Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
burza śnieżna w pracy zmiotla mnie z siłowni

No niestety zawieja w pracy polegała na tym ,że szkolenie zamiast do 15:00 trwało do 17:00 - jakaś totalna ,międzynarodowa masakra. Zanim rowiozłam dziwczyny ,przedarłam się przez zaspy to w domu byłam na 18:00. A mąż mnie przywitał mniej więcej stwierdzeniem "i co teraz mi jeszcze powiesz ,że na siłownię idziesz". Nie chodziło oczywiście o to ,że się eksploatuję tylko że mnie cały dzień nie widział itp. No i uległam ,w końcu ja też potrzebuje chociaż te pare godzin w ciągu doby z nim poprzebywać. Zasadniczo na codzień tak sobie plan układam żebym już po 17:00 była po wszelkich aktywnościach i się realizuję jako żona roku :))) Zatem zawiodłam ,ale zrobiłam 10ty dzień squat challange - już jestem na 105 przysiadach. Posiedzieliśmy ,potem poczytaliśmy , kąpiel i łóżeczko. Taki dzień tez czasem jest potrzebny. Dziś bez wymówek o 20:30 bieg z truchtaczami. Znowu zapowiada się hardcorowo.  

Tak jeszcze kontynuując wątek z poprzedniego wpisu ,że przestałam się już ostatecznie wstydzić tych moich "treningów". Wiadomo ,że jak biegam to dość głośno oddycham ,przy tych mrozach to dwa razy bardziej głośno. Na początku było mi trochę głupio. A teraz - mam to głęboko w d****. Na siłowi to samo ,zresztą jak się tak pójdzie raz drugi i posłucha jak faceci się drą przy tych ciężarach to wstyd cały przechodzi :) Nie wiem skąd mi się to w głowie wzięło ,ale najważniejsze że już zdecydowanie coraz lepiej sobie z tym radzę. Jestem czerwona na twarzy ,mam przyspieszony oddech, jestem spocona i nie pachnę najlepiej ,ale biegam nawet przy kilkunastu stopniowym mrozie - a Ty? To oczywiście nie do was :) Ale taką myśl sobie natychmiast do głowy wkładam jak tylko cień wstydu mi nad głową przeleci podczas biegu. Jakoś nagle od wtorku jestem z siebie bardzo dumna ,i cholernie się lubię za to że jednak wygrywam z tymi słabostkami. I tutaj każda z Was powinna być dumna. Nie ważne czy chodzi o bieganie , czy jak to nazywacie "dywanówki" ,spacer ,basen czy inny fitness - każda aktywność wymaga podjęcia decyzji i przełamania czegoś w sobie...lenia. I nie myślcie ,że ludzie zawodowo oprawiający sport nie mają takich rozterek ,że może cholerka dziś sobie odpuszczę. Trening tej cholernej głowy jest tak samo trudny i ważny jak trening mięśni. Ja troszkę wczoraj poleglam. Ale nie ma co tego rozpamiętywać. Wczoraj było wczoraj ,a dziś jest dzis i to kolejna szansa na to żeby wygrać!!!

Edit: nic dodać nic ująć od Gruszkin!