nie dla ludzi, nie dla poklasku. Dla siebie przede wszystkim. Wkurzam się na siebie za każdą porażkę, wytykam sobie. Perfekcyjna nigdy nie będę, ale parcie na bycie taką mi zostanie, bo towarzyszy mi od najmłodszych lat.

Teraz mam też wrażenie, że bredzę i się ośmieszam pisząc to wszystko, ale potrzebuję to wylać z siebie.

Kasnov wiem aż za dobrze o co Ci chodzi.
U mnie to są takie wahania - raz dobrze, wręcz euforycznie, innym razem deprecha totalna i mam ochotę przeleżeć cały dzień w łóżku wyobrażając sobie siebie, swoje wady i snuć marzenia jak być powinno.
Niestety nie mam na to żadnej metody, po prostu muszę przeczekać gorszy czas.

Kobieca natura- przewrotność, humory.
Ja też zawsze snuję mnóstwo planów co i jak, jak powinnam się do czego zabrać. Tylko nie jest to często poparte działaniem.
Czas zabrać się za działanie. Przypomnieć sobie o tym czego się dokonało i wykorzystać to w dalszej walce, choćby miała wiązać się z krokiem w tył i dwoma w przód ;)

Kiedyś w takim stanie jaki mnie dopadł wczoraj znalazłam historię tego człowieka: http://www.youtube.com/watch?v=pdj9tdQKQp8&feature=related
Wszystko jest możliwe...!

U mnie to bardziej wchodzi w rachubę pewien syndrom, niż kobieca natura, ale to temat zdecydowanie nie na forum publiczne...  :((

Kasnov - ja czasem się pocieszam takim powiedzonkiem: "Błędów nie popełnia ten, kto nic nie robi". Gorszy okres ma zmotywować, czegoś nauczyć, albo po prostu dać w kość, żeby następnego dnia obudzić się silniejszym.

Będzie dobrze! :)