Pamiętnik odchudzania użytkownika:
Campanulla

Słonecznie, zza szyby wydaje się cieplutko, przyjemnie. Nic takiego! Oczy kłamią!. Bo zimno jak cholera! po 7 było tylko 8 stopni. Powoli trzeba się do tego przyzwyczaić. Ubranie odpowiednie i spacer przed nami. Koło Teatru Muzycznego wystawa pt. Moda w kinie. Fajne zdjęcia, które pokazują upływ czasu w modzie i w urodzie aktorów. W Centrum Filmowym pytaliśmy o bilety na Kler, będą od jutra. Rano zarezerwuję przez internet. Potem  w stronę bulwaru, tam jak zawsze dużo amatorów wdychania jodu. Gdynianie są przyzwyczajeni do wiatrów. Dwa prania zrobione, na obiad barszcz ukraiński i zapiekanka makaronowa z warzywami. Waga spada, powoli, ale spada. Cieszy mnie natomiast poziom cukru i ciśnienie. Wczoraj poszłam spać z termoforem, spałam baardzo dobrze. Dziś rozliczyliśmy się z panem remontowym, jesteśmy zatem ubożsi o 10.000zł. teraz będę "szarpać"ubezpieczyciela . Najważniejsze, że mamy to za sobą. 

Wykonałam dziś sporo telefonów. Zamówiłam wizyty u fryzjera, u dentysty, dzwoniłam do koleżanki w sprawie czyjejś prośby, skontaktowałam się z pralnią dywanów w sprawie faktury za usługę, z pralnia samoobsługową w sprawie faktury za pranie po zalaniu. Jutro przychodzi pan remontowy po kasę za pracę, a zatem była wizyta w banku. Były także odwiedziny u  lekarza po receptę i skierowanie na usg tarczycy. Wizyta w centrum handlowym po niezbędne , ale przy okazji i oglądałam sporo, planując coś tam nowego z odzieży. Potem do rodziców. Wczoraj dodatkowo zrobiłam galantynę z kurczaka, zawiozłam  oprócz obiadu.  Mąż odkurzył, ja przygotowałam i podałam  rodzicom obiad, potem wypiliśmy razem kawę. Chwilka rozmowy i już widać, że chcą odpocząć. Zabrałam trochę rzeczy do prasowania. To tyle z obowiązków.  Obiad po powrocie, zamarynowałam pierś z kurczaka na jutro do pieczenia. Akurat trafiłam na program Okrasy, zrobiłam marynatę do mięsa według inspiracji pana Karola.  A jutro podam i tak zapiekankę warzywno-makaronową. Zrobię jeszcze barszcz ukraiński i tyle. Potem zabiorę się za dynię , bo i na nią pora.  Ale na pierwszym miejscu będzie  wizyta nad morzem.  Dziś mierzyłam ciśnienie i cukier , po raz pierwszy od  długiego czasu. Ciśnienie 119/69, cukier 88, czyli jest ok. 

Kawa po śniadaniu do książki w łóżku. Lubię ten stan niespieszności niedzielnej. Dziękuję wszystkim za powitanie, to naprawdę miłe. Dziś dom pachnie rosołem, koniecznie z zieloną pietruszką, bo ona wydobywa magiczny aromat   z wywaru. Dla rodziców na jutro zrobiłam zupę ziemniaczaną krem, ale dodałam jeszcze ziemniaki  pokrojone w kostkę, podsmażony boczek  z cebulką. To powinno rodzicielom smakować. Na deser dziś będą borówki, jeżyny, z serkiem mascarpone polanym odrobinką wiśniówką zeszłoroczną, na wierzch położyłam mandarynki i świeże figi i na koniec polałam miodem. Ciekawa jestem smaku, ale to po II daniu - schab w sosie hiszpańskim + pełnoziarnisty makaron + ogórek kiszony. A ziemniaczanka pójdzie na początek na spróbowanie, bo może jeszcze gałki muszkatołowej dodam.  W domu chłodno, jak w całej Polsce. A jeszcze w piątek w Borkowie było 30 stopni, oddychało się ciężko. U sąsiada za ścianą nadal remont, współczuję. Moje pelargonie pnące  piękne nadal na balkonie. Kolor fuksji i delikatny róż uzupełniają się. Upływ czasu to coś, co pozwala zapominać, jak i u nas było do niedawna. Mam nadzieję , że i sąsiad dmucha teraz na zimne. Czytam aktualnie książkę Doroty Kassjanowicz pt." Stany małżeńskie i pośrednie". Po jednym z tekstów o małżonku jednej z bohaterek od razu przytuliłam swojego małegożonka , i pomyślałam , że życie dało mi skarb.  Muszę częściej chwalić tę moja połowę. Po obiedzie pójdziemy na spacer nad morze oczywiście, przywitać się z Bałtykiem. Cała moja rodzina powróciła do domu , jak ptaki, bo syn z Grecji, szwagier z Włoch, my z Borkowa. A teraz czas jesieni zacząć. Wczoraj kupiłam dynię .

bo w domu miły zapach kawy. Przed wyjazdem kupiłam jakąś Familijną kawę , wsypałam do miseczek, zadziałało. A w Borkowie było miło, nasyciłam się Wilczymi Jarami do woli, przeszliśmy kilka razy znane trasy, siedzieliśmy przy schronisku  pijąc kawę, odwiedziliśmy połczyński park. Wieczorami ping- pong, a gramy całkiem ostro i aby jak najdłużej utrzymać piłeczkę. Zabiegi fajne, teraz wiem, że baza zabiegowa taka ładna, bo sponsorowana przez KGHM. Chwała im.  Posiłki bardzo smaczne, obfite, dwudaniowe, dwie jarzynki, deser, ciepłe śniadania i kolacje. Jak to wszystko wychodzi za 99zł od osoby za dzień, nie wiem, ale  widać można wcale nie drogo.  Miłe towarzystwo przy stoliku, naśmialiśmy się z żartów, z niezobowiązujących rozmów. W czwartek wieczorem , późnym , i w nocy słychać było porykujące jelenie, bo zaczęło się rykowisko. Ależ to odgłosy. Aż ciarki przechodzą! Wyjechaliśmy już po śniadaniu, chociaż obiad jeszcze był nasz. Zabiegi udało się zrobić jeszcze przed śniadaniem, przeszłam dziś z kąpieli perełkowej, ubrana wyłącznie w szlafrok, do kąpieli kwasowej, gdzie zanurzyłam swoje gołe ciało. Obie kąpiele trwały po 10 minut, potem galop do pokoju, przebrać się i na masaż. Dziś wróciła pani masażystka z pierwszych 2 dni, która faktycznie mnie wytargała, nie lubię masażu w formie głaskania. W drodze powrotnej stawaliśmy dwa razy w lesie, grzybów nie ma. Nawet pod Wieżycą nikt nie stał z grzybami, a tam zawsze pełno sprzedających. Pierwszy deszcz złapał  nas już w Gdyni, gdy wychodziliśmy z Lidla. I teraz wypowiem słowa znane każdemu- nie ma jak w domu! 

witam, słonecznie, bo aura przepiękna. Od rana bieganina, z kąpieli kwasowęglowej na masaż, potem szybko na śniadanie . Przerwa do 11:50,  wizyta w pokoju kąpielowym i masaż podwodny. A potem luz blues. Po obiedzie wybierzemy się w kierunku Wilczych dołów. Wczoraj przyjechaliśmy ok. 16, załatwianie, lekarz, nie było czasu na dłuższy spacer. W drodze do Borkowa zajechaliśmy na obiad do Szczecinka, zjedliśmy nad jeziorem, wspominając pobyt  sprzed 3 lat. Pokój solidny, wysoki ponad 3 m, bo to przedwojenne, niemieckie budownictwo, z historią  i z faszyzmem w tle. Pierwsza noc jak zawsze niezbyt dobra, muszę się przyzwyczaić. Dla ciekawych, na UTW zapisałam się na latino solo- kontynuacja, na j. angielski - kontynuacja   i na gimnastykę  rehabilitacyjną, prowadzona przez jakiś zespół rehabilitantów .  Może wybiorę jeszcze coś, ale to czas pokaże, bo jednak rodzice wymagają sporo fatygi. Wyjeżdżając z domu porozstawiałam miseczki  z sodą oczyszczona, z kawą mielona, mam nadzieje na pozytywny rezultat po powrocie. Syn w Grecji, "wizytuje" ponownie Meteory, które go zafascynowały swoją monumentalnością. Rozmowa telefoniczna z bratem, który trzyma  rękę na pulsie w sprawie rodzicieli. Czyli mam wypoczywać bez stresowo.

Lubię podróżować, to już będzie 6 raz w tym roku, jeszcze weekend w Łodzi został. W październiku. Niedzielny poranek, jajecznica, pomidory, łyżeczka powideł, kawa. Potem jakieś krzątanie się i spacer.  Ach, jak dziś Hel było widać, nawet budynki były dostrzegalne. Na bulwarze tłumy, rodzinnie, sportowo, relaksowo. Przeszliśmy ponad 5 km.  było jeszcze chłodno. Morsy oczywiście zaliczały kąpiel, to zawsze atrakcja. Lubię swoje miasto, bo jest zadbane i kolorowe, mimo białych budynków w centrum. To zabytkowa część miasta , pod nadzorem architekta , dlatego i mój dom jest biały. Aktualnie wybieramy  z mężem zajęcia na nowy rok UTW. Ja się zdecydowałam, luby jeszcze się waha. Jutro internetowo zapiszę męża na wybrane zajęcia. Dziś na obiad resztki lodówkowe, bo tydzień nas nie będzie  Mam jeszcze bitki schabowe w pysznym sosie, zrobię je  w omlecie.  Dziś także wieczór z gotowaniem przez TV lubię to.  

Korda i Niebiesko - Czarni, czyli herosi lat 60- tych. Byłam wówczas dzieckiem, czas biegł powoli, chciało się więcej, lepiej, inaczej. Teraz chcę spokoju, ciszy i stabilizacji. Dziś właśnie tak czuję, chociaż zaczął padać deszcz, chociaż ojciec znów pokazał focha, a ja będę jak zawsze najgorszą córką ( chociaż jedyną ). Mówiąc po kaszubsku, mam na to wylane, jestem w pełni dorosła od wielu, wielu lat, myślę rozsądnie i nie lubię być manipulowana. Poszliśmy do kina na film Dogman, niespecjalnie polecam. Gdynia przygotowuje się do Festiwalu Filmów Fabularnych. Jakoś tak się składa, że co roku o tej jesteśmy poza miastem. W zapowiedziach Centrum Filmowego film z moją ulubioną aktorką Carey Mulligan. Tego filmu z pewnością nie przepuszczę.  Krótki spacer, obiad to powtórka tajska z wczoraj, potem kawa i ciasto na balkonie, w ostatnich chwilach słonecznych. Pakuję się , a pogoda zapowiadana jest doskonała . Babie lato będzie zatem moje.  Opłaty zrobione, bojler odpowietrzony, w lodówce pustki.  Zostało tyle, aby na jutro i na poranny poniedziałek. To w ramach minimalizmu. Chociaż  mam zamrożony rosół, pierś kurzą, jest włoszczyzna. Bo gospodyni musi zawsze mieć coć w zanadrzu, prawda?

  Koniec, finito, the end. Wczoraj po 21 ogłosiliśmy ostateczny koniec remontu. Wici rozesłane, muszę się zastanowić nad terminem parapetówki.  Bo przecież mam teraz mieszkanie jak nowe!!! Ale, gdy wychodzę z domu nawet na krótki spacer, zakręcam wodę. Bo życie toczy się dalej, fatum trwa, bo mój ojciec zalał sąsiadów. Wprawdzie to niewielka plama, ale coś wisi w powietrzu. Od razu dzwoniłam do brata, aby wreszcie ubezpieczył mieszkanie. Oddala temat z dnia na dzień, oby, tfu, nic się nie stało. Wracając do nas, moja perfekcja  w sprzątaniu spowodowała, że więcej kłóciłam się z mężem, poddał się argumentowi, że jak zrobi teraz porządnie, to następny raz będzie za  ho, ho czasu. I naprawdę napawam się teraz ciszą, spokojem i ładem. Dziś po raz pierwszy od  prawie 3 miesięcy kawę  śniadaniową piłam w łóżku, czytałam jakiś czas. Potem były same przyjemne zajęcia, typu wieszanie obrazów, dekorowanie , ozdabianie. Obiad był poza domem - kuchnia tajska. Porcja spora, oboje zabraliśmy ze sobą pudełka. Krótki spacer, kupno biletów na Dogmana na jutro,  w domu herbata celebrowana w ładnych filiżankach, kawałek babki piaskowej. No lubię takie klimaty i już.Teraz czas pomyśleć o przygotowaniach do wyjazdu. Przed chwilą dzwonił syn, akurat jest w okolicach Coloseum, raczy się aperolem spritz, zazdroszczę i tyle. Nie rozmawialiśmy na temat papieża i audiencji, będzie okazji face to face.Wczoraj zdążyłam jeszcze doprowadzić swoje dłonie do porządku po pracach remontowych. Nie zawsze miałam na nich rękawiczki, stąd taka potrzeba. Polecam peeling Paloma , złuszcz i świetnie natłuszcza . 

bo wszystkiego po trochu. Z rana poszłam do Empiku odebrać zamówioną książkę " Smak kwiatów pomarańczy"  To rozmowy z Tessą Caponi- Borawska o jedzeniu, o kulturze, o włoszczyźnie ogólnie mówiąc. Zabiorę ją na wyjazd, będzie jak znalazł na wieczory. Po drodze  drobne zakupy i plany na dziś. Majster będzie aż do 20, zrobiłam zatem II śniadanie, aby wytrzymał do obiadu dziś późniejszego. Jedziemy do rodziców. Po powrocie zrobię tagliatelle ze szpinakiem, wczoraj opędziłam towarzystwo zupą warzywną.  Zamówiłam pranie dywanów, ktoś przyjedzie po odbiór, zwrot wypranych będzie po ok. 2 tygodniach.  To pralnia  susząca, piorąca, trzepiąca, itd., czyli taka maksymalnie  dla mnie.  Gdy wieje to w mieszkaniu więcej śmierdzi stęchlizną. Coraz częściej zastanawiam się nad rzeczoznawcą, bo nie wytrzymam tego smrodu długo. Tak to jest, gdy się ma czuły nos. Powoli przeglądam szafę , szykując się do jesieni. Niestety moje drogie, kiedyś to nastąpi, być może niespodziewanie , a ja będę przygotowana. Nie lubie być zaskakiwana, tak jak nie lubię specjalnie niespodzianek, tych dużych. znaczących. Bo małe, zabawne i okazjonalne, jak najbardziej.   Syn dziś na audiencji u Papieża, zazdroszcze i czekam na relacje.

Dziś pan remontowy miał wpaść tylko na chwilkę. Ta chwilka trwa do tej pory, a jesteśmy po 14. Cała gładź położona wczoraj na sufit napęczniała od wilgoci i po prostu spadła. Robota od początku. No cóż, nadal jestem poddawana próbie cierpliwości. Dziś wstałam o 6, spać nie mogłam, zobaczyłam  cienie pod oczami na swojej twarzy. Czy to już deprecha? Nadal wali stęchlizną w sypialni, nie codziennie, ale są chwile nie do wytrzymania. Wstaję z gilem do pasa. Czytam o sposobach likwidacji tej rozkosznej woni i cóż. ? Ozonowanie, czekanie , może i latami. Na dodatek mój ulubiony sąsiad będący sprawcą, postawił bezmyślnie karmnik dla ptaków na krawędzi swojego balkonu i mam obesrany swój balkon. I jak tu myśleć pozytywnie o ludziach?  Chcąc się odprężyć  ugotowałam zupę dla rodziców, drugie danie , upiekłam biszkopt ze śliwkami. Jutro tam jadę   ojciec sygnalizował potrzebę pomocy.  Do sąsiada wyślę męża, bo nieopatrznie  jeszcze nazwałabym po imieniu takie zachowanie.  A zupa była jarzynowa i tyle dziś na obiad.