Temat: Wyproszenie ze sklepu

Płacz dzieci bardzo mnie drażni, ale nie wyobrażam sobie jak mogłabym oczekiwać by np. matka przerywała zakupy i w popłochu uciekała z wózkiem ze sklepu. Co innego większe, rozkapryszone dzieci, które urządzają "pokazówki". Współczuję rodzicom takich sytuacji, bo w sumie nie wiem jak powinni się zachować. Wyjść? Próbować uspokoić? Nie reagować?

No wlasnie o to pytam.. ma zostawic wozek z zakupami i wyjsc, nie wiadomo czy dziecko sie uspokoi i co z tymi zakupami, w wozku zalozmy jest mieso. 

Edit a jutro niedziela niehandlowa :)

Tak pracownik sklepu powinien wyprosić rodziców z płaczącym dzieckiem dla dobrego samopoczucia klientów. Tak samo rodziców z chorym czy upośledzonym dzieckiem żeby nie musieli na nie patrzeć . Grubasów również, bo są nieestetyczni i zajmują dużo miejsca. 

Co do autyzmu ostatnio czytałam artykuł na natemat.pl. Ja tych rodziców bardzo rozumiem! W szkole (grupie) mojej córki na szczęście nie ma autystycznych dzieci, ale nie byłabym zadowolona gdyby wszystko było podporządkowywane pod jedno dziecko, które jeszcze często pewnie jest okropne w zachowaniu. 

http://natemat.pl/244315,rodzice-nie-chca-zeby-ich-dzieci-uczyly-sie-w-chorymi-na-autyzm

Tak naprawdę w dzisiejszym społeczeństwie ludzie są egoistami (i ja nie uważam tego za coś złego) i nie chcą żeby ktoś uprzykrzał im lub ich bliskim życie. Nieważne czy wrzeszczące dziecko w restauracji czy chore w szkole, czy głośny wariat w metrze itp.

Nie zwracam uwagi na dzieci, dopóki mi nie przeszkadzają. Ryczące dziecko podczas jazdy tramwajem, wpadające na mnie w sklepie czy restauracji mnie irytuje. Sądzę, że rodzice sami powinni wyjść/uspokoić dziecko, ale jeśli nie zwracają na nie uwagi, to rozumiem, że są upominani przez ochronę/obsługę. Może sklep to nie biblioteka, gdzie trzeba zachować ciszę, ale i nie plac zabaw przeznaczony dla dzieci, gdzie mogą robić co chcą. Jeśli nie da się wyjść, to trudno. Samolot- leciałam kilka godzin, w sprawach służbowych, do pracy, z drącym się dzieckiem. Byłam zła, ale i wyrozumiała, przecież nie wyrzucą go przez okno:D Nie ma znaczenia, w jakim jest wieku.

Płaczące dziecko nie wkurza mnie jakoś specjalnie, bardziej denerwuje mnie fakt że dzieciak się drze w nieboglosy a matka jakby była głucha i nie zwraca uwagi.

Ostatnio miałam sytuację ze pod moimi oknami stanely jakieś dwie baby z niemowlakiem w wózku, maluch darł się jakby był obdzierany ze skóry, zanosil się od płaczu, a te dwie pindy stały i gadały przekrzykując dziecko. Coś takiego wkurw*a mnie jak nic innego.

Co się z wami ludzie dzieje.

Wam to chyba wszyscy przeszkadzają poza  wami samymi. W takim razie trzeba na bezludną wyspę się wyprowadzić. A wyproszenie z autobusu matki z małym płaczącym dzieckiem to już w ogóle chamstwo. Kobiecina może jechała do lekarza może do urzędu, cokolwiek , a palant ją wysadził jeszcze nie wiadomo gdzie i nie wiadomo za ile miała mieć inny autobus, ani nie wiadomo jaka pogoda na zewn. 

Ja sama zostawiam wózek z zakupami z boku   i wychodzę ze sklepu, ale z wrzeszczącym dzieckiem, które nie umie się uspokoić i wracam jak już sytuacja jest opanowana, natomiast jak dziecko chwilę popłakuję, bo się wywróciło, uderzyło w nogę itp. bo negocjuje ze mną coś słodkiego to nie robię z siebie wariata i nie latam z dzieckiem jak na sranie, bo jakiejś paniusi może to przeszkadzać. 

jak płacze i krzyczy na cały sklep to owszem. Gdybym była matką sama bym wyszła, bo wiem że nie każdy chce słuchać wrzeszczącego dziecka

Mam dziecko. Zazwyczaj nie płacze ale dwa razy zdarzyło mi się, że jak był mniejszy to płakał. Raz byłam w trakcie zakupów, na szczęście wystarczył smoczek i mogłam kontynuować. Gdyby dalej plakal, to pewnie nie szukałabym kolejnych produktów, tylko skierowała się do kasy, żeby szybko zapłacić za to co mam - bo nie widzę też opcji, żeby zostawić w sklepie do połowy zapełniony koszyk, a odkładanie wszystkiego na miejsce zajęłoby jeszcze więcej czasu. Innym razem dziecko zaczęło płakać jak już stałam w kolekcje do kasy. Nie chciałam zostawiać zakupów, bo to problem dla tam pracujących a z drugiej strony potrzebowałam tych produktów. Na szczęście facet przede mną się zlitował i nas wpuścił - nie wiem czy dlatego, że był zirytowany czy dlatego, że widział że bardziej potrzebuje podejść do kasy niż on. Podziękowałam i naprawdę czułam się wdzięczna. Jeśli jestem z kimś zła dziecko zaczyna plakac to ja wychodzę ze sklepu a mój towarzysz kończy zakupy. 

Gdyby została wyproszona to poczułabym się źle. Zawsze staram się robić zakupy sama, ale nie zawsze się da, więc jeśli już idę do sklepu z dzieckiem to znaczy że potrzebuje z tego sklepu skorzystać. Staram się zająć dziecko czymś, żeby się nie nudziło i nie przeszkadzało, ale jak zacznie płakać to nie zaknebluje. 

Na pewno jestem stanowczo przeciwna idei wypraszania ze sklepu przez kierownika/ochronę. No nie, to już paranoja. A czy mama powinna przerwać zakupy z własnej inicjatywy? Chyba tylko w sytuacji kilkulatka, który świadomie terroryzuje rodziców i któremu można na boku wytłumaczyć, że tak nie należy się zachowywać. Co to da jak rodzic wyjdzie z niemowlakiem? Może dziecko ma kolkę i uspokoi się dopiero w domu.

Nie mam dzieci, nie lubię dzieci, ale wypraszanie opiekunów płaczących maluchów ze sklepów to absurd.