Skwalen występuje w największych ilościach w wątrobie rekina głębinowego. Może on stanowić nawet ¼ objętości jego ciała. Skwalen ma zdolność wiązania tlenu. Z tego powodu zwierzęta te mogły przebywać na bardzo dużych głębokościach.





Stosunkowo dużą zawartością tego związku charakteryzują się także produkty spożywcze takie jak: oliwa z oliwek, oliwa oraz nasiona amarantusa. Mniejsze jego ilości znajdują się w serze Parmezan czy tuńczyku.

 

Skwalen jest także elementem składu ciała człowieka. Najwięcej jest go w skórze. Stanowi on swego rodzaju smar, nie pozwalając na wysuszanie i zachowując właściwą jej wilgotność. Mniejszy udział tego związku obecny jest w narządach i gruczołach ciała człowieka, np.: w tarczycy czy wątrobie.

 

O związku tym głośno zrobiło się stosunkowo niedawno. Jednak jak dotąd cieszy się wśród badaczy dużym uznaniem. Przypisuje się mu właściwości m.in.: antybakteryjne, przeciwnowotworowe, normalizujące poziom cholesterolu, odtruwające, spowalniające proces starzenia. Jest to substancja, której nie da się wyprodukować syntetycznie. Dzięki właściwościom rozpuszczania w tłuszczach może wyłapywać z organizmu toksyny, usuwając je na zewnątrz.

 

Wykorzystuje się go także w przemyśle kosmetycznym przy sporządzaniu kremów i innych środków „odmładzających”. Stosowany także do produkcji suplementów diety wspomagających leczenie infekcji. Koszt takich suplementów jest dosyć wysoki. Może sięgać nawet do ponad 200 zł.



Dieta ze wsparciem dietetyka i psychologa: Wypróbuj