Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
dzień 143 - samo życie...

Każdy spadek się liczy ...tak pisałaś 😉😁

Życzę wam zdrówka bo to najważniejsze niż ( Przeklęta Waga ) :)) . Ludzie mówią że cierpliwość popłaca więc warto poczekać a upragnione kilogramy przyjdą....pozdrawiam

Dobrze Ci poszło 😉 Walczymy dalej 😀

Całkiem ładny spadek kg. Pozdrawiam

Nie marudź, że "tylko" 1,7 kg bo to całkiem dobry wynik ;) Ja też kocham chodzenie, które wspaniale relaksuje, dotlenia i daje poczucie swobody... Jak wyjdziesz po takiej przerwie to rzeczywiście trudno Ci będzie wyhamować. Chory mąż w domu to dopust Boży i żeby się tylko okazało, że smęci na wyrost :))) A działką zdążysz się nacieszyć, bo sezon dopiero się rozpoczyna!

Ja też zauważyłam, że jak tylko poluzuję i nie liczę... to lipa ;) Sama jestem w szoku że wytrwałam od 1 stycznia licząc kalorie. Wiem, że to tylko dobra organizacja i idzie z górki. Do piątku raz dwa zleci ;) Ja miewam takie dni, że np tydzień nie wychodzę do sklepu...ale na podwórko lub spacer obowiązkowo... Zdrówka dla Was :*

Wychodzenie z domu docenisz, gdy tego zabronią. Zdrówka dla męża.

Dla mnie też "siedzenie w domu" to dramat, chociaż lubię swój dom. Lubię chodzić na nogach, na spacery z psem, nawet rano te 2-3 km przed pracą to dla mnie nie dramat, tylko fajny moment żeby nabrać energii na cały dzień. Gratuluję spadku to 65 kg, bardzo motywujące.

Gratulacje z okazji spadku wagi.... brawo!!!! A Ty się masz dobrze? Bo faktycznie Twój mąż to naprawdę miał Covid.... skoro problemy z płucami. A jak się ma Twój syn?

Zgodzę się z tym wychodzenie. Przed marcową kwarantanną to w ogóle nie postrzegałam "wychodzenia z domu" jako jakiś przywilej. Kiedy trafiła mnie czterodniowa kwarantanna (nie wiem czemu tak krótko), to znosiłam to gorzej niż marzec w zamknięciu. Za każdym razem czułam się coraz bardziej ograniczona, więc teraz jak tylko mam okazję to wychodzę na spacer, żeby po prostu być poza domem :). A z tym "robieniem się do ludzi" masz też rację! Uwielbiam ubrać się, zrobić make up, a w domu totalnie traciłam do tego zapał (no i też wydawało się nielogiczne). Gratuluje osiągnięcia progu 65 kg! Do boju, kochana!

Na bielenie drzew i tak już za późno, bo bieli się na przełomie grudnia i stycznia, więc sobie nie rób wyrzutów. Gratuluję spadku wagi - to zawsze cieszy :).

Czasem to nawet dobrze na chwilę coś stracić, by to docenić:)) Tak, przymusowe zamknięcie jest straszne. Wolność to życie. I widać, jak bardzo się cieszysz, aż się miło Ciebie czyta:))

Gratuluję spadku wagi😉 Luźniejsze ubranie zawsze cieszy😁

Rozumiem że będziecie mieli własną dzialeczkę ogrodniczą?:)) Super 🤩 gdzieś niedaleko ?

Więc wiesz, czemu ja czułam się w lutym jak piesek spuszczony ze smyczy 😉 Doceniamy ruch, jak nam go zabraknie, czy ogarnie niemoc. Wtedy chciałoby się "góry przenosić" 😊 Zdrowia dla Waszego domu.