Temat: Planowana ciąża, a studia niestacjonarne:P

Studiuje finanse i rachunkowość, i uważam, że skoro już 3 lata poświęciłam na lic, to magisterskie będą dopełnieniem. Zresztą moim zdaniem dziecko nie jest przeszkodą do dalszego kształcenia się, chce jednak wybrać odpowiedni moment, a konkretnie odpowiedni miesiąc w trakcie studiow. 

Inaczej ocenia się kobietę, która podczas studiów zaszła w ciąże, bo większość otoczenia stwierdzi, że to na pewno musiała być wpadka, nawet jeśli ciąża jest po ślubie i jest planowana. Z kolei inaczej patrzy się na kobietę, która przykładowo urodziła w pierwszej połowie roku i chce od października zacząć studia, bo chce się dalej rozwijać. Wtedy inni oceniają ją jako zaradną, itd, itd...

Chce podkreślić, że dla mnie problemem nie będzie zajmowanie się dzieckiem i jednoczesne kontynuowanie studiów, o to się nie martwie. Podkreślam, że boje się tylko ciąży i jej przebiegu, i zastanawiam się jak zgrabnie 9 miesięcy połączyć ze studiami;)

zabrzmiało jakby to juz był strasznie mega podeszły wiek i nie ma co brac sie za prace 

w ogole autorko po cos robiła mature było od razu brac sie za dzieci

rob jak ci podpowiada intuicja , jak chcesz teraz to ok , miałam na studiach pare dziewczyn w ciazy dwie urodziły w czasie wakacji , wróciły normalnie od pazdziernika na studia , skonczyły studia i miały juz dwuletnie dziecko 

Ja naprawdę nie rozumiem, po co wszyscy za wszelką cenę robią tego mgr. Przyznam też mam, czułam presję, że każdy głupi ma i ja muszę;)ale od pierwszego miesiąca żałowałam że poszłam, bo nie wierzyłam że to coś da - nie dało. Myślicie że dzięki temu jest lepsza praca? Nie. Taki papier niewiele znaczy, renomowane firmy bardziej cenią sobie umiejętności niż papierki...

to, że tobie nie dały, nie znaczy że nikomu nie dadzą.

- mgr przydaje się np. wówczas, kiedy chce się robić fajne studia podyplomowe (nie tylko dla papierka). np. rzeczoznawca majątkowy - żeby w ogóle pójść na wycenę nieruchomości, trzeba mieć najpierw mgr.

- jeżeli chodzi o pracę w urzędzie czy w banku - też nieraz na konkursach trzeba mieć wyższe mgr

a to tylko przykłady, życie pisze różne scenariusze - moim zdaniem lepiej mieć niż nie mieć, może zaprocentować w przyszłości i na pewno w niczym nie przeszkadza, zwłaszcza że to studia zaoczne. spokojnie w takim przypadku można jednocześnie pracować i studiować jednocześnie.

nie nazwałabym studiów zaocznych, kiedy się nie pracuje "zarzynaniem się" :-) 

o konkursacch napisałam odnośnie stanowisk w urzędach właśnie (czyli wszelkie publiczne, np. w urzędzie gminy też. mój mąż pracował kiedyś na uniwerku - nie na stanowisku dydaktycznym - i tam też był konkurs.) a może autorka będzie chciała w przyszłości robić doktorat? różnie to bywa. co do rzeczoznawcy, to to, że twojemu znajomemu podoba się średnio, to nie znaczy, że nikomu. trochę bez sensu jest takie zniechęcanie moim zdaniem. 

Na uczelni możesz nawiązać kontakt z pracodawcami. Mój facet pracował od prawie początków studiów i to właśnie dzięki uczelni ma teraz dobrą pracę, jest dopiero co po studiach i jest w stanie nas utrzymać i nie robi za najniższą krajową. I u niego w pracy właśnie sugerują żeby teraz robił doktorat na uczelni. Ale po części masz rację i ja też nie rozumiem tej nagonki "papierka dla samego papierka". Ja skończyłam studia mgr i też po części żałuję, ponieważ to co robię nie jest moją pasją. Ja jestem bardziej duszą artystyczną, gram na pianinie i skrzypcach oraz maluję ale niestety z tego nie da się godziwie żyć, tymbardziej, że dużo mi brakuje technicznie, trochę zaniedbałam pasje na studiach, na których musiałam jednocześnie pracować i studiować dziennie. Żałuję, że nie poszłam na bardziej niepewny kierunek a wybrałam bardziej zapobiegawczy. Samym papierkiem nie zdziałasz nic ale możesz poznać wiele osób na uczelni. U mnie były organizowane spotkania z pracodawcami, staże, itp.

Moim zdaniem to super pomysł z dzieckiem jeszcze podczas studiów, zwłaszcza niestacjonarnych, gdy nie musisz być codziennie na wykładadach itp. Jeżeli będziesz miała pomoc rodziny, mąż dobrze zarabia to nie ma z czym czekać, odhowiesz pierwsze dziecko, skończysz magisterkę i będzie Ci łatwiej podjąć pierwszą pracę - bo dziecko do przedszkola bedzie można posłać i będzie już w miarę samodzielne. Oczywiście będą momenty, gdy będziesz 'padać na ryj' bo inaczej tego nie da się określić, ale uważam, że studia w Pl to nie jest powód do przekładania takiej decyzji, a 23 lata to wspaniały wiek na noszenie ciązy i poród, im później tym gorzej (gdy byłam w Twoim wieku w życiu nie napisałabym takich rzeczy,a nawet nie przeszłoby mi przez myśl, ale teraz z perspektywy czasu sądzę całkowicie inaczej). Ja jestem teraz w drugiej ciąży mam 27 lat, pierwsze dziecko urodziłam w wieku 25 lat. Chociaż u mnie pierwsza ciąża nie była planowana a ze swoim chłopakiem byłam tylko przez rok, niczego nie żałuję, i dlatego tak szybko zdecydowałam się na drugiego dzidziusia. 

Opcja dziecko na studiach to moim zdaniem wspaniałe rozplanowanie czasu, zamiast imprezowania i spędzania czasu na niczym jak to robi większość studentów, Ty nauczysz się być mamą i żoną dla męża, a potem spokojnie będziesz mogła pójść do pracy, i nie przejmować się tykającym zegarem biologicznym i tym co o tym będzie myślał Twój przyszły pracodawca. 

Życzę powodzenia! Wielka przygoda przed Tobą :)

offczii zgadzam się z Tobą jak najbardziej. Od wielu właśnie osób, szczególnie kobiet, które mają za sobą etap ślubu, kształcenia i rodzenia dzieci, które postanowiły odkładać macierzyństwo na później, na lepsze czasy słyszę, że żałują tej decyzji. 

Ja również studiowałam finanse i rachunkowość. Przy zjazdach co 2 tygodnie można wytrzymać w takim stanie jak ciąża. Ja początki ciąży też musiałam wytrzymać mimo tego że miałam straszne nudności. Zaliczałam sesje przy 3 miesięcznym dziecku. Broniłam licencjata przy 8 miesięcznym dziecku.Mgr robiłam przy wychowywaniu dwójki dzieci. 

Ciążę da radę wytrzymać. Tyle dziewczyn są w takiej sytuacji. Jeśli nie będziesz miała problemu z zostawieniem dzidziusia po czyjąś opieką. Dobra organizacja to podstawa. A uczyć się w każdej wolnej chwili.