Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Świątecznie i dieta...

No i jestem na diecie. Kusiło mnie 500 kalorii, ale nie dałam rady i przeszłam na 1200-1300. Jadłospis na tydzień przygotowałam. Jest dość urozmaicony. Będę jeść smacznie. Obym na takiej kaloryczności schudła. Jeść będę oczywiście niezdrowo, bo i frytki będą i placki ziemniaczane i majonez i jogurty smakowe. Nie mam zamiaru z tego zrezygnować, bo to lubię. Zbyt dużo mam do zrzucenia, żebym się na niesmaczne jedzenie nastawiła na dłuższy czas. Po prostu nierealne. Nie wytrzymam. Drobiu nie jadam, warzyw gotowanych bez dodatków w postaci sosów lub panierki nie lubię. Do kasz, które uwielbiam też muszę mieć sos na wodzie co prawda ale z mąką. Torturować się nie będę, bo nie wytrzymam. Rzucę dietę w diabły po tygodniu, a nie o to przecież chodzi. Ograniczę tylko tłuszcze i węglowodany typu biała mąka czy pieczywo oczywiście. Pomyślę może o hipnozie. Spróbuję znaleźć sesje przez internet. Ruchu oczywiście nie przewiduję, bo i po co? Nie chudnę po tym, a cierpliwości nie mam i nie znoszę. Nawet joga mnie ostatnio drażni. Ciało mam jakie mam. Idealnego mieć nie muszę. Sebastian mnie akceptuje i Krzysiek też. Choć Krzyśkowi śnią się po nocach dwudziestolatki i za takimi się ogląda. Sebastian woli starsze...

Dziś wstałam wcześnie, bo musiałam być na cmentarzu. Pojechałam z sąsiadem. Krzysiek był razem z mną. Szybko roznieśliśmy wiązanki i znicze. Mamy 9 grobów plus dwa na które stawiamy tylko znicze. Chodzimy też pod krzyż by zapalić lampki za tych bliskich, których odwiedzić nie możemy. Później szybko do domu. W domu od wczoraj palę cały czas świece. Będę palić i jutro. Wczoraj był Samhain, a jutro przecież są Zaduszki. Wspominam też wszystkich bliskich, którzy odeszli w tym ukochane zwierzątka. Wspominam sąsiadów i znajomych. Taki to czas refleksji dla mnie i tęsknoty...