Pamiętnik odchudzania użytkownika:
mozliwedospelnienia

Jestem przed miesiączką i kiedy ważyłam się w sobotę rano, okazało się że waga stoi w miejscu. Natomiast dziś kiedy się zważyłam waga spadła ponad kilogram. Myślę, że zatrzymała mi się woda w organizmie, a odkąd się odchudzam pije jej znacznie więcej. W sobotę cały dzień co godzinę biegałam do toalety na tak zwaną jedynkę :) Okres w prawdzie pojawi się jutro, ale dziś już waga pokazała satysfakcjonujący mnie wynik. Schudłam ponad kilogram w tydzień. Bardzo mi to pasuje, ponieważ nie będzie efektu jojo.

Dziś wyjątkowo nie będzie tylko o odchudzaniu, ale i o rozmnażaniu :)
Od długiego czasu staramy się z Mężem o dziecko, niestety do dnia dzisiejszego Dziecka nie ma. Ostatnie parę lat było dla nas bardzo stresujące i myślałam, że może dlatego tak się dzieje, że nadal jesteśmy sami. Ale chcę,aby ten rok przyniósł nam same pozytywne zmiany. Mąż skupia się na rozwoju firmy, a ja na moim odchudzaniu, wspólnie natomiast staramy się o Dziecko. Pierwsza wizyta za nami, każde z nas dostało wytyczne i skierowania. Ja mam zrobić badania 3 hormonów, a Mąż znienawidzone przez wszystkich mężczyzn badanie nasienia. I o ile moje badania są refundowane, jego już nie. Po odebraniu wyników czeka nas druga wizyta i pierwszy zarys diagnozy. Mam nadzieję, że jest dla nas szansa. Pan Doktor powiedział, że lepiej aby problem leżał po mojej stronie, bo u mężczyzny trudniej reagować i leczyć. Ja też mam nadzieję, że u mojego Męża wszystko jest dobrze, bo on twierdzi,że problem jest u niego i strasznie się boi.
Bardzo mnie cieszy, ze połowa stycznia za nami a my już wystartowaliśmy z naszymi postanowieniami i trzymamy się listy spraw do załatwienia. 

A jeśli chodzi o dietę to w sobotę będę się ważyła to dam znać czy i jaki spadek nastąpił.
Pozdrawiam.

p.s. Mam prośbę, jeśli Któraś z Was ma lub miała problem z niepłodnością niech napisze o swoich doświadczeniach. Wiem, że pamiętnik dotyczy odchudzania, ale może Ktoś zechce się podzielić swoją historią. Pracuje nad stworzeniem bloga, bo chciałbym pisać też o innych ważnych dla mnie sprawach, ale to troszkę trwa.

Jak standardowy Grubas nie mam w domu wagi, ze strachu przed wyświetlaczem :) Kiedy więc postanowiłam się odchudzać zważyłam sie u znajomej, ale wczoraj nie było juz to możliwe, więc mój Mąż kupił mi wagę ( swoją drogą "romantyczny" prezent :) )
Nowa waga wczoraj wskazywała 129,5 więc schudłam według niej maluteńko, bo nie całe pół kilograma. I teraz się zastanawiam czy obie wagi ważą inaczej?
Ta nowa Świruska też wskazuje co chwila inaczej, trzeba dać jej czas zanim wskaże 3 razy pod rząd jednakową wagę :) Złośliwa Baba!
Mnie nie chodzi o cyfry mojej wagi, bo to bez znaczenia ile faktycznie ważę, ale o spadek wagi, który jest jednakowy, mimo różnej wagi startowej. Czekam do następnej soboty z ważeniem. I wtedy będę miała faktyczny obraz spadku wagi i będę mogła wprowadzić odpowiednie udoskonalenia :)
W sumie to jestem zdziwiona, że tylko pół kilograma, ponieważ czuję, że schudłam więcej. Ale nie poddaje się i nadal walczę. Zaraz zmienię na pasku moją wagę obecną o te nieszczęsne 0,5 kg :) Ale minus to minus więc się cieszę :):):)
W przyszłym tygodniu mam wizytę u lekarza i zobaczymy czy dostanę skierowania na badania hormonów.
Pozdrawiam i przemiłego dnia :)
Żałuję, że się nie pomierzyłam :(  Czytam u innych Dziewczyn, że spadły w centymetrach, a ja tego nie wiem :( Motyla Noga!!!!

Może to przez pogodę, może przez dietę, ale czuję się bardzo dobrze. Przede wszystkim przestałam czuć się winna, do tej pory jadłam, a później miałam poczucie winy i krzywdy jaką sobie wyrządzam. Teraz każdego dnia się chwalę. Wiem , że dziś dopiero 6 dzień dietki ale ja jestem dumna z siebie. Poradziłam już sobie z porannym głodem, od paru dni zerkam na zegarek w pracy jak poczuje głód i okazuje się, że już np piętnaście po dziesiątej. Wieczorem jest dobrze. Mąż mnie wspiera, nie robiąc sobie wieczornych pachnących kolacji . Przedtem około 21-22 mówił np. Zjesz coś? Ja odmawiałam, ale zapach z kuchni wygrywał i zawsze coś tam zjadłam. Teraz wiem, że walczę i sam stara się jeść do 18.
Jestem zwyczajnie zadowolona:) Oby tak dalej :)

Miałam pisać codziennie, ale jak to zwykle bywa- brak czasu. Ale teraz mam chwilkę i mogę podsumować tych kilka dni. 

Pierwszy dzień diety, mogę uznać za udany :)

Mój plan dnia!

8.00-   w pracy szklanka wody z cytryną
9.00-    zielona herbatka
10.00-  I śniadanko
12.00-  II śniadanko
13.00- kawka z mleczkiem + coś małego pysznego lub III śniadanko
14.00- herbatka zielona
15.30-  obiad
16.00- kawka z mleczkiem
17.30 kolacja

W między czasie woda przez cały dzień, a po 18 herbatka i woda z owocami
 
Taki jest plan, ale myślę, że ulegnie zmianie, ponieważ chcę go tak dopasować do mojego trybu dnia, żeby nie czuć głodu i złości.

Kiedy podejmujemy decyzję o odchudzaniu, powinniśmy to przemyśleć, nastawić się i być tego w 100 procentach pewnym. Ja po ostatnim odzyskaniu zrzuconych kilogramów, długo zastanawiałam jak ja byłam w stanie schudnąć? Szukałam motywacji...i nic. Pamiętam, że wtedy też długo zastanawiałam się, widziałam swoje zdjęcia i wiedziałam, że już czas, ale odwlekałam to w czasie mówiąc sobie, że muszę się najeść zanim zacznę, żebym nie marzyła o ukochanych pierogach, czekoladzie itp. I pewnego dnia zobaczyłam znajomą, schudła. Zapytałam jak, a ona dała mi listek Zelixy i tak się zaczęło. Dwa pierwsze tygodnie były głodne, ale twardo trzymałam się zasady: Jem do 16, wszystko, ale do 16. I tak poszło ponad 26 kg, później z trudem jeszcze 5. I z jakiegoś powodu odpuściłam. Wróciło wszystko plus dodatkowe. Pamiętam, że kiedy na wadze spadało nikt nic nie widział przez 20 kg, a później waga stanęła na prawie 2 miesiące i w ciągu tych 2 miesięcy wszyscy mówili: ale schudłaś!

Dziś Sylwester,koniec Starego i początek Nowego Roku. W sumie czekam z niecierpliwością na ten Nowy, ale i Stary wymaga pożegnać z honorami, Tym razem, tylko we dwoje w domu, ale wierzę, że za rok w Trójkę :) również w domu.

Początkowo chciałam stworzyć bloga, ale było tak strasznie skomplikowane,że zrezygnowałam już na początkowym etapie. Jak napisałam w opisie, mam 30 lat, cudownego Męża i w tym roku planuję zajść w upragnioną pierwszą ciążę. Rok 2013 przyniósł jedno cudowne wydarzenie i komplet podłych, postanowiłam więc, że 2014 będzie rokiem spełnionych, głośno wypowiedzianych pragnień i marzeń. A troszkę się tego nazbierało :) Zawsze śmieszyły mnie noworoczne postanowienia, śmieszyła mnie data rozpoczęcia ich realizacji, one same i osoby które je składały. Miałam wrażenie, że to puste słowa, wypowiadane tylko po to żeby zagłuszyć własną niezaradność, brak silnej woli, lenistwo i brak kompletnego pomysłu na siebie i życie. Ale teraz myślę, że wypowiadane głośno marzenia to akt wielkiej odwagi. Bo mówiąc na głos, zobowiązywali się zrobić co wypowiedziane, pokazać własną zaradność, silna wolę i ciężką pracę. I tak naprawdę mieli pomysł na siebie. Wybrałam początek roku, bo to mi daje poczucie zamknięcia pełnego rozdziału i szansę na zapisanie pustych kart kolejnego. Oto moje postanowienia wypowiadane na głos: 1. utrata wagi (JA) 2. unormowanie hormonów (JA) 3. ciąża- zdrowa i silna (MY) 4. szczęście w moim małżeństwie (MY) 5. stabilność finansowa (MY) Rozpoczęcie: 02.01.2013 Zakończenie 01.12.2013- ciążą! Koniec roku 2014 widzę tak: Wraz z moim Mężem siedzimy sobie w salonie przy choince, nasze dłonie splatają się na moim brzuszku w który rośnie nasz syn. Jedyne czym się martwimy to czy spadnie na święta śnieg. I tak będzie! a no i Ja ważę około 79 kg :) a mąż ma już zapełniony kalendarz zleceniami na kolejny rok.