Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Zdecydowanie protestuję

przeciwko stabilizacji, przynajmniej tej na zajęciach. Nie, nieee i jeszcze raz NIEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE!!! Nie chcę, nie lubię, boli mnie wszystko , wszyściutko, to sadyzm, czystej wody sadyzm.  Dzisiaj, jak to orzekł Sebastian, prawie nie będziecie się ruszali. Ooooo nie, zdecydowanie chcę się ruszać. Tkwienie w bezruchu przez 40 sekund...ponapinana, wyciągnięta, zgięta to nie dla mnie, nie chcę. 

No dobra, pomarudziłam. Ale serio nie chcę, takie ćwiczenia to koszmar...może dla zaawansowanych joginów to pestka, ale dla mnie , chociaż gwoli prawdy trzeba przyznać że dzisiaj wszyscy wyliśmy z wysiłku, a teraz leżę i jęczę. Miałam iść po południu działać pro społecznie, ale ...chyba odpuszczę, czuję się jak obita kijami samobijami. Mało tego, wczoraj mi się wydawało, że pobolewa mnie ta urwana ręka, dzisiaj jestem pewna...pobolewa. Trudno , trzeba ją zacząć oszczędzać, od niedzieli będzie mi bardzo potrzebna ...baaardzo. 

A tak poza tym , wszyscy zdrowi, dzisiejsza pogoda, to pierwsze dwa tygodnie lutego.  Nie wiem jak u was, ale u mnie niezbyt zimno bo 0 stopni, ale za to dość wietrznie i niestety to potęguje wrażenie zimna. 

Idę cierpieć dalej i zasłużenie. Sama tego chciałam, miłego popołudnia. Ahojjjjjjjjjjjjjjjjjjjjj