Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Milecznej trochę gorsze dni

No wiem ,że każdemu się gorszy dzień trafi ,ale ja mam normalnie gorszy caly tydzień. Dawno mnie już tak ta praca nie rozstrajała. Jednocześnie mam wrażenie ,że wcale nie dzieje się nic nadzyczajnego tylko ja sobie jakieś projekce czynię bezsensu. Coś mi umyka i nie mogę dociec co to jest. Z tego wszystkiego odpuściłam znowu siłownie w tym tygodniu. Faktycznie troche nie miałam czasu ,ale prawda jest taka że jak sie nie ma czasu to się go stwarza i tyle ... ja po prostu nie miałam chęci. Absolutnie nie odpuszczam biegania - w tym temacie wszystko zgodnie z planem. Był bieg z nowywmi siostrami biegaczkami we wtorek ,a dzisiaj znowu z grupą truchtaczy. Samą siebie tez zaskoczyłam tym ,że mimo podłego nastroju w ostatnich dniach nie objadam się. Posiłki normalnie co 3 godziny i normalne porcje. Może ja sobie znowu narzuciłam jakis zbyt wielki rygor i teraz mam rozterki bóg wie dlaczego. Jedno jest pewne - do wakacji zostały 4 miesiące ,a ja nie chcę wygladać jak w zeszłym roku - mimo ,że to już był spory krok na przód.

Sama nie wiem skąd takie nagłe zwatpienie. Podejrzewam ,że to kompilacja pozornie błachych spraw z kilku tygodni. Wczoraj miałam dzień pt. "to wszystko nie ma sensu". Że już tyle czasu trwa ta moja walka ,a ja ciagle nie wygladam tak jak bym chciała. Ciagle mam galarete na brzuchu i wilgacjne udziska - nawet jeśli sobie je nazywam "pływaczymi" nadal to nie są tylko mięśnie ,ale kupa tłuszczu. Tylko prawda jest taka ,że tylko ja potrafię to zmienić ,dlaczego nagle tracę wiarę??? Do cholery nie wiem.

Nie można przecierz tak łatwo rezygnować. Każdy ma gorszy czas ,ale on zwyczajnie mija. W końcu nie popłynełam jedzeniowo mimo rozterek. Fakt - odpuściłam siłownie na chwilę. Ale czasem chyba lepiej nie iść na trening ,kiedy głowa jest w egzystencjalnej rozpaczy. Mimo smuteczków nie odpuściłam biegania i diety - więc tak doszczętnie nie zawaliłam. Znowu trzeba wstać i walczyć, o siebie i dla siebie. Może właśnie o tym na chwilę zapomniałam ,że ja to robię tylko i wyłącznie dla siebie. A skoro tak ,to każdy mój wysiłek jest prezentem dla mnie samej - choć w takie dni jak wczoraj trudno mi w to uwierzyć.

Muszę jakoś wyrównać te moje nastroje i tyle.

Dzis truchtacze - będzie wspaniale!

Edit: Internauci są tak szybcy jak Kowalczyk :)