Temat: Becikowe 2013

Nie popieram jednak podejścia z rodzaju gówno mnie wszystko obchodzi,dajcie mi bo mi się należy...odrobina empatii dziewczyny.

Jak ja studiowałam i byłam w przedziale wieku poniżej 26 lat, to życie też było prostsze i cudowne. Można było sobie dorobić (bo pracodawca nie płaci za Ciebie podatku, więc chętniej, dużo chętniej Cię zatrudni i jeszcze więcej zapłaci niż osobie wykwalifikowanej). Jak mieszkałaś w Genewie (domyślam się, że tam  byłaś operką dla dzieci- więc też nie płaciłaś gigantycznego podatku jakie są w Szwajcarii, ani nie wynajmowałaś mieszkania samodzielnie z kasy zarobionej i stołowałaś się u rodziny. Więc widziałaś świat z zupełnie innej perspektywy życiowej i jeszcze przez parę lat będziesz tak właśnie patrzyła... Ale lata upływają (wszystkim tak samo i sprawiedliwie) i przyjdzie taki czas, że będziesz ciężko harować, a dostaniesz pensję (nawet architekta, bo i tutaj zarobki różnicują się w zależności od kryzysów) nad którą popłaczesz i nie będziesz wiedziała, czy masz za to zapłacić czynsz czy kupić dziecku kurtkę na zimę... Za to podatek co miesiąc musisz zapłacić, państwo nie będzie czekało, ani nie będzie łaskawe.. Obyś nie doświadczyła tego co napisałam (ja sama tego aż tak nie doświadczyłam, bo wolałam zakasać rękawy, nie skarżyć się i iść do jakiejkolwiek roboty), ale z dziecka małego nie wyślę do pracy, żeby sobie na pampersy zarobiło i też nie zostawię samego w domu (gdybym żyła w PL). 

Nie porównuj życia w innym kraju - bo Polskę od Niemiec czy Szwajcarii dzieli przepaść, lata świetlne w wielu dziedzinach (i tego co zauważyłaś będąc uczniem / studentem, który ma mnóstwo ulg i jest chroniony), do kogoś kto ciężko pracuje i nic mu się nie należy w tym radosnym kraju jakim jest Polska..

I dlatego właśnie męczy mnie takie ciągłe narzekanie ludzi, którzy mają wszystko, czego potrzeba do bycia szczęśliwym, a i tak narzekają. Ja mam często mniej niż 10 euro do wydania na cały tydzień na jedzenie, i żyję, i mam się dobrze. I owszem, też narzekam, ale na siebie, że mogłam inaczej wydać pieniądze, czy zjeść coś innego, ale nie krzyczę, że mi się coś należy, bo ja nie dostaję ani stypendium, ani dofinansowania, ani nic.

 no cóż, pójdę więcej popracować z tego tytułu. Każdy ma prawo do swojej opinii.

Rzuciły się jakbym stała przed urzędem z wrzaskiem,ze mi sie tez cos należy,a przeciez mam pieniadze,bo ciezko pracujemy z męzem by jakiegos grosza miec. nikogo tez nie obchodzi,ze dajemy pracę innym, musimy oplacic duze podatki, Zus,jakos trzeba na to zarobic, co z tego zostaje? Ludzie myslą ,ze jak masz cos na papierku ile się zarobilo,to tyle wychodzi na czysto?  Nigdy nie bylam o nic prosić. Cały czas odnoszę się do jednego ale wiadac, nie wszyscy to są w stanie zrozumiec.

Nie rozbijam się po najdroższych sklepach,ciuszki tez będę miala dla dziecka używane nie wszystkie nowe z markowych sklepów, po ktorych nie chodzę,bo mnie az na to, to nie stac,a nawet gdyby i bylo, to bym nie chodzila