Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Pięknej niedzieli ...

Dzisiejszy dzionek obudził mnie pięknym słoneczkiem. Aż chce się żyć patrząc na tak piękną pogodę. Kolejnym miłym akcentem poranka była piękna współpraca wagi i glukometru. Jestem bardzo zadowolona, ze nareszcie odkryłam swoja drogę, która może okazać się dla mnie zbawienną. Dzisiaj niedzielne błogie lenistwo. Dietkę trzymam w 100% i postanowiłam dużo pić. Z tym mam jednak dalej duży problem ... ale przezwyciężę go. " Od rana mam dobry humor ..." jak w piosence. Robię dla chłopaków obiadek i wyruszam na moim rowerku w drogę. Dzisiaj piękna pogoda więc mogę poświęcić na tą przejażdżkę więcej czasu. Już się nie mogę doczekać wtorku kiedy to poćwiczę mój ulubiony aerobik i będę czuła każdy mięsień z osobna.

To prawda, że aktywność fizyczna wyzwala w organizmie mnóstwo endorfin widzę to po sobie każdego dnia.

Jestem już po rowerku. Przejechałam moją ulubioną trasę 15 km i nie było łatwo. Wiał silny wiatr i jazda była ogromnie trudna ale powiedziałam sobie, że jak odpuszczę to kolejny raz przegram i parłam dalej. Dojechałam do końca. Po powrocie do domu zrobiłam pomiar cukru. Glukometr wskazał 87. Cudny wynik dla mnie. To norma zważając na to że nie brałam południowej dawki leków. Ruch jest więc dla mnie zbawieniem. Pokonam cukrzycę zanim ona pokona mnie.

Pozdrawiam cieplutko i życzę wspaniałej niedzieli.