Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
marnuje swoj czas

Hmmm... A próbowałaś może biegania? :) Ja zawsze, zawsze go nienawidziłam! Ale jak teraz o tym myślę, to po prostu wybierałam nieodpowiednie tempo dla siebie, no i nigdy nie miałam na tyle dobrej kondycji by te biegi w szkole nie sprawiały mi problemu... A jednak teraz trenuję.... marszobiegi! Truchtam sobie ile mogę,a potem maszeruję. Pocę się przy tym jak prosiak, ale z uśmiechem na twarzy! (mimo że mam sporą nadwagę ^^ ). Podczas biegania wydziela się enzym szczęścia, który zagwarantuje Ci dobry humor na cały dzień! Co prawda podobno dzieje się tak również w przypadku innych ćwiczeń, ale mnie to chyba nie dotyczy. Sprawdzałam :P Tylko bieganie i zumba przynoszą mi radość. Jeśli zaś chodzi o uczucie euforii to nie jest to żadna bajka, poczytaj sobie o tym tutaj: http://jejzdrowie.pl/co-wydziela-twoj-organizm-podczas-treningu Co do diety, to musisz ją zmienić, faceci zazwyczaj tyją dużo wolniej niż kobiety, dlatego dla ciebie taka paczuszka chipsów nie jest wskazana >: Być może twoje zachcianki uzależnione są od złego samopoczucia i niedoboru witamin... nie wiem jak to wygląda u ciebie, ale ja po zmianie dity nie odczuwam łaknienia na niezdrowe produkty, chociaż moja rodzinka wciąż przynosi do domu czekoladki, batoniki, chipsy, ostatnio były pyszne frytki do obiadu... zastąpiłam je kromką chlebka żytniego, ale nie żałuję :P Obecnie jestem już na drugim etapie odchudzania, gdy spala się więcej tłuszczyku <3 (a nie tylko woda jak w pierwszym)

Damy damy wsparcie, ale jak to będzie na pół gwizdka zrobione to nici z tego - SAMA WIESZ! Jak byś była konsekwentna to już dawno 6 z przodu byś miała i na włoskich plażach szalała :P Usiądz, przemyśl, wyznacz cel. To naprawdę niewiele, a zdrowie, samopoczucie całkiem inne. Zobacz 2-3 miesiace i zobaczysz inną siebie , a Ty pamiętnik masz od 2009 !!!!! Nawet sobie nie wyobrażasz ile można było już zdziałać! Trzymam bardzo mocno kciuki, ale Ty musisz obiecać, że po 12 skalpelu nie rzucisz wszystkiego....

Trzymam, a jakże! Buźka :)*

trzymam kciuki żebyś odnalazła taką postawę która będzie sprawiała że utrata kilogramów to czysta przyjemność :D A uwierz mi że ćwiczenie z dzieckiem potrafią wyciągnąć z ciebie każdą kropelkę potu ;) no i maluch zadowolony uznając to za świetną zabawę

Margaretki komentarz jest super I tez tak uwazam. Nie podchodz do tego negatywnie, poniewaz z niegatywnego podejscia ..negatywne efekty. Nie oczekuj, ze wszystko przyjdzie juz I zaraz... malymi krokami I osiagniesz cel, Zawsze mnie irytuje to , ze my Polki mamy tak malo wiary w siebie , a jestesmy takimi fajnymi dziewczynami. Wiec glwa do gory I pomysl , ze tysiace osob chcialoby byc, zobaczyc I doswiadczyc miejsca w ktorych Tobie bylo dane przebywac. Ja pod tym wzgledem czuje sie bardzo wyrozniona przez los:):):) Powodzenia!!!!

Źle do tego podchodzisz, nie traktuj zmian w życiu jako zło konieczne a przyjemność! :-) Znajdź aktywność, która sprawi Ci przyjemnośc - rower, bieganie, pływanie, rolki, spacery, fitness, siłownia itd. Wybór jest ogromny, ważne, zeby był ruch, który jest przyejmnoscią. A później jedzenie - żadnego głodzenia, hardcorowych diet itp., im zdrowiej tym lepiej, rób sobie posiłki, które będą Ci smakować, ja tak robię - zajrzyj do mojego pamiętnika ;-)