Temat: Czemu kobiety nie chcą wychodzić za mąż?

datuna napisał(a):

Nigdy nie zakochiwałam się na ślepo, zawsze potrafiłam trzeźwo spojrzeć.  Oszczędziło mi to wielu nieprzyjemności i patrząc jak się dookoła mnie te "wielkie miłości" kończą, to wolę być przezorna i zabezpieczona. A sama sobie jestem zabezpieczeniem, ja, moja praca, moja postawa, bo facet, powiadają, rzecz nabyta. Żeby nie wiem jak się kochało jeszcze się cztery razy może obrócić. Mnie mówię, że jak mówisz to sakramentalne tak czy inną formułę, to nie wierzysz, że do końca życia w dobrym i złym, wierzyć możesz, ale co potem nie wiesz.Nie zgadzam się też, że jak kto nie chce się w więzy dozgonne wplątywać to znaczy, że nie kocha wystarczająco. A kimże wy jesteście, co by osądzać kto jak głęboko kogo kocha... i to po papierze, z którego często gęsto potem długie rozprawy sądowe, łzy, krew i pot. Takie stwierdzenie jest równie idiotyczne, jak to, że wszyscy szczupli mają piękną duszę a grubasy to nieporadne, leniwe głuptaki.Popieram Wilenę, napatrzyłam się na finansowe szarpaniny. Ok, ślub w porządku, gdy chcemy dzieci mieć i jakoś je zabezpieczyć, uposażyć, ale ślub bez dzieci to dla mnie czysta abstrakcja. Gdy tylko zaplanowałabym dzieci zaraz obwiązałabym siebie i partnera odpowiednimi więzami, ale bez, z romantyzmu bo trzeba? pierdoły moim zdaniem, za długo na tym świecie żyję, żeby się nabierać na XIX wieczne romantyczne baśnie.Nawet jakbym zgodziła się na ślub to jedynie dla dziecka, oraz z uwzględnieniem rozstania i rozwodu, bo nigdy nie wiesz co cię czeka i lepiej się z ręką w nocniku nie budzić. Jak tutaj czytam na Vitalii, jedna dzieci z dłużnikiem chce mieć i spłaca za niego długi, drugiej nie szanuje partner, trzeciej z tyłka zaręczyny zrobi i każe holować się przez życie, bo za delikatny na rzeczywistość... I wiecie, nie, ślub to nie tylko poruszenie serca, gadki o tym jedynym pitu pitu, to zobowiązanie, często obie strony nie są na to gotowe i potem siupryza, odszedł do innej a żona została z połową życia zmarnowanego, długiem i dziećmi.

Wilena napisał(a):

Kllla napisał(a):

Wilena napisał(a):

Wystarczająco dużo się napatrzyłam na sprawy o rozwód, separację, opiekę nad dziećmi i podział majątku żeby wiedzieć, że nie ma nic pewnego na świecie (oczywiście z wyłączeniem śmierci i podatków). Poza tym wierzę w złośliwość losu, a z racji tego, że się chcę między innymi tym zawodowo zajmować to wolę go nie prowokować, żeby się potem nie okazało, że szewc bez butów chodzi. Dodatkowo nie cierpię takich weselnych kiczowatych klimacików, a wiem że moi dziadkowie i rodzina chłopaka zresztą też by zaraz na hasło ślub wyskoczyli z motywem wesela rodem z planu Smażowskiego. Dla mnie kompletny brak gustu, klasy, wyczucia i jedno wielkie "nie, nie, nie". Nie chcę "dorosnąć", jak na razie żyję głównie tym z czego mam kolokwium w piątek, na co idę do kina w sobotę i wizją spotkania na kawie ze znajomymi z roku w niedzielę. Mój chłopak też, mimo że jest starszy, tylko po prostu zamiast kolokwium ma papiery do wypełnienia, a na kawę idzie ze znajomymi z pracy. Wizja tego, że miałabym się przejmować nieco poważniejszymi tematami mnie paraliżuje. I właśnie byłam w ciężkim szoku jak przejrzałam temat o ślubach. Wśród moich znajomych mało kto jest w ogóle zaręczony, większość ślub bierze tak w wieku 30+, więc mnie dla odmiany szokuje jak ktoś wychodzi za mąż w wieku 20 lat. Plus nieodmiennie mnie zdumiewa to, że Polacy nie podpisują intercyz - to dopiero jest skrajna nieodpowiedzialność i głupota. 

kurcze, a jak dla mnie wymagamy żeby facet zapewniał, nam i dzieciom bezpieczeństwo. wymagamy żeby facet o nas dbał i obsypywał prezentami, i intercyza jest dla mnie sprzeczna z tym....no sorry ale podpisuje intercyze, za x lat mąż znajduje sobie kochanke, a ja z 2,3 dzieci musze się wynieść z domu, i zostaje bez niczego, bo on do NASZEGO domu wprowadza sie z jakąś siksą...dla mnie intercyza niewiele ma wspólnego z miłością, i wiarą w to że będziemy razem, a bez takiej wiary, nie widzę sensu ślubu

Może dobrze, dzięki takiemu myśleniu prawnicy potem mają co jeść - lepiej jak dzięki komuś kto ma do podziału willę z basenem, gorzej jak do podziału jest małe mieszkanko z łazienką 2x2 metry. Po to właśnie jest intercyza, żeby z góry wiedzieć jak ten podział majątku będzie wyglądał. Wiele państw ma inny ustrój majątkowy małżeński, dominuje jednak za granicą jakaś forma rozdzielności, albo ograniczenia wspólności - u nas nie dość, że wspólność to jeszcze totalny brak świadomości czym tak na prawdę intercyza jest i po co się ją podpisuje. Równie nieodpowiedzialne jak pożyczanie przyjaciołom większych kwot na "gębę". 

Wilena napisał(a):

Kllla napisał(a):

Wilena napisał(a):

Wystarczająco dużo się napatrzyłam na sprawy o rozwód, separację, opiekę nad dziećmi i podział majątku żeby wiedzieć, że nie ma nic pewnego na świecie (oczywiście z wyłączeniem śmierci i podatków). Poza tym wierzę w złośliwość losu, a z racji tego, że się chcę między innymi tym zawodowo zajmować to wolę go nie prowokować, żeby się potem nie okazało, że szewc bez butów chodzi. Dodatkowo nie cierpię takich weselnych kiczowatych klimacików, a wiem że moi dziadkowie i rodzina chłopaka zresztą też by zaraz na hasło ślub wyskoczyli z motywem wesela rodem z planu Smażowskiego. Dla mnie kompletny brak gustu, klasy, wyczucia i jedno wielkie "nie, nie, nie". Nie chcę "dorosnąć", jak na razie żyję głównie tym z czego mam kolokwium w piątek, na co idę do kina w sobotę i wizją spotkania na kawie ze znajomymi z roku w niedzielę. Mój chłopak też, mimo że jest starszy, tylko po prostu zamiast kolokwium ma papiery do wypełnienia, a na kawę idzie ze znajomymi z pracy. Wizja tego, że miałabym się przejmować nieco poważniejszymi tematami mnie paraliżuje. I właśnie byłam w ciężkim szoku jak przejrzałam temat o ślubach. Wśród moich znajomych mało kto jest w ogóle zaręczony, większość ślub bierze tak w wieku 30+, więc mnie dla odmiany szokuje jak ktoś wychodzi za mąż w wieku 20 lat. Plus nieodmiennie mnie zdumiewa to, że Polacy nie podpisują intercyz - to dopiero jest skrajna nieodpowiedzialność i głupota. 

kurcze, a jak dla mnie wymagamy żeby facet zapewniał, nam i dzieciom bezpieczeństwo. wymagamy żeby facet o nas dbał i obsypywał prezentami, i intercyza jest dla mnie sprzeczna z tym....no sorry ale podpisuje intercyze, za x lat mąż znajduje sobie kochanke, a ja z 2,3 dzieci musze się wynieść z domu, i zostaje bez niczego, bo on do NASZEGO domu wprowadza sie z jakąś siksą...dla mnie intercyza niewiele ma wspólnego z miłością, i wiarą w to że będziemy razem, a bez takiej wiary, nie widzę sensu ślubu

Może dobrze, dzięki takiemu myśleniu prawnicy potem mają co jeść - lepiej jak dzięki komuś kto ma do podziału willę z basenem, gorzej jak do podziału jest małe mieszkanko z łazienką 2x2 metry. Po to właśnie jest intercyza, żeby z góry wiedzieć jak ten podział majątku będzie wyglądał. Wiele państw ma inny ustrój majątkowy małżeński, dominuje jednak za granicą jakaś forma rozdzielności, albo ograniczenia wspólności - u nas nie dość, że wspólność to jeszcze totalny brak świadomości czym tak na prawdę intercyza jest i po co się ją podpisuje. Równie nieodpowiedzialne jak pożyczanie przyjaciołom większych kwot na "gębę".