Pamiętnik odchudzania użytkownika:
Schudne20kg

Dziś nie będzie o odchudzaniu bo nic się w tej kwestii u mnie nie zmieniło, nadal męczę się z tą 7 z przodu. I powiem szczerze że nie chce mi się ćwiczyć, nie chce mi się zdrowo odżywiać. Od paru miesięcy przechodzę bardzo ciężkie chwile. Nie chce mi się nigdzie wychodzić, z nikim widywać, mam ochotę tylko leżeć w łóżku. Nawet do pracy nie chce mi się przychodzić, co kiedyś robiłam z ochotą. Jestem zmęczona, nie fizycznie ale psychicznie. Wszędzie widzę szczęśliwe pary, a to zaręczyny, a to ślub, a to dziecko. I niby się cieszę szczęściem innych, ale jest mi niesamowicie przykro. Przykro mi, że ja nie mam nikogo, z kim mogłabym się podzielić problemami i radościami. Nie mam komu napisać smsa na dobranoc, nie mam komu powiedzieć jak mi czasem ciężko. Wszystko to w sobie duszę. Niby mam córkę, ale to nie to samo. Po tylu latach samotności pragnę zmian. I coraz bardziej pogrąża mnie myśl, że młodsza już nie będę i raczej już nie dla mnie poznanie kogoś. 

Wielkimi krokami zbliża się 6 na wadze! Rankiem już widzę 70, ale jeszcze nie zmienię paska, niech to się unormuje. :) Sprawa ze słodyczami wygląda następująco - coraz mniej ich w moim życiu :) nie kupuję już batoników, nie jem nie wiadomo jakiej ilości cukierków. Jak są jakieś w domu zjem 2, może 3 i basta :) nawet mnie nie ciągnie już tak do słodkiego. Trochę zaniedbałam ćwiczenia ale to przez drugie zmiany w pracy. Rano jakoś nie mam sił na brzuszki i przysiady, nie jestem przyzwyczajona do takiego trybu pracy. W tym tygodniu wracam na dobre tory :) I mam nadzieję że następny wpis już będzie gdy będę lżejsza o te 2 kilogramy :D 

Pozdrawiam :)

Nigdy nie rozumiałam ludzi, którzy mimo utraty wagi i centymetrów nie widzieli w swoim wyglądzie żadnej różnicy. Myślałam jakim cudem? Przecież od razu widać że jest szczuplejsza, ma mniejszy brzuch i smuklejsze nogi. Myślałam tak aż do momentu w którym taka sytuacja i mi się przytrafiła. Koleżanki z pracy mówią że prawie nie mam już brzucha, znajoma, która nie wie że ćwiczę i się odchudzam pyta czy schudłam. Ale nie widzę tych zmian. Może dlatego że w pokoju mam wielkie lustro i jak tylko przechodzę obok to oglądam się ze wszystkich stron? A może dlatego, że mierzę się dwa razy dziennie, rano i wieczorem? A może dlatego, że ważę się tyle samo razy dziennie? Może za dużo tego wszystkiego?

przyszedł czas na postanowienia na ten 2016 rok. 

1. Zrzucę 7-10kg- to mój wymarzony przedział wagowy. I wierzę że da się to osiągnąć.

2. Zacznę pić więcej wody - możecie wierzyć lub nie ale nigdy nie wierzyłam że to picie wody cokolwiek pomaga. I nawet jeśli słyszałam o magicznych właściwościach wody to nigdy na własnej skórze ich nie doświadczyłam. Ale czas tego spróbować.

3. Ograniczę słodycze -i koniec kropka.

4. Do moich ćwiczeń włączę skakankę i hula hop.

Teoretycznie co roku mam podobne postanowienia ale czuje że tym razem się to uda...

Niby centymetry nie kłamią, ale ja jakoś nie widzę różnicy między sobą z dzisiejszego dnia a tą z czerwca. Nie zmieniłam ubrań na mniejsze, z wyjątkiem kurtki zimowej, nie mam lepszej kondycji. Wiem, że gdyby nie te słodycze wynik byłby o wiele lepszy. Ale dzięki temu mam jakąś nadzieję, że kilogramy nie wrócą bo jakoś specjalnie nie zmieniłam diety. Jem to, co lubię tylko w mniejszych ilościach. Poza tym to prawda, że gdy się człowiek zakocha to chudnie w oczach. Tylko szkoda że po skończonej miłości kilogramy mogą wrócić. Dużo moim zdaniem dają ćwiczenia. Wierzcie lub nie, ale nadal ćwiczę. To uzależnia :) Postaram zrobić zdjęcia i pokażę jak wyglądam teraz.

Dziś już jestem po ćwiczeniach. Roznosi mnie energia, z chęcią jeszcze bym poćwiczyła ale 60 minut chyba wystarczy jak na jeden dzień ;) jutro dzień wolny i sobotę dalej jedziemy. Na razie zrezygnowałam z całego zestawu ćwiczeń na cały dzień na rzecz samodzielnego dobierania 10-minutowych treningów. I wybieram to co mnie najbardziej interesuje :) zrobiłam sobie dziś pomiary. Ostatnio robiłam je 15.06. Oto one:

Czyli w sumie niewiele się zmieniło, ale zawsze coś :)

W piątek zjadłam chipsy. Nie wiecie jak bardzo żałowałam tego. Tak jak mówiłam ze słodyczy do końca nie zrezygnowałam ale jest już lepiej. Po pracy będąc w sklepie nie biorę 2 batoników i nie zjadam ich po drodze przed obiadem. :-) dieta w weekend zawsze idzie gorzej z racji obfitych obiadów. Ale dziś wracam na dobrą drogę :-) w piątek zaliczyłam ćwiczenia, w sobotę później a niedzielę zrobiłam sobie wolne. Dziś w planach mam 50 minut wyzwania z mel b oraz dodatkowo ćwiczenia albo na ramiona albo na nogi. Do tego boczki Tiffany :-) w sobotę robiłam jeszcze ćwiczenia na wewnętrzną stronę ud z ewą chodakowską. Spróbuję dziś je powtórzyć póki mam ochotę ;-) a oto moje obiecane słoniowe zdjęcia :-) 

.

po bardzo długim czasie i samotnej walce wracam na vitalie. Idzie mi w tej chwili o tyle dobrze że postanowiłam wzmocnić motywację o wpisy tu na vitalii. Dlaczego skoro idzie mi dobrze? Ponieważ czuję że tym razem dobrnę do końca mojej walki o lepszą figurę i chciałabym to w jakiś sposób udokumentować. Tak na wypadek gdybym w przyszłości znów wchodziła na złą drogę :-) a jak jest teraz u mnie? Ważę więcej niż wskazuje pasek ale rok temu było jeszcze więcej. Rok temu moje życie się zmieniło. Zmieniłam pracę z biurowej na taką fizyczną. Ktoś by powiedział że to krok w tył a ja powiem że to było dla mnie błogosławieństwo. Widzę w tej pracy prawie same plusy. Nie dość że schudłam to jeszcze zmieniłam się pod względem charakteru. Zawsze byłam bardzo nieśmiała a dzięki tej pracy otworzyłam się na ludzi, poznałam mnóstwo wspaniałych osób, w tym niesamowitego faceta który złamał mi serce ale dzięki temu stałam się jeszcze silniejsza :-) a do tego kasa jest nie byle jaka :-) tylko że po roku moje ciało przyzwyczaiło się do nowego trybu życia i przestałam chudnąć. A zaczynałam z wagą 85kg przy wzroście 163cm. W tej chwili moja waga waha się między 77 a 74. To zależy ile i co zjem. A co tu ukrywać lubię jeść :-) jakieś 2 tygodnie temu ocknęłam się widząc swoje zdjęcie. Czy ja rzeczywiście tak źle wyglądam? W moim lustrze prezentuję się w miarę normalnie. A tu taka niespodzianka. Nie będę kłamać że od razu zmieniłam wszystko w swoim życiu. Ciężko mi było odstawić słodycze więc ograniczyłam je na ile się dało. Postanowiłam też ogólnie mniej jeść. I na tym zazwyczaj kończyło się moje odchudzanie. A tym razem postanowiłam zrobić coś więcej. Postanowiłam ćwiczyć. Nie raz próbowałam ćwiczeń na YouTube z ewą chodakowską ale było to dla mnie za trudne do wykonania. Dawno temu skakałam na skakance i biegałam. Tzn próbowałam biegać :-) teraz z powodu braku czasu i ochoty nie mogłam tego robić. Więc wynalazłam ćwiczenia z mel b. I one są dla mnie ciężkie do wykonania ale wiem że to to jest do ogarnięcia przeze mnie. Nie robię ich codziennie ale staram się co najmniej 3 razy w tygodniu. Nie wiem czy robię je prawidłowo ale zakwasy miałam tylko w niektórym częściach ciała. I powiem wam że rzeczywiście ćwiczenia wciągają :-) po 50 minutach ćwiczeń całego ciała i lekkim odpoczynku miałam ochotę na więcej :-)  dlatego dodałam do nich ćwiczenia z Tiffany na boczki. I tu już czułam na drugi dzień zakwasy :-) ale to chyba dobrze co ;-) i dziś mam ochotę na więcej :-)  mimo że wykonuję pracę głównie rękami to właśnie ręce mam najsłabsze. Nie potrafiłam wykonać 10 minut ćwiczeń na ramiona z mel b. I na tym muszę się skupić przede wszystkim. Może efekty na wadze nie będą jakieś spektakularne ale chyba dojrzałam do tego że oprócz niższej wagi chciałabym się skupić na kondycji i mięśniach :-)  zatem witam ponownie w moim pamiętniku. W następnym poście postaram się dodać moje zdjęcia :-) Jedziemy!