Temat: Ile chcecie miec dzieci ?

ConejoBlanco napisał(a):

syrenkowa napisał(a):

Zero. Jak byłam nastolatką to wyobrażałam sobie, że w wieku 30 lat będę mieć dwójkę. Ale ani dnia później, bo nie popieram późnego macierzyństwa - nie jest dobre ani pod względem biologicznym, ani w pewnym sensie moralnym (skazywanie w przyszłości 20-30 letnie dziecko na zajmowanie się 70-80 letnim rodzicem to czysty egoizm). 

Nie wyszło, nie ułożyło się, mój najpoważniejszy partner nie mógł mieć dzieci (i całe szczęście!). Z perspektywy czasu uważam, że bardzo dobrze się stało. Na pewno sprawdziłabym się jako matka, ale absolutnie nie żałuję, że nie urodziłam. Poza tym realnie oceniając przyszłość tej planety i to co się dzieje na świecie, to dzieci teraz urodzone będą cierpiały z powodu suszy i pewnie głodu, a przynajmniej będą świadkami wojny o wodę i energię. Takie jest moje zdanie i oby nie było nam dane się o tym przekonać ?

Trochę nie rozumiem tych kalkulacji. Mówisz o różnicy 40-60 lat, z czego 90% tego okresu leży poza biologiczną płodnością. Jedynie opcja 40 lat różnicy między dzieckiem a rodzicem jest realna, a 70-latek w sumie świeżo na emeryturze nie musi wymagać zajmowania się. 

syrenkowa napisał(a):

ConejoBlanco napisał(a):

syrenkowa napisał(a):

Zero. Jak byłam nastolatką to wyobrażałam sobie, że w wieku 30 lat będę mieć dwójkę. Ale ani dnia później, bo nie popieram późnego macierzyństwa - nie jest dobre ani pod względem biologicznym, ani w pewnym sensie moralnym (skazywanie w przyszłości 20-30 letnie dziecko na zajmowanie się 70-80 letnim rodzicem to czysty egoizm). 

Nie wyszło, nie ułożyło się, mój najpoważniejszy partner nie mógł mieć dzieci (i całe szczęście!). Z perspektywy czasu uważam, że bardzo dobrze się stało. Na pewno sprawdziłabym się jako matka, ale absolutnie nie żałuję, że nie urodziłam. Poza tym realnie oceniając przyszłość tej planety i to co się dzieje na świecie, to dzieci teraz urodzone będą cierpiały z powodu suszy i pewnie głodu, a przynajmniej będą świadkami wojny o wodę i energię. Takie jest moje zdanie i oby nie było nam dane się o tym przekonać ?

Trochę nie rozumiem tych kalkulacji. Mówisz o różnicy 40-60 lat, z czego 90% tego okresu leży poza biologiczną płodnością. Jedynie opcja 40 lat różnicy między dzieckiem a rodzicem jest realna, a 70-latek w sumie świeżo na emeryturze nie musi wymagać zajmowania się. 

Czepiacie się szczegółów - kilku lat w te czy wewte. Jak urodzę jako 40-latka, a moje dziecko będzie miało 30-35 lat i będzie miało swoją rodzinę z małymi dziećmi, albo dziećmi w planach, to ja będę miała lat 75 i niekoniecznie będę sprawną emerytką. Mogę mieć cukrzycę, mogę mieć SM, mogę mieć początki Alzheimera. Mogę wybrać w tej sytuacji DPS, ale może moje dziecko nie będzie chciało mnie oddawać, albo mi się coś odwidzi, dostanę na łeb i będę żądać opieki własnego dziecka. Tego własnie bym nie chciała - zniszczyć komuś życie i plany, a przy późnym i bardzo późnym macierzyństwie takie ryzyko bardzo, bardzo wzrasta. Nie mówiąc o tym, że z wiekiem rośnie ryzyko urodzenia chorego dziecka i sprawa się odwraca. Moja 41-letnia koleżanka właśnie urodziła dziecko z zespołem Downa. Wszystko fajnie, ale jak mała wejdzie w dorosłość to koleżanka będzie miała 60 lat. A co dalej? Co jeśli za 20-30 lat obie będą wymagać opieki?

No i pozostałe czynniki, o których pisałam pozostają nie bez znaczenia.

W sumie trochę zboczyłyśmy z wątku (był już taki o późnym macierzyństwie), bo tutaj o ilości planowanych dzieci, a my bardziej o powodach ?

Despacitoo napisał(a):

equsica napisał(a):

zero.. ale jakby (nie daj bóg) się zdarzyło pierwsze to z pewnością bym wolała żeby miało rodzeństwo.. osobiscie mam brata i nie wyobrażam sobie go nie mieć ;)

nie wyobrazam sobie zdecydowac sie na dziecko wylacznie po to by pierwsze mialo towarzysza zabaw.. jesli kiedys bede miala drugie to z potrzeby by miec drugie;)

Harmonya napisał(a):

Despacitoo napisał(a):

equsica napisał(a):

zero.. ale jakby (nie daj bóg) się zdarzyło pierwsze to z pewnością bym wolała żeby miało rodzeństwo.. osobiscie mam brata i nie wyobrażam sobie go nie mieć ;)

nie wyobrazam sobie zdecydowac sie na dziecko wylacznie po to by pierwsze mialo towarzysza zabaw.. jesli kiedys bede miala drugie to z potrzeby by miec drugie;)

A dlaczego? co jest złego w tym, że się chce zapewnić jedynakowi rodzeństwo? To jest jedna z moich głównych motywacji, żeby mieć drugie dziecko. Rodzice nie mogą być jedynym towarzystwem dla dziecka, nie ten poziom, nie to porozumienie. Poza tym kiedy ich zabraknie, dzieci wciąż będą mieć siebie nawzajem, żadni kuzyni, wujki i ciocie nie zastąpią brata czy siostry.

IfYouWereThereBeware napisał(a):

Ciekawa sprawa, ze dla niektórych tu wypowiadających się 30 lat to taka górna granica rodzenia dzieci, później to jest "późne macierzyństwo ". Rodziłam pierwsze w wieku 31 lat, drugie mam nadzieję urodzę w tym roku (33 lata), w życiu nie nazwałabym tego późnym macierzyństwem... większość znajomych rodziła po 30-tce.