Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
To i ja cos napisze...

Ja też tak mam, jesteśmy uzależnione od jedzenia, jak od dziecka jadło się co popadnie to nie sposób zmienić myślenie, przyzwyczajenia, najważniejsze, że zdajemy sobie z tego sprawę i CHCEMY to zmienić, a zmiany łatwe nie będą. Uzależnienie od jedzenia moim zdaniem jest na całe życie tak jak alkoholizm itp. dlatego możemy się zmienić zmieniając już na zawsze, a nie stosując kilkumiesięczne diety..... ogólnie nie smuć się tym, bo to pociągnie Cię w dół.... lepiej powiedzieć sobie było minęło, ale to potknięcie mnie nie przekreśla!!!!!

Kochana juz nie ma wymówek . Czas wrócić do zdrowego życia i bycia fit, szkoda marnować swój czas na objadanie się i niszczenie swojego zdrowia. Życzę Ci powodzenia w zwalczaniu pokus i powrotu na dobrą drogę i to jak najszybciej

dobrą rzeczą jest, że sama w końcu zobaczyłaś z czym masz problem. Doskonale Ciebie rozumiem... Mam nadzieję, że z czasem powrócisz na te właściwe tory. To tylko chwilowe... Musisz porządnie przemyśleć wszystko. Ta opuchlizna zejdzie jak tylko zaczniesz się ruszać. Mam czasami takie zastoje. Wystarczy, ze się przebiegnę - od razu mam niezłe parcie na pęcherz. Nie jest na nic za późno - proszę Cię - częściej tu zaglądaj... zacznij pić dużo wody, jak tylko dziecko uśnie wypij z pół litra na raz :) Będziesz miała mniejszą ochotę na łaknienie takich rzeczy... nie wiem, czy tu wszystko z sensem napisalam:) Ale trzymam kciuki za Ciebie :) Nie poddawaj się, z czasem odzyskasz z powrotem werwę do odchudzania :)

no własnie, dlaczego? :)

Fajnie ze to z siebie wyrzucilas ,strasznie mi Cie na vitalce brakowalo nie dokrecaj sobie sama sruby zmeczylas sie zima i tyle spadek kondycji spadek motywacji i nastroju wiec sobie go podkrecamy lenistwem pizza i slodki i niech mi nikt nie wmawia ze tak nie jest.Oby przetrwac zime niedlugo juz pierwsze promyki slonca i wiosenny powiew witerku we Wloszech pewnie przyjdzie juz niedlugo i wezmiemy sie cala para za siebie by do lata byc piekne . trzymaj sie kochana tez walcze u malej ze slodyczami sasiadki maja glopi zwyczaj podrzucanie malej paczek z czekoladami chipsami i duperelami i zloszcze sie strasznie.

Polecam przeczytać poradnik psychologiczny Dlaczego chce być gruba? Mi pomogła.

A chcesz żeby dziecko miało zdrową i pełną energii mamę czy ledwo się ruszającą siedzącą przed tv z masłem? Laska! Ogarnij się! Ja też przytyłam 10 kg a nawet ponad ale jak zobaczyłam tą straszną różnice i w wyglądzie i psychice to zaczęłam walczyć na nowo. Najpierw przestaw się na zdrowy tryb życia a dopiero później zostań vege. Zacznij dawać dziecku dobry przykład, dziecko też nie powinno jeść słodyczy więc jeśli nie chcesz karmić go tym świństwem to nie kupuj, Tobie też wyjdzie to na dobre. Zacznij wychodzić na spacery, sposobów jest wiele. Wiem że jest ciężko, bo gdy dziecko pójdzie spać to łapiesz oddech i masz czas dla siebie, wiem coś o tym ale naprawdę powinnaś pomyśleć i zacząć działać. Pozdrawiam :)

Mamy podobny cel, razem damy rade:)

A może masz jakieś niedobory? Organizm się domaga i nie możesz się opanować? Pytam, bo sama miałam ogromny problem ze słodkim. Nie mogłam się opanować. A kiedy zaczęłam jeść zdrowe tłuszcze - jak ręką odjął?

Nie wiadomo czy sie smiac czy płakać.te maslo z cukrem mnie rozwalilo.czytaj czytaj to moze ci rizum wróci.pozdrawiam

Ja tez uwielbiam duzo jesc...ale wiem,ze od tego tylko przychodzi pozniej zle samopoczucie,kiepska kondycja,opuchlizna itd.Jedzenie uzaleznia-szczegolnie cukier,niestety.A np nie mozesz isc z malym na spacer po poludniu-on sie zdrzemnie na powietrzu a Ty skorzystasz ruch.Wez sie w garsc wiosna za pasem!

Niestety mogę podać sobie z Tobą rękę. Dziś wieczorem idę pierwszy dzień do pracy i musiałam kupić nowe spodnie, ledwo w 14 się wcisnęłam....:( a swego czasu łapałam się na 10...no q...wa co my chcemy, co my robimy?