Pamiętnik odchudzania użytkownika:
Campanulla

ale jak to z katarem, musi trwać tydzień. Ciśnienie i puls wróciły do normy, natomiast czuje wyraźne osłabienie. To z czasem przejdzie. Musze solidnie wypocząć, odstresować się. Dziś w ramach tych czynności poszliśmy na bulwar. Chociaż to 10 rana, już było pełno ludzi , a nawet tłok. Na zatoce jakieś regaty, mnóstwo żagli, słońce grzało bardzo miło, morze srebrzyło się znakomicie, cud i tyle. Przeszliśmy ponad 5 km, wykonując ponad 9.000 kroków, wróciłam spocona i zmęczona. Usiadłam na chwilkę i złapała mnie drzemka, była wzmacniająca. Po obiedzie odpoczynek, a przed 17 wychodzimy spotkać się ze znajomymi, a potem na premierę do Teatru Miejskiego.  Ochota taka sobie, tym bardziej, że w związku z tym spotkaniem oddaliśmy bilety na koncert w ramach Gdynia Classica Nova. No cóż, tak bywa, nasi sąsiedzi będą słuchać Belliniego. Cieszę się, że jutro niedziela, może namówię męża na wycieczkę do lasu? Dziś obiad taki dla męża, bo pieczona karkówka. Wprawdzie nadziałam ja czosnkiem, ale nie lubię wieprzowiny i już. Na jutro natomiast zaplanowałam dorsza pieczonego w warzywach i to mi pasuje. Do tego rosół , abym wzmocniła organizm i już. Wieprzowiny sporo, rodzice ją lubią, może oddam im? Będe miała z glowy kolejny posiłek. 

Bardzo zaniepokoiłam się wysokim pulsem i ciśnieniem ( 150/111) i późnym wieczorem poszłam do nocnej opieki szpitalnej.  Zostałam zbadana, łącznie z EKG i tyle. Przyczyn nie ustalono, być może to Sudafen, który zażyłam, aby zminimalizować katar. Tak myślałam, ale dziś rano nadal dobrze nie jest. Wprawdzie ciśnienie spadło do 114, ale puls nadal wysoki, bo 94.  Mama miała udar, dmucham zatem na zimno.  A w szpitalu wskazano na konieczność obserwowania serca, bo EKG było na granicy tachykardii. No cóż, starość mnie dopada coraz bardziej.  Zauważyłam w wiadomościach dietę od p. doktor, ale jeszcze jej nie analizowałam. Zajmę się tym po powrocie do zdrowia, teraz to zbyt ryzykowne. Czekam na kuriera, który ma dostarczyć kupiony osuszacz i jonizator w jednym. Niestety, nadal  lekko czuć wilgoć. Musze się zabrać za pismo do ubezpieczyciela o zwrot wydatków. Niech ten koszmar wreszcie się całkowicie zakończy.

ale życie i tak swoje zrobi. Rozłożyłam się kompletnie. Gardło, katar ropny, dreszcze. Za mną bezsenna noc. Oczywiście wczoraj na zajęciach nie byłam, i chyba dobrze. Jestem w łóżku, ubrana we flanelową piżamę na to polar, a i tak jest mi zimno. Rano wstałam, aby przygotować kotlety mielone dla rodziców. Pojedzie mąż, zawiezie naleśniki wczoraj usmażone, nadziane marmoladą jabłkową, barszcz ukraiński, kotlety.  Mam nadzieję, że to wystarczy na jakiś czas.  To tyle, bo sił na więcej nie mam.

Naprawdę ruszam się sporo. Już nawet nie chodzi o spacery czy wędrówki, bo na to nie zawsze jest okoliczność. Dziś na przykład wieje mocno, pada, RCB przysłało sms- a o zagrożeniu. Ale i tak  cały czas pędzę, gonię.  Dziś do dentysty na laser, ale i na poprawkę, bo wypełnienie z poniedziałku wypadło.  Potem po drobne zakupy i  z komputerem do serwisu. Muszę zacząć  smażyć  naleśniki  na jutro dla rodziców, na 13:30 idę na latino. Potem angielski  i zrobi się późne popołudnie. A boli mnie gardło  i czuję się tak jakoś niespecjalnie. Niby grzanie rozpoczęte, ale bardzo słabo. W nocy lało mocno, dziś pogoda raczej pod koc i z herbatą.

Rano do endokrynologa, zachwyt nad moimi wynikami tarczycy. Dziś dostanę na maila  od p. doktor dietę 1500kcal. Pani szczupła, ale przyznała , że katuje się nieziemsko. Ostatnio zaliczyła z przyjaciółką dietę Dąbrowskiej, która określiła jako masakrę. Przepisała mi Glucophage, aby efekt był lepszy, chociaż cukrzycy nie mam. Lek pomaga jednak zlikwidować łaknienie słodyczy. Taka pomoc od kobiety dla kobiety. Aha, a lek przy okazji  hamuje starzenie się. Dla mnie bomba! Potem do stomatologa na laserowanie zębów, a następnie na gimnastykę. I tu,,,, klapa. Przyszło ok. 25 kobiet, drzwi do sali ćwiczeń zamknięte, ktoś poszedł po klucze, sygnału , że zajęć nie będzie nikt od organizatora nie dawał.  Przebrałyśmy się w stroje  do ćwiczeń, wzięłyśmy maty, czas upływał. Ktoś zadzwonił do trenerki- nie została poinformowana, że zajęcia zaczynają  się 2 października, skoro na stronie Fundacji jak wół stoi, że 3. No cóż, poszłam do pana prezesa, tłumaczył zamieszanie brakiem personelu. No cóż, to jego problem, ale wypadało nas przeprosić, prawda? Jako rekompensatę  postanowiłam zrobić ciasto z owocami, dokładnie biszkopt.Śliwki i szare renety, wyszło super. Kupiłam jeszcze produkty na leczo, oraz kawałek żeberek na barszcz ukraiński dla rodziców.  Nie sprawia mi żadnej przyjemności  odwiedzanie ich, robię to z poczucia obowiązku, aby mama zjadła coś pożywnego i zdrowego. Wczoraj w lodówce nie widziałam tam dobrego jedzenia, światła najwięcej. Ojciec karmi mamę  w dni, w których nie przyjeżdżamy, niedługo odzwyczai ją od jedzenia, tak to jest liche i niesmaczne. Bariera nie do pokonania, to upór ojca i wmawianie mamie, że ona także nie chce pomocy z zewnątrz. Mąż znów pojechał dziś z sąsiadką na działkę, znów przywiózł jabłka. Nie pozwolę na kolejny raz, bo mój chłopina chore ma kolana, nie może dźwigać. Teraz leży i cierpi, ale był dla kogoś bohaterem. To nie tak ma być. 

a zaczęłam od pobrania krwi na badanie hormonów. Potem dopiero śniadanie, drobne zakupy i czas do stomatologa. Tam zeszła godzinka, po 12 wyjechaliśmy w kierunku rodziców. Po drodze udało się zakupić mężowi nowe spodnie i nowy sweter. Oboje staliśmy się posiadaczami nowych czapek zimowych, ja żółtej, mąż granatowej.  Stamtąd do rodziców, zawieźliśmy prasowanie, 2 kg szarej renety, obiad na dziś i jutro. Mama była sama, nakarmiłam ją, porozmawiałyśmy chwilkę. Kopytka smakowały jej bardzo, chwaliła moją kuchnie i mój wygląd. Mąż tymczasem wyszedł ojcu naprzeciw, pomóc dźwigać zakupy. Ojciec nie w sosie. nie dałam mu szansy na kłótnię, mąż nałożył mu jedzenie, chwilkę pobyliśmy i do domu. Obiad- kasza ( bulgur, soczewica zielona, pęczak) + wczoraj zebrane grzyby , niestety smażone. Ale jak to smakowało! Poza tym zupa krem z dyni i niestety kawałek ciasta.  Z moich postanowień bez cukru już nici. Taka to słowna jestem kobieta!. Za chwilkę wychodzę do okulisty i optyka, może uda się nabyć nowe bryle, takie bardziej nowoczesne i modne. Po powrocie do biblioteki  i wreszcie będę mogła usiąść. Ale siedząc będę przygotowywać pismo do ubezpieczyciela, o zwrot poniesionych wydatków na remont. Oczywiście ponad to, co już otrzymaliśmy. A jutro: o 9 endokrynolog, o 10:30 laser u dentysty, 0 11:15 gimnastyka na UTW. Czyli  rok akademicki studenta seniora czas zacząć. Synowi przesłałam życzenia z okazji nowego roku akademickiego, życząc mu samych sukcesów w pracy zawodowej i satysfakcji z wyborów. Dziś pogoda jak marzenie, , a na dodatek sezon grzewczy rozpoczął się w kaloryferach!

Dziś obudziłam się z planem wycieczkowym i aż uśmiechałam się do siebie. Pojechaliśmy do Białogóry , aby przejść się z kijkami po plaży nad otwartym morzem.  Pogoda dopisała, wprawdzie słońca nie było, ale ciepło, w ruchu jeszcze bardziej. Po drodze zbieraliśmy grzyby rosnące przy drodze. Wyszła z tego całkiem pokaźna  gromadka.  Na kolację zjadłam grzanki z grzybami  i z serem. Pycha! Francuzi przepowiadają mroźną zimę. To oni przewidzieli gorące lata, czyżby miało się sprawdzić? Obserwujmy zwierzęta, one swoim zachowaniem powiedzą wiele. Na łące widzieliśmy dziś dwa samotne żurawie. To chyba "kaszubskie" , bardziej wytrwałe. Jutro odwiedzam rodziców, zrobiłam dla nich zupę ogórkową, kopytka , kapustę kiszoną udusiłam z grzybami suszonymi i dodałam gotowane mięso z żeberek. Miały być jeszcze naleśniki do mojej marmolady jabłkowej, ale w domu  było jedno jajko.. Zrobię je następnym razem. Jutro dentysta, uff, znów czyszczenie kamienia, a najpierw  znieczulenie. Jak tego nie lubię.  Jutro już październik i zacznę dni bez cukru.  Nie wiem ile wytrwam, ale postaram się, aby było to jak najdłużej.Zaczęłam dziś wreszcie ruszać się, wyszło prawie 12.000 kroków i prawie 7 km. Taką miałam satysfakcje po powrocie!

Dziś w nocy zimno było, bo bez chmur. Rano tylko 7 stopni, ale pranie i tak wywiesiłam na balkon. Po śniadaniu zakupy , a potem pojechaliśmy na cmentarz. Po drodze zajechaliśmy na halę targową, tam dziś  ruch, rejwach, pełno ludzi, bo to święto tego miejsca.  To jednak nie moje klimaty. Na cmentarzu już nie ma kasztanów, jesień tegoroczna jakoś tak szybko przemknęła.  Poszliśmy na grób kuzyna, zmarłego młodo i nagle.  To już 8 rocznica. Potem mogiły teściów, trochę sprzątania . Skorzystałam z propozycji męża(?!) i pojechaliśmy do kolejnej galerii, takiej  bardziej ekskluzywnej. Kupiłam buty w CCC, które wcześniej sobie upatrzyłam, oraz żółty sweterek w sieciówce. Znów namawiałam męża na przymierzanie, ale to naprawdę ciężka praca i rzadko z rezultatem.  Po zakupach spacer na molo w Orłowie, Hel widoczny doskonale, a Zatokę Gdańską zamykał cypel  widoczny  z drugiej strony, czyli Piaski.  To właśnie w Orłowie widać takie coś doskonale.  Na obiad dziś gołąbki , a poza tym znów marmolada jabłkowa  warzy się w garze. Ciekawe, czy cudzoziemiec wypowiedziałby taką zbitkę liter?  Po wczorajszym "spacerze"  waga ładnie spadła, dziś natomiast wychodziliśmy więcej, ale wyszło mniej kroków.  Pranie wyschło szybko, przewiane słońcem pachnie cudnie. Dziś zmarzły mi dlonie, muszę przejrzeć posiadane rękawiczki.

Dziś poszłam za ciosem i  chciałam kupić dla siebie coś ciekawego z odzieży. Spędziliśmy na zakupach 7 godzin, mam przesyt, jestem rozczarowana. Moja szafa pełna jest szarości, czerni i granatów, chciałam koloru, ale w ciekawym fasonie. Za diabła nie znajdę dzianinowej sukienki w fantastycznie jesienne wzory, ładnego sweterka , niekoniecznie z golfem, w kolorze innym niż szary, w dobrym gatunku. Figa z makiem, z pasternakiem ! Zrobiłam prawie 18.000 kroków , nogi bolą, a rezultat opłakany. Nabyłam  świece białe lichtarzowe ( na Boże Narodzenie), dwie szklanki w śmiesznych koszyczkach, masło do ciała o zapachu drzewa sandałowego, nowy portfel o wymiarach niekoniecznie monstrualnych. Odziać się w to raczej niemożliwe. No cóż, czeka mnie znalezienie pomysłu . Na Kler nie poszliśmy, bilety kupiłam na przyszły czwartek, co się odwlecze, .... itd. Z powodu okoliczności jw. , obiad był w tzw. drodze.  Dziś zapowiadano rozpoczęcie sezonu grzewczego, prawda to jak słowa Morawieckiego, bo nadal zimno , a weekend się zaczął.  Błogosławię kocyki polarowe, ciepłe, flanelowe piżamy, kołdry cieplutkie i przytulne. 

do jesiennych dni, do zimy. Dziś mąż pojechał z sąsiadką ( lat ponad 80), pomóc zrywać jabłka na działce.  Ligole  takie sobie, mocno nawet, z wybranych zrobiłam 4 słoiki  marmolady jabłkowej.  Cały dom pachnie goździkami i cynamonem. Zawiozę rodzicom, a dla siebie zrobię kolejne. Poza tym mam zapas szarej renety, podzieliłam się już z panem z pralni samoobsługowej, dam rodzicom, zostawię dla siebie  do kaczki, na szarlotkę.  Resztę byle jakich ligoli zawieziemy do lasu dla zwierząt. Może w sobotę lub w niedzielę.  Wyprałam kurtki cieplejsze, akurat dziś pogoda pozwoliła na to, wyschły momentalnie.  Pod nieobecność męża wybrałam się na zakupy, miałam dziś nieodparta ochotę kupienia sobie czegoś nowego. Obejrzałam buty, ale nie skusiły mnie, ubrań nie widziałam ciekawych, padło na nową torbę, w kolorze malinowym. Zaszalałam z kolorem celowo, chcąc rozświetlić nadchodzące szare dni. Zaszłam także do optyka , bawiłam się jakąś chwilę w przymierzanie nowych oprawek. Wybrałam  kilka, zredukowałam do 3, postanowiłam wrócić z mężem. Na obiad dziś zrobiłam naleśniki z kurkami i pieczonym kurczakiem.  Do naleśników dodałam maślanki zamiast mleka, wyszły kruche, bardzo smaczne. Na 15 do fryzjera, tam przeleciałam 3 szmatławce plotkarskie, trzeba być na bieżąco. Wyjście z mężem do optyka, wizyta umówiona na poniedziałek.  Po powrocie zrobiłam  wspomnianą wyżej marmoladę, oraz gołąbki   z kapustą włoską.  I zrobiła się 18:30.  Skończyłam czytać "Stany małżeńskie i pośrednie", książka dobra, smutna, bo opisująca rzeczywistość.  Ale polecam.