Temat: Podejrzenie nowotworu

Bardzo Ci wspolczuje. Ale jestescie w dobrym miejscu.

jestescie w szpitalu, robicie badania, wiec jestescie medycznie zaopiekowani. trzeba byc dorej mysli. Jesli tata dziecka ma ustalone kontakty i one sa ok, mysle ze bedzie cie wspieral i pomagal. powiedzialas mu w ogole?

Tak ale nawet nie zadzwonił, kontaktował się przez swoją matkę. 

Sama zachorowałam 2 razy na nowotwór, ale choroba dziecka to jedna z najgorszych rzeczy jaka może nas spotkać. Trzymam kciuki,mam nadzieję że wszystko będzie dobrze.

bardzo współczuję i z całego serca życzę żeby okazało się, że to łagodna zmiana. Sama zachorowałam na raka ale choroba dziecka... zachorowałam jako dorosła a jedna z moich pierwszych myśli jak się dowiedziałam to fakt, że "ja najwyżej umrę ale dla moich rodziców będzie dramat". Ale też chcę napisać jedno: mam ogromną nadzieję, że skończy się na podejrzeniu ale gdyby się potwierdziło to pamiętaj, że w dzisiejszych czasach w bardzo wielu przypadkach leczenie jest skuteczne!

Gdybyś potrzebowała pogadać to napisz.

Staraj się na razie nie nakręcać na najgorsze. Nie każdy guz jest od razu nowotworem, więc może i w tym przypadku tak będzie. Trzymam kciuki.

Każdy guz jest nowotworem - ale nie każdy nowotwór jest rakiem. Rak to nowotwór złośliwy ale są jeszcze nowotwory niezłośliwe i oby tutaj tak było. 

Ahhh tak, masz rację. Miałam oczywiście na myśli, że nie każdy będzie rakiem i oby wszystko dobrze się skończyło.

Chłopcu życzę oczywiście pomyślnej diagnozy.

Pamiętaj jednak, że Twój były mąż nie zostawił syna. On zostawił Ciebie. Po tym co opisywałaś o swoich późniejszych miłostkach, to nie dziwię się, że chłop nie ma ochoty dzwonić do Ciebie i woli kontaktować się przez matkę. Ma do tego prawo. To nie oznacza, że w razie choroby syna nie będzie chciał być przy dziecku. Nie komplikuj.